| Komanderi Lelang | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nama Bahasa Cina | |||||||
| Tulisan Cina Tradisional | 樂浪郡 | ||||||
| Tulisan Cina Ringkas | 乐浪郡 | ||||||
| |||||||
| Korean name | |||||||
| Hangul | 낙랑군 (S) 락랑군 (N) | ||||||
| Hanja | 樂浪郡 | ||||||
| |||||||
| Nama Jepun | |||||||
| Kanji | 楽浪郡 | ||||||
| Hiragana | らくろうぐん | ||||||
| |||||||
Komanderi Lelang ialah sebuah komanderi dinasti Han yang ditubuhkan selepas Han menakluk Wiman Joseon pada 108 SM dan wujud sehingga Goguryeo menaklukkannya pada 313 M.[1] Komanderi Lelang meluaskan pemerintahan Empat Komanderi Han sehingga ke selatan Sungai Han di kawasan yang kini dikenali sebagai Korea Selatan.[2][3]
Ahli sejarah Korea Selatan menyifatkan kawasan pentadbiran Komanderi Lelang terhad kepada wilayah Pyongan dan Hwanghae, dengan sempadan selatannya terletak lebih kurang 75 batu ke utara Sungai Han.[4]
Sejarah
Dinasti Han
Pada 108 SM, Maharaja Wu dari dinasti Han menakluk kawasan yang diperintah oleh Raja Ugeo, cucu kepada Raja Wiman. Maharaja menubuhkan Lelang, Lintun, Xuantu dan Zhenfan, yang dikenali sebagai Empat Komanderi Han di semenanjung Korea utara dan semenanjung Liaodong. Menurut Kitab Han, Lelang tergolong dalam Youzhou, terletak di barat laut Gojoseon, terdiri daripada 25 wilayah, 62,812 rumah, dan jumlah penduduk sebanyak 406,748 orang.[5] Ibu kotanya, iaitu wilayah Joseon (朝鮮縣, 조선현), terletak di kawasan yang kini dikenali sebagai P’yŏngyang. (Rakrang 樂浪/락랑, sebuah daerah di pusat P’yŏngyang hari ini, dinamakan sempena Lelang.)[6]
Selepas kematian Maharaja Wu, Zhenfan dan Lintun dihapuskan, manakala Xuantu dipindahkan ke Liaodong. Beberapa wilayah daripada komanderi yang dihapuskan dimasukkan ke dalam Lelang. Lelang selepas penggabungan ini kadang-kadang dipanggil “Komanderi Lelang Besar”. Oleh kerana Lelang menjadi terlalu besar, jawatan Pembela Bahagian Selatan (南部都尉) ditubuhkan untuk mentadbir tujuh wilayah yang dahulu milik Zhenfan. Sebelum itu, Pembela Bahagian Timur (東部都尉) ditubuhkan untuk mentadbir tujuh wilayah milik Lintun.
Pendatang, terutama dari Yan dan Qi, menetap di bekas wilayah Gojoseon dan membawa budaya Cina bersama mereka. Antaranya keluarga Wang, yang nenek moyangnya dikatakan melarikan diri dari Qi pada abad ke-2 SM, menjadi sangat berkuasa.
Semasa dinasti Han diambil alih oleh Wang Mang, Wang Tiao (王調) memulakan pemberontakan dan cuba memisahkan diri daripada China. Pada 30 Masihi, pemberontakan itu dipatahkan oleh Wang Zun (王遵), yang dilantik sebagai gabenor oleh Maharaja Guangwu. Dinasti Han menegaskan semula kawalannya ke atas Lelang pada akhir abad pertama dan abad kedua. Walau bagaimanapun, kekurangan sumber manusia akibat pergolakan menyebabkan tujuh wilayah di timur dihapuskan. Pentadbiran kawasan itu diserahkan kepada penduduk asli Dongye, dengan ketua-ketua mereka diberi gelaran marquis.
