Reaktor lapisan kelikir (Jawi: رياكتور لاڤيسن كليكير; pebble-bed reactor, PBR) ialah satu reka bentuk bagi reaktor nuklear dengan moderator-grafit, penyejuk gas. Reaktor ini ialah sejenis reaktor suhu tinggi, salah satu daripada enam kelas reaktor dalam Reaktor generasi IV.
.svg)
Rekabentuk asas reaktor lapisan kelikir ialah elemen bahan api yang dinamai kelikir. Kelikir yang bersaiz bola tenis (diamter 6.7 cm atau 2.6 in) dibuat daripada karbon pirolitik (yang bertindak sebagai moderator), dan mengandungi beribu partikel bahan api mikro yang dinamai partikel (TRISO). Partikel TRISO terdiri daripada bahan fisil seperti uranium-235 (U235) dikelilingi lapisan seramik silikon karbid untuk keteguhan struktur dan penyimpanan produk pembelahan. Dalam PBR, beribu-ribu kelikir dikumpul untuk menghasilkan teras reaktor, dan disejukkan oleh gas, seperti helium, nitrogen, atau karbon dioksida, yang tidak bertindakbalas dengan bahan api. Bahan penyejuk yang lain seperti FLiBe (aloi leburan Litium, Fluorin, Berilium) telah dicadangkan untuk digunakan dalam reaktor lapisan kelikir.
Beberapa contoh reaktor jenis ini dikatakan sebagai selamat secara pasif.[1] yang bermaksud sistem keselamatan aktif tidak diperlukan.
Kerana reaktor direka untuk mengendalikan suhu tinggi, ia dapat disejukkan oleh pengudaraan semulajadi dan masih selamat dalam keadaan kemalangan, yang akan meningkatkan suhu reaktor sehingga 1600 °C. Disebabkan rekaannya, suhu tinggi membenarkan kecekapan haba yang lebih tinggi daripada reaktor nuklear tradisional (sehingga 50%) dan mempunyai kelebihan yang gas tidak melarutkan pencemar atau menyerap neutron sebagaimana air. Oleh itu teras mempunyai kurang bendalir radioaktif.
Lihat Juga
Rujukan
- ^ Kadak, A.C. (2005). "A future for nuclear energy: pebble bed reactors, Int. J. Critical Infrastructures, Vol. 1, No. 4, pp.330–345" (PDF).