Subbudaya scene ialah sebuah subbudaya belia yang muncul pada awal 2000-an di Amerika Syarikat daripada subbudaya emo yang sudah muncul pada masa itu.[1] Subbudaya tersebut menjadi popular di kalangan remaja dari pertengahan 2000-an[2] hingga awal 2010-an. Ahli subbudaya scene kerap dipanggil scene kids, trendster, atau scenester.[3] Fesyen scene terdiri daripada seluar jeans ketat, pakaian berwarna-warni, gaya rambut khas yang terdiri daripada rambut lurus, rata dengan poni panjang menutupi dahi atau mata, dan pewarna rambut berwarna terang.[4] Genre muzik yang dikaitkan dengan subbudaya scene termasuk metalcore, crunkcore, deathcore, muzik elektronik dan pop punk.[5][6]
Dari pertengahan 2000-an hingga awal 2010-an, fesyen scene mendapat populariti di kalangan remaja dan muzik yang dikaitkan dengan subbudaya itu mencapai kejayaan komersial di adegan bawah tanah dan arus perdana kedua-duanya. Kugiran seperti Bring Me the Horizon, Asking Alexandria, Pierce the Veil, dan Metro Station mendapat perhatian arus perdana dan pendengar yang banyak sambil sebesarnya masih terikat dengan subbudaya scene. Pada pertengahan hingga akhir 2010-an, subbudaya scene kehilangan populariti; walau bagaimanapun, sejak 2019, terdapat pergerakan yang berusaha untuk membangkitkannya semula.[7][8]
Fesyen
Fesyen pemandangan termasuk pakaian berwarna cerah, seluar jeans kurus, cuping telinga yang diregangkan, cermin mata hitam, tindikan, gesper tali pinggang besar, gelang tangan, sarung tangan tanpa jari, celak, sambungan rambut dan rambut rata yang lurus dan androgini dengan pinggir panjang menutupi dahi dan kadangkala satu atau kedua-duanya. mata. Orang ramai mewarnakan warna rambut mereka seperti berambut perang, merah jambu, merah, hijau atau biru terang.[4][9][10][11] Ahli subbudaya scene sering membeli-belah di Hot Topic.[12] Menurut The Guardian, seorang gadis scene bernama Eve O'Brien menggambarkan orang scene sebagai "orang emo ceria".[11]
Muzik
Orang scene dikaitkan dengan pelbagai gaya muzik termasuk metalcore, deathcore, post-hardcore, crunkcore, muzik elektronik, rock indie, emo pop dan pop punk. Seniman yang biasa dikaitkan dengan subbudaya scene termasuk Cute Is What We Aim For, Asking Alexandria, Black Veil Brides, Attack Attack!, We Came As Romans, Bring Me the Horizon, Paramore, Mayday Parade, Suicide Silence, the Medic Droid, Breathe Carolina , Escape the Fate, Falling in Reverse, Hawthorne Heights, Lights, Taking Back Sunday, Prima Donna, dan Design the Skyline.[9][13][14][15][16][17][18][11][19][20] Banyak kugiran yang dikaitkan dengan subbudaya scene mendapat populariti melalui laman web media sosial MySpace.[21]
Crunkcore
Crunkcore (juga dipanggil punk crunk,[22] screamo-crunk dan scrunk[23]) ialah genre gabungan muzik yang popular di kalangan kanak-kanak scene. Dicirikan oleh gabungan unsur-unsur budaya dan muzik daripada muzik crunk, screamo, pop, elektronik dan tarian,[24] genre ini sering menampilkan vokal jeritan, rentak hip hop, dan lirik provokatif seksual.[24][25][26] Kumpulan terkenal dalam genre ini termasuk Brokencyde, Hollywood Undead,[1] 3OH!3 dan Millionaires.[24]
Neon pop-punk
Neon pop-punk muncul pada akhir 2000-an sebagai gaya yang menggabungkan unsur-unsur pop berkuasa dan muzik elektronik dengan bunyi pop-punk yang ceria dan menarik.[27] Kumpulan dalam genre ini menerima estetika yang terang dan berkilauan dan sering menampilkan warna neon dalam video dagangan dan muzik mereka. Kumpulan terkenal dari era itu termasuk All Time Low, the Maine, the Cab, Metro Station, We the Kings, Marianas Trench, Boys Like Girls, The Summer Set, Cobra Starship, Hey Monday, the Academy Is... dan Forever the Sickest Kids.[28][29][1]
Deathcore
Deathcore merupakan sebuah genre yang muncul pada hujung 90-an dan awal 2000-an yang berasal dari penggabungan genre metalcore bersama death metal. Antara ciri-ciri genre tersebut adalah blast beat, tremolo picking, dan vokal keras. Deathcore yang muncul pada zaman scene agak terkenal dengan gaya vokal yang dinamakan pig squeal (cebikan babi), mengakibatkan genre tersebut dikaitkan dengan istilah bree bree, sebuah onomatopoeia untuk bunyi vokal tersebut. Kugiran yang terkenal pada zaman ini termasuk Bring Me the Horizon, Suicide Silence, Carnifex, All Shall Perish, Molotov Solution, Despised Icon, Suffokate, As Blood Runs Black dan Job for a Cowboy
Sejarah
Asal-usul
.jpg)
scene berasal dari subbudaya emo pada awal 2000-an di seluruh Amerika Syarikat. Nama itu mula digunakan sekitar tahun 2002, melalui istilah "scene queen", istilah menghina yang menggambarkan menarik, wanita popular yang dianggap oleh pemuzik tegar yang lebih tua sebagai hanya terlibat dalam tegar untuk subbudaya.[1]
"Fashioncore" ialah estetik yang dihasilkan oleh band metalcore Orange County Eighteen Visions yang membantu menghasilkan subbudaya scene. Berasal sebagai cara sengaja berkonfrontasi dengan hipermaskuliniti tegar, ia menggunakan banyak aspek yang akan datang untuk menentukan fesyen scene, seperti celak, seluar jeans ketat, baju berkolar, rambut diluruskan dan tali pinggang putih.[1] Menurut penulis MetalSucks Finn McKenty, potongan rambut scene klasik itu dicipta oleh pemain bass Eighteen Visions Javier Van Huss. Huss, sendiri, telah diilhamkan untuk mencipta potongan rambut daripada melihat poster kumpulan Orgy.[30] dalam Louder Than Hell oleh Katherine Turman dan John Wiederhorn, Ryan Downey menyatakan "Javier [Van Huss] benar-benar mengetuai pertuduhan dengan gaya rambut gila dan ketulan merah jambu dan berambut perang dan biru di rambut mereka".[31] Walaupun istilah itu bermula sebagai pejoratif terhadap orang yang bergaya dalam scene tegar, gaya itu akhirnya dipopularkan pada awal 2000-an melalui kejayaan Eighteen Visions, Atreyu dan From Autumn to Ashes.[32]
Muzik sass juga merupakan asal usul scene yang ketara. Seperti fashioncore, sass juga merupakan konfrontasi yang disengajakan terhadap kejantanan hiper tegar, dengan kumpulan sass berbuat demikian melalui penggunaan homoerotik secara terang-terangan. Fesyen ramai pemuzik sass, terutamanya Johnny Whitney, vokalis utama untuk Blood Brothers, telah mempengaruhi perkembangan scene.[1]
Kejayaan arus perdana
scene memasuki budaya popular berikutan pendedahan arus perdana subbudaya emo, indie pop, pop punk, dan hip hop pada pertengahan 2000-an.[33][34] subbudaya scene dianggap oleh sesetengah pihak telah berkembang secara langsung daripada subbudaya emo dan oleh itu kedua-duanya sering dibandingkan.[35] Pada pertengahan tahun 2000-an, ahli subbudaya scene British dan Amerika mengambil inspirasi daripada scene muzik deathcore. Dalam rencana 2005 oleh Phoenix New Times, penulis Chelsea Mueller menggambarkan kemunculan kumpulan Job for a Cowboy (sebuah kumpulan yang pada masa itu adalah deathcore) dengan menulis bahawa kumpulan itu "mungkin kelihatan seperti pemain scene dengan potongan rambut emo yang berbulu dan seluar ketat, dan mungkin mengejek orang hebat metal, tetapi band death-metal ini benar-benar nyata."[36] Mueller menyifatkan Job for a Cowboy sebagai "lima lelaki dalam seluar jeans perempuan dan baju tee kugiran ketat".[36] Sebuah lagi kugiran deathcore awal yang popular di kalangan ahli subbudaya scene ialah Bring Me the Horizon.[15]