Menjelang akhir dinasti Han Timur, Gongsun Du, yang dilantik sebagai Gabenor Liaodong pada tahun 184, mengembangkan wilayah separa bebasnya sehingga ke komanderi Lelang dan Xuantu. Anak lelakinya, Gongsun Kang, memisahkan separuh selatan dari komanderi Lelang dan menubuhkan Komanderi Daifang pada suatu masa antara 204 hingga 220. Hasilnya, komanderi Lelang kembali kepada saiz asalnya.
Cao Wei
Pada tahun 236, atas perintah Maharaja Ming dari Cao Wei, Sima Yi menumpaskan keluarga Gongsun dan mengilhak Liaodong, Lelang, dan Daifang ke dalam wilayah Wei. Sima Yi tidak menggalakkan penduduk sempadan untuk terus menetap dan mencari nafkah di kawasan timur laut China, sebaliknya memerintahkan keluarga-keluarga yang ingin kembali ke pesisir dan kawasan tengah China supaya berbuat demikian, mengosongkan wilayah itu daripada penduduk Cina.
Menurut Kitab Jin, bilangan keluarga di komanderi Korea Lelang dan Daifang hanya 8,600 keluarga, kurang daripada satu perenam jumlah yang dicatatkan dalam Hou Han Shu untuk Lelang (yang termasuk Daifang). Akibat dasar yang diterapkan oleh mahkamah Wei selepas kejatuhan keluarga Gongsun,[7] Liaodong kekal di luar kawalan Cina selama berabad-abad kerana ketiadaan penduduk Cina di wilayah itu.
Dinasti Jin
Lelang kemudian diwarisi oleh dinasti Jin. Disebabkan perang saudara yang hebat, Jin tidak mampu mengawal wilayahnya di bahagian utara semenanjung Korea pada awal abad ke-4 dan tidak lagi dapat menghantar pegawai ke komanderi sempadan, yang dikekalkan oleh penduduk tempatan Cina Han yang semakin berkurangan. Menurut Zizhi Tongjian, Zhang Tong (張統) dari Liaodong, Wang Zun (王遵) dari Lelang, bersama lebih seribu keluarga memutuskan untuk memisahkan diri daripada Jin dan menyerah diri kepada panglima perang Xianbei, Murong Hui dari Yan Awal. Murong Hui memindahkan saki-baki penduduk komanderi itu ke barat, di dalam Liaodong.
Goguryeo di bawah pemerintahan Raja Micheon menakluk bekas wilayah Lelang pada tahun 313, menamatkan pemerintahan Cina di mana-mana bahagian semenanjung Korea. Selepas kejatuhan Lelang, beberapa penduduk komanderi mungkin melarikan diri ke wilayah Han asli di selatan, membawa budaya mereka yang tersebar ke bahagian selatan semenanjung Korea. Dengan kejatuhan komanderi selepas empat abad pemerintahan Cina, Goguryeo dan politik tempatan di selatan yang menjadi Baekje dan Silla mula berkembang dengan pesat, sangat dipengaruhi oleh budaya Empat Komanderi Han.[8]
Goguryeo menyerap sebahagian besar warisan Lelang melalui infrastruktur, ekonomi, penduduk tempatan, dan budaya maju. Oleh sebab tidak mampu terus memerintah wilayah itu dan membentuk pusat politik baharu dengan segera, Goguryeo mula menegakkan kuasa dengan menggantikan pentadbir lama dengan pegawai yang dilantik sendiri, kebanyakannya pelarian dan buangan dari China. Yang paling terkenal ialah Dong Shou (冬壽), yang dikebumikan di Makam Anak No. 3, sambil mengekalkan secara jelas sistem pentadbiran Lelang terdahulu.
Pada tahun 334, Goguryeo menubuhkan kubu dan bandar Pyongyang-song di tengah bekas wilayah komanderi itu. Menjelang akhir abad ke-4, bagi memberi tumpuan kepada ancaman yang semakin meningkat dari Baekje dan setelah mengekang kuasa Yan Awal di Liaodong, Goguryeo mula menguatkan dan mentadbir bandar itu secara aktif. Pada tahun 427, Goguryeo memindahkan ibu kotanya ke Pyongyang daripada ibu kota sebelumnya, iaitu di Ji'an sebagai pusat politik baharu kerajaan untuk mentadbir wilayahnya dengan lebih berkesan.[9]
Revisi sejarah
Dalam komuniti akademik Korea Utara dan sebahagian komuniti akademik Korea Selatan, pemerintahan Dinasti Han di bahagian utara Semenanjung Korea telah dinafikan. Penyokong teori revisionis ini mendakwa bahawa Komanderi Lelang sebenarnya wujud di luar Semenanjung Korea, dan menempatkannya di Semenanjung Liaodong sebagai gantinya.[10]
Sifat penemuan sejarah dan arkeologi Jepun di Korea sebagai pemalsuan imperialisme sebahagiannya berpunca daripada penemuan Komanderi Lelang, yang digunakan oleh Dinasti Han untuk mentadbir wilayah berhampiran Pyongyang, dan penekanan bahawa komanderi Cina ini mempunyai pengaruh besar terhadap perkembangan budaya Korea.[11] Sehingga cabaran dari Korea Utara, secara meluas diterima bahawa Lelang adalah komanderi yang ditubuhkan oleh Ma Yingwu (Maharaja Wu) dari Han selepas beliau menewaskan Gojoseon pada 108 SM.[12]
Untuk menguruskan makam-makam Dinasti Han, ahli sejarah Korea Utara mentafsirkan semula makam-makam tersebut sebagai sisa-sisa Gojoseon atau Goguryeo. Bagi artifak-artifak yang jelas mempunyai persamaan dengan artifak dari Han China, mereka mencadangkan bahawa ia diperkenalkan melalui perdagangan dan hubungan antarabangsa, atau merupakan pemalsuan, dan "tidak boleh dianggap sebagai asas untuk menafikan ciri-ciri Korea pada artifak tersebut."[13]
Ahli sejarah Korea Utara juga mendakwa bahawa terdapat dua Lelang, dan bahawa Han sebenarnya mentadbir satu Lelang di Sungai Liao di Semenanjung Liaodong, manakala Pyongyang merupakan "negara Korea merdeka" Lelang, yang wujud antara abad ke-2 SM hingga abad ke-3 Masihi.[14] Menurut mereka, pandangan tradisional tentang Lelang telah diperluas oleh cauvinis Cina dan imperialis Jepun.
Hipotesis ini dianggap berwibawa dalam komuniti akademik Korea Utara dan disokong oleh sebahagian ahli sejarah di Korea Selatan, tetapi teori ini tidak diiktiraf sama sekali dalam kalangan akademik Amerika Syarikat, China, dan Jepun.[15] Majoriti ahli sejarah Korea dari dinasti Goryeo dan Joseon menganggap lokasi daerah Lelang terletak di sekitar kawasan Pyongyang masa kini, berdasarkan catatan sejarah Korea Samguk sagi yang merujuk kepada rekod Cina mengenai komanderi Han. Namun begitu, Pak Chiwŏn, seorang sarjana Silhak yang mengunjungi Dinasti Qing pada 1780, mendakwa bahawa lokasi komanderi-komanderi tersebut berada di kawasan Liaodong dalam bukunya Diari Jehol.[16]
Ri Ji Rin (Lee Ji Rin), seorang ahli sejarah Korea Utara yang memperoleh Ph.D. dalam sejarah dari Universiti Peking China, mencadangkan dalam Kajian terhadap Korea Purba bahawa berdasarkan catatan awal teks Cina dan penemuan arkeologi di kawasan Liaodong, komanderi-komanderi Han sebenarnya berada di Semenanjung Liaodong.[17] Ahli sejarah Korea Selatan Yoon Nae-Hyun juga mencadangkan bahawa komanderi-komanderi Han tidak berada di Semenanjung Korea, dengan alasan bahawa tiada bukti arkeologi yang menyokong keberadaan mereka di sana.[18]
Lihat juga
Catatan
- ^ Historical Atlas of the Classical World, 500 BC--AD 600. Barnes & Noble Books. 2000. m/s. 2.25. ISBN 978-0-7607-1973-2.
- ^ Carter J. Eckert, el., "Korea, Old and New: History", 1990, pp. 13
- ^ "Early Korea". Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-06-25. Dicapai pada 2015-06-15.
- ^ Yi Pyong-do, 《The studies of the Korean history》 Part 2, Researches of problems of the Han commanderies, PYbook, 1976, 148 p
- ^ 前漢書卷二十八地理志第八 "樂浪郡，武帝元封三年開。莽曰樂鮮。屬幽州。戶六萬二千八百一十二，口四十萬六千七百四十八。有雲鄣。縣二十五：朝鮮，讑邯，浿水，水西至增地入海。" Wikisource: the Book of Han, volume 28-2
- ^ ROBERT WILLOUGHBY (2008). BRADT TRAVEL GUIDE NORTH KOREA, THE. Bradt Travel Guides. m/s. 7. ISBN 978-1-84162-219-4. Dicapai pada 2011-01-09.
- ^ Gardiner, K.H.J. "The Kung-sun Warlords of Liao-tung (189–238)". Papers on Far Eastern History 5 (Canberra, March 1972), p. 173
- ^ Kwon, O-Jung. "The History of Lelang Commandery". The Han Commanderies in Early Korean History (Cambridge: Harvard University, 2013), p.96-98
- ^ Yeo, Hokyu. "The Fall of the Lelang and Daifang Commanderies". The Han Commanderies in Early Korean History (Cambridge: Harvard University, 2013), p. 191-216
- ^
- 매국사학의 몸통들아, 공개토론장으로 나와라!. ngonews. 2015-12-24. Diarkibkan daripada yang asal pada 2016-09-19.CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
- 요서 vs 평양… 한무제가 세운 낙랑군 위치 놓고 열띤 토론. Segye Ilbo. 2016-08-21. Diarkibkan daripada yang asal pada 2017-04-13.CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
- "갈석산 동쪽 요서도 고조선 땅" vs "고고학 증거와 불일치". The Dong-a Ilbo. 2016-08-22. Dicapai pada 2017-04-14.
- ^ name="Pai127">Pai, Hyung Il (2000), Constructing "Korean" Origins: A Critical Review of Archaeology, Historiography, and Racial Myth in Korean State Formation Theories, Harvard University Asia Center, m/s. 127–129
- ^ name="Ch'oe 1980 23–25">Ch'oe, Yŏng-ho (1980), "An Outline History of Korean Historiography", Korean Studies, 4: 23–25, doi:10.1353/ks.1980.0003, S2CID 162859304
- ^ Ch'oe, Yŏng-ho (1980), "An Outline History of Korean Historiography", Korean Studies, 4: 509, doi:10.1353/ks.1980.0003, S2CID 162859304
- ^ Armstrong, Charles K. (1995), "Centering the Periphery: Manchurian Exile(s) and the North Korean State" (PDF), Korean Studies, 19: 11–12, doi:10.1353/ks.1995.0017, S2CID 154659765
- ^ group="note">
- United States Congress (2016). North Korea: A Country Study. Nova Science Publishers. m/s. 6. ISBN 978-1590334430.
- "Han Chinese built four commanderies, or local military units, to rule the peninsula as far south as the Han River, with a core area at Lolang (Nangnang in Korean), near present-day P'yongyang. It is illustrative of the relentlessly different historiography practiced in North Korea and South Korea, as well as both countries' dubious projection backward of Korean nationalism, that North Korean historians denied that the Lolang district was centered in Korea and placed it northwest of the peninsula, possibly near Beijing."
- Connor, Edgar V. (2003). Korea: Current Issues and Historical Background. Nova Science Publishers. m/s. 112. ISBN 978-1590334430.
- "They place it northwest of the peninsula, possibly near Beijing, in order to de- emphasize China's influence on ancient Korean history."
- Kim, Jinwung (2012). A History of Korea: From "Land of the Morning Calm" to States in Conflict. Indiana University Press. m/s. 18. ISBN 978-0253000248.
- "Immediately after destroying Wