Anjing air Romagna

Negara asal	Itali
Trait Berat Jantan 13–16 kg (29–35 lb)[1] Betina 11–14 kg (24–31 lb)[1] Tinggi Jantan 43–48 cm (17–19 in)[1] Betina 41–46 cm (16–18 in)[1]
Pengelasan dan piawaian FCI Kumpulan Seksyen {{{fcisection}}} #{{{fcinum}}} (Piawaian)
Anjing (Canis lupus familiaris)

Anjing air Romagna^[a] ialah satu baka anjing. Ia merupakan baka tradisional di tanah rawa Delta del Po yang dahulunya meluas, iaitu di bahagian timur rantau Emilia-Romagna di Itali. Di sana, ia digunakan sebagai gundog, khususnya sebagai anjing pengutip air. Selepas penyaliran kawasan besar habitat tanah lembap di kawasan asalnya pada abad kesembilan belas dan abad kedua puluh, ia semakin kerap digunakan untuk memburu trufel.^[2][1] Pada abad kedua puluh satu, ia dapat dibela sebagai haiwan pendamping.

Lagotto berasal dari tanah rawa dan lagun yang dahulunya meluas di Delta del Po, iaitu di kawasan seperti Comacchio dan Ravenna, di bahagian timur bekas rantau Romagna di Itali.^[3][1]

Anjing yang menunjukkan sesetengah keserupaan dengan lagotto moden muncul dalam pelbagai lukisan dari Itali utara. Salah sebuah ialah anjing kecil di belakang kaki Ludovico III Gonzaga, Marchese Mantova, dalam frekso pada dinding barat Camera degli Sposi di Istana Duca di Mantova – kini di Lombardia – yang dilukis pada antara tahun 1465 dengan tahun 1474 oleh Andrea Mantegna. Sebuah lagi, dari hampir dua ratus tahun kemudian, ditunjukkan dalam potret karya Paolo Antonio Barbieri tentang saudari beliau dan saudara beliau – pelukis Il Guercino – dengan seekor anjing dan seekor kucing.^[4]:4

• 
  Andrea Mantegna, Camera degli Sposi, Mantova, dinding barat, perincian (sekitar 1470)
• 
  Paolo Antonio Barbieri, potret saudari dan saudara beliau (sebelum 1649)

Fungsi tradisionalnya adalah sebagai gundog, khususnya anjing pengutip air, yang membawa buruan tertembak kembali ke darat atau perahu jalur di perairan.^[4] Sejak penyaliran kawasan besar habitat tanah lembap di kawasan asalnya, ia kini lebih kerap digunakan untuk memburu trufel.^[2][1] Ia telah dikenali sejak abad keenam belas, tetapi tidak tersebar luas sehingga abad kesembilan belas.^[5]

Ia diterima sementara oleh Persekutuan Kinologi Antarabangsa pada tahun 1995 dan mendapat penerimaan penuh pada tahun 2005.^[6] Pada tahun 2018, Ente Nazionale Cinofilia Italiana merekodkan 2207 pendaftaran baharu.^[3]

Lagotto bersaiz kecil hingga sederhana, jarang melebihi 50 cm (20 in) pada paras kelasa,^[5] terbina dengan berkuasa dan berpenampilan desa. Ia kira-kira bergaris luar segi empat sama, iaitu panjang tubuhnya lebih kurang sama dengan ketinggian. Lapis bulunya tebal, mirip wul, dan berkeriting halus menjadi gelung. Lapis bulunya mungkin sepenuhnya putih pudar, atau putih pudar dengan tompok-tompok jingga atau perang atau kemerah-merahan, atau jingga padu atau perang sama ada dengan tanda-tanda putih atau tanpa tanda-tanda putih.^[2][7]

Lagotto biasanya hidup sehingga kira-kira lima belas tahun.^[7] Gangguan neurologi yang telah dikenal pasti pada baka ini termasuk abiotrofi serebelum^[8]:308 dan epilepsi idiopati.^[8]:250[9]

Lagotto dahulunya digunakan terutamanya sebagai gundog, khususnya sebagai anjing pengutip air. Selepas penyaliran kawasan besar habitat tanah lembap di kawasan asalnya pada lewat abad kesembilan belas dan awal abad kedua puluh, ia semakin kerap digunakan untuk memburu trufel.^[2][1] Pada abad kedua puluh satu, ia dapat dibela sebagai haiwan pendamping.

Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Anjing air Romagna