Pada tahun-tahun berikutnya, spektrum fesyen scene diperluaskan untuk memasukkan beberapa sub-gaya yang mengambil pengaruh daripada pelbagai gaya fesyen. Menurut penulis PopMatters Ethan Stewart, "[sub-gaya scene] yang paling terkenal ialah mereka yang menggabungkan subbudaya dengan fesyen parti berwarna terang", gaya yang dia atribusikan permulaannya kepada vokalis Cobra Starship Gabe Saporta dan pengaruhnya daripada rave dan Fesyen jalanan Harajuku. Beliau juga menyatakan mereka yang mengambil pengaruh dari fesyen glam metal 1980-an, seperti ahli Black Veil Brides, Escape the Fate dan Falling in Reverse. Dia mengaitkan asal usul gaya ini kepada Blessed by a Broken Heart.[1]
Ahli subbudaya dengan cepat mula menggunakan MySpace. Apabila populariti MySpace semakin meningkat, laman web ini mula membangunkan beberapa selebriti internet terawal, yang disebut sebagai "scene queens".[37] Ratu scene MySpace yang terkenal termasuk Audrey Kitching, Jeffree Star dan ahli Jutawan.[38][39]
Festival muzik Warped Tour menjadi popular dengan ahli subbudaya scene semasa tahun 2000-an. Artis yang dikaitkan dengan subbudaya sering bermain di festival itu.[5] Band yang dipengaruhi oleh muzik crunkcore, electropop dan tarian elektronik mendapat populariti dalam kalangan kanak-kanak scene pada pertengahan hingga akhir 2000-an, termasuk Cobra Starship dan 3OH!3. Blood on the Dance Floor menjadi sangat popular, selepas Jayy Von Monroe menyertai sebagai penyanyi utama pada tahun 2009.[40][41]
Pada akhir 2000-an, subbudaya serupa muncul di Asia dan Amerika Latin, termasuk Shamate di China,[42] Floggers di Argentina, Coloridos of Brazil, dan Pokemón di Chile. Seperti rakan sejawatan Amerika mereka, kanak-kanak scene ini memakai pakaian berwarna cerah, rambut besar androgini dan celak, dan dikenal pasti dengan scene emo pop, indie rock, hip hop dan EDM.[43]
Penurunan dan kebangkitan
Menjelang sekitar tahun 2014 subbudaya itu telah menyaksikan penurunan populariti,[2] sementara turut berpengaruh pada fesyen dan budaya Tumblr,[44] sebuah laman web yang akhirnya akan membangunkan beberapa ratu scenenya sendiri, seperti Halsey.[45] Warped Tour mengadakan pertunjukan terakhirnya pada 2019 selepas dijalankan setiap tahun sejak 1995.
Akhir 2010-an menyaksikan peningkatan populariti pemuzik yang telah memulakan kerjaya mereka sebagai ahli kumpulan muzik, terutamanya Lil Lotus, Blackbear, Post Malone, Mod Sun dan Lil Aaron. Dalam pergerakan ini muncul kejayaan arus perdana emo rap, yang dipengaruhi oleh scene.[1]
Bermula pada tahun 2019, terdapat beberapa pergerakan yang mempromosikan kembalinya subbudaya, seperti #20ninescene (2019)[46] dan "Rawring 20s" (2020s).[47] Tapak web seperti SpaceHey dan FriendProject,[48] yang mengekalkan reka bentuk awal Myspace, telah mendapat populariti di kalangan remaja,[49][50] dan pengaruh media sosial di Instagram dan TikTok telah mula menggunakan fesyen scene.[51] Pada masa ini, subbudaya juga berpengaruh terhadap perkembangan subbudaya e-girls dan e-boys,[52] dan perkembangan hyperpop.[1] Pesta scene juga kembali pada tahun 2022 dengan pesta When We Were Young.
Kritikan
Menurut rencana 2008 oleh The Sydney Morning Herald, subbudaya scene telah dikritik kerana dianggap terbitan fesyen emo.[10] subbudaya scene juga telah menjadi subjek kritikan daripada ahli subbudaya logam berat. Istilah pejoratif seperti "myspace-core", "scenecore" dan "mallcore" telah digunakan untuk menggambarkan muzik dan artis scene.[21] Istilah ini mengejek penggunaan akhiran "-core" yang telah digunakan untuk menggambarkan genre yang berkaitan dengan subbudaya scene seperti metalcore, crunkcore, dan deathcore.[53]
Crunkcore telah menerima kritikan dan genre itu kurang diterima oleh pengulas muzik. Boston Phoenix telah menyebut kritikan terhadap gaya itu, dengan mengatakan bahawa "idea bahawa segelintir kanak-kanak akan mengadun semula jeritan penyebut yang paling rendah dengan rentak ketukan, gengsterisme yang diselewengkan, dan gaya emo yang melampau pasti akan mencetuskan fitnah yang penuh kebencian".[24] Deathcore telah dikritik oleh ahli komuniti heavy metal kerana penggunaan kerosakannya.[54][55][56][57][58]
Lihat juga
 |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Scene (subbudaya) |
- E-perempuan dan e-lelaki
- Subbudaya Emo
- Visual kei
- Senarai kugiran pop-punk
- Senarai kugiran rock indie
- Senarai kugiran emo pop
- Senarai kugiran metalcore
- Senarai kugiran deathcore
Rujukan
- ^ a b c d e f g h i Stewart, Ethan (25 May 2021). "From Hardcore to Harajuku: the Origins of Scene Subculture". PopMatters. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 May 2021. Dicapai pada 25 May 2021.
- ^ a b "The cringe things you'll remember if you were a scene kid in the mid-2000s". UK. July 5, 2017. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 30, 2018.
- ^ "Voices on being scene even when you're not a kid". thekindland.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-10-11.
- ^ a b "12 things all former scene kids know to be true". Alternative Press. April 3, 2018. Diarkibkan daripada yang asal pada March 22, 2019. Dicapai pada March 22, 2019.
- ^ a b "A Final Pilgrimage To Warped Tour, As Told By A Former Scene Kid". August 2, 2018. Diarkibkan daripada yang asal pada March 22, 2019. Dicapai pada March 22, 2019.
- ^ "A History of Counterculture: Emo and Scene". College Fashion. November 14, 2018. Diarkibkan daripada yang asal pada June 7, 2019. Dicapai pada June 6, 2019.
- ^ "Dig out your studded belts and hairspray, it's the RAWRing 20s xD". Metro (dalam bahasa Inggeris). 2020-01-02. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-10-21. Dicapai pada 2020-10-19.
- ^ "Scene Subculture Is Back To Embrace A Different Look". Ask & Embla. 11 February 2022. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 August 2022. Dicapai pada 30 August 2022.
- ^ a b Palmer, Bobby (July 5, 2017). "The cringe things you'll remember if you were a scene kid in the mid-2000s". The Tab. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ a b Marcus, Caroline (March 30, 2008). "Inside the clash of the teen subcultures". The Sydney Morning Herald. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ a b c Rogers, Jude (February 25, 2010). "From mod to emo: why pop tribes are still making a scene". The Guardian. Diarkibkan daripada yang asal pada July 7, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ "2009: The Year That Broke The Scene". Vinyl Me Please. March 6, 2019. Diarkibkan daripada yang asal pada August 8, 2020. Dicapai pada April 2, 2020.
- ^ D, Sergeant (January 4, 2012). "2012 State of the Scene Address: It's Cool to Be Tr00". MetalSucks. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Phillips, Marian (2020-10-20). "20 scene albums from 2009 that dominated your iPod playlists". Alternative Press (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-03-23. Dicapai pada 2021-03-18.
- ^ a b Rauf, Raziq (November 6, 2006). "Bring Me The Horizon: "It's just party music"". Drowned in Sound. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Jeffries, David. "Evolution – Blood on the Dance Floor". AllMusic. Diarkibkan daripada yang asal pada July 7, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Penn, Farrah (June 18, 2016). "34 Songs All Scene Kids Definitely Had On Their Myspace". BuzzFeed. Diarkibkan daripada yang asal pada September 8, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Shotwell, James (August 17, 2011). "Review: Design The Skyline – Nevaeh". Under the Gun Review. Diarkibkan daripada yang asal pada March 10, 2017. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Castillo, Arielle (February 29, 2012). "Download: Lights – "Toes (Woodhands Remix)"; Culture Room Show March 11". New Times Broward-Palm Beach. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ Shotwell, James (July 15, 2011). "Review: Falling In Reverse – The Drug In Me Is You". Under the Gun Review. Diarkibkan daripada yang asal pada April 19, 2017. Dicapai pada July 30, 2018.
- ^ a b Irizarry, Katy. "16 Bands Who Got Their Start on MySpace". Loudwire. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-03-22. Dicapai pada 2019-03-22.
- ^ Jeffries, David. "Brokencyde biography". Allmusic. Rovi Corporation. Diarkibkan daripada yang asal pada July 7, 2012. Dicapai pada October 29, 2009.
- ^ McDonnell, John (July 22, 2008). "Screamo meets crunk? Welcome to Scrunk!". The Guardian. Diarkibkan daripada yang asal pada July 24, 2018. Dicapai pada March 23, 2018.
- ^ a b c d Gail, Leor (14 July 2009). "Scrunk happen: man kids seem to like it". Boston Phoenix. Diarkibkan daripada yang asal pada 17 July 2009. Dicapai pada 8 October 2009.
- ^ Coquillette, Cici (April 27, 2009). "In Defense of Screamo crunk". Student Life. Washington University Student Media. Diarkibkan daripada yang asal pada December 3, 2013. Dicapai pada June 19, 2013.
- ^ Lampiris, Steve (April 14, 2009). "Latest music genre unlikely to get many listeners 'crunk'". The Badger Herald. Diarkibkan daripada yang asal pada January 16, 2013. Dicapai pada June 19, 2013.
- ^ Shoemaker, Whitney (June 18, 2020). "10 NEON-POP BANDS WHO NEED TO MAKE A COMEBACK". Alternative Press. Diarkibkan daripada yang asal pada May 7, 2021. Dicapai pada April 16, 2021.
- ^ Hall, Mackenzie (September 7, 2016). "10 NEON POP-PUNK SONGS YOU CAN HEADBANG TO". Alternative Press. Diarkibkan daripada yang asal pada April 16, 2021. Dicapai pada April 16, 2021.
- ^ "20 NEON POP-PUNK SONGS YOU PROBABLY FORGOT". Alternative Press. September 9, 2017. Diarkibkan daripada yang asal pada September 14, 2020. Dicapai pada April 16, 2021.
- ^ McKenty, Finn (29 September 2010). "What is UR Favorite Classic Nu-Metal Band??". Metal Sucks. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 February 2021. Dicapai pada 28 February 2021.
- ^ "HOW EIGHTEEN VISIONS BECAME THE OC METAL BAND KNOWN FOR INVENTING "FASHIONCORE"". OC Weekly. 17 July 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 4 June 2021. Dicapai pada 3 June 2021.
- ^ Haenfler, Ross. Straight Edge: Hardcore Punk, Clean Living Youth, and Social Change. m/s. 17.
- ^ Marcus, Caroline (March 30, 2008). "Inside the clash of the teen subcultures". The Sydney Morning Herald. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 30, 2018.
- ^ "New Haights: Scene kids ought to receive a crash course on their group - Blogs - The Easterner - Eastern Washington University". 10 July 2011. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-07-10. Dicapai pada 7 December 2023.
- ^ "11 Ways Emo & Scene Styles Were Different". Bustle. 26 July 2016. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-03-22. Dicapai pada 2019-03-22.
- ^ a b Mueller, Chelsea (December 1, 2005). "Molten Rock". Phoenix New Times. Diarkibkan daripada yang asal pada July 30, 2018. Dicapai pada July 29, 2018.
- ^ MCCARTHY, LAUREN (16 November 2020). "AN ORAL HISTORY OF THE MID-2000S SCENE QUEENS". Nylon. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 February 2021. Dicapai pada 27 February 2021.
- ^ Rex, Hatti (31 July 2016). "11 Mid '00s Scene Queens You Loved". Diarkibkan daripada yang asal pada 2 March 2021. Dicapai pada 27 February 2021.
- ^ Jones, Fionnuala (20 August 2017). "Where are your favourite Myspace scene queens now?". Diarkibkan daripada yang asal pada 27 September 2020. Dicapai pada 27 February 2021.
- ^ Inked Mag Staff (9 November 2017). "You Won't Believe What This Blood on the Dance Floor Singer Does Today!". Tattoo Ideas, Artists and Models. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-01-19. Dicapai pada 2019-01-17.
- ^ "In Defense of Screamo crunk". 28 April 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 July 2020. Dicapai pada 6 July 2020.
- ^ "Meet Shamate, China's Most Hated Subculture". BuzzFeed News. 18 December 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-08-03. Dicapai pada 2020-07-04.
- ^ Sousa, Pedro Mesquita de; Ferreira, Adriana; Martins, Alissan; Gubert, Fabiane; Scopacasa, Ligia; Mesquita, Jaislâny; Filho, Francisco Sampaio; Paula, Paulo Henrique de; Vieira, Neiva; Pinheiro, Patricia (November 11, 2011). "Adolescência, cultura Emo e saúde: o olhar de adolescentes em Fortaleza-CE". Adolescencia e Saude. 8 (2): 11–17. Diarkibkan daripada yang asal pada October 14, 2013. Dicapai pada October 13, 2013 – melalui www.adolescenciaesaude.com.
- ^ Ewens, Hannah (7 July 2015). "emo was the last true subculture". i-D. Diarkibkan daripada yang asal pada 1 June 2021. Dicapai pada 27 February 2021.
- ^ Serra, Maria (12 February 2021). "10 DRUM PERFORMANCES THAT PROVE JOSH DUN CAN REALLY PLAY ANYTHING". Alternative Press. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 February 2021. Dicapai pada 27 February 2021.
- ^ "People are Bringing Back Scene for 2019". PAPER (dalam bahasa Inggeris). 2019-01-07. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-10-23. Dicapai pada 2020-10-19.
- ^ "Welcome to the RAWRing 20s xD". PAPER (dalam bahasa Inggeris). 2020-01-03. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-10-29. Dicapai pada 2020-10-19.
- ^ "FriendProject.net | Make New Friends, Create Custom Profiles, Photos, Chat". www.friendproject.net. Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-10-23. Dicapai pada 2020-10-19.
- ^ "A Teenager Has Remade Myspace and Everyone Is Loving It". www.vice.com (dalam bahasa Inggeris). 8 February 2021. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-06-14. Dicapai pada 2021-07-08.
- ^ Merrilees, Kristin (2020-07-02). "Teens Are Joining a Myspace Look-Alike Called FriendProject". Medium (dalam bahasa Inggeris). Diarkibkan daripada yang asal pada 2020-10-20. Dicapai pada 2020-10-19.
- ^ "Emo Tik Tok Influencers Champion Scene Hair – the New Need to Know Trend Revival". Mane Addicts. 2020-03-26. Diarkibkan daripada yang asal pada 2021-01-24. Dicapai pada 2021-01-18.
- ^ Bassil, Ryan (26 July 2019). "Introducing: The E-Boy". Vice Media. Diarkibkan daripada yang asal pada 15 November 2020. Dicapai pada 21 December 2020.
- ^ Wilson, Scott A. (2015-05-26). Music at the Extremes: Essays on Sounds Outside the Mainstream. McFarland. ISBN 9780786494507. Diarkibkan daripada yang asal pada 2022-08-31. Dicapai pada 2020-11-20.
- ^ Wilson, Scott A. (2015). Music at the Extremes: Essays on Sounds Outside the Mainstream. McFarland. m/s. 20–21. ISBN 9780786494507.
- ^ "A Deathcore Extravaganza". Review the World. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 February 2013. Dicapai pada 5 January 2013.
- ^ "Leave The Pig Squeals on The Farm". American Aftermath. September 26, 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada 2013-05-24.
- ^ "Why Do Metal Nerds Like All These Deathcore Bands????". Sergeant D from MetalSucks. May 16, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada May 24, 2013. Dicapai pada March 22, 2019.
I like this band OK, but I think it's really funny how when they first came out everybody was like "WTF this band sucks they are posers/not real death metal!!!" Then they put out their second album, which was basically generic late-90s death metal like any of the 8962323 jillion bands who ripped off Cannibal Corpse and Suffocation at the time, and then everybody was all "I guess they are OK this record is pretty sweet."
- ^ "Deathcore... and how hard it is to find good bands???". David Dawson. October 15, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada April 19, 2013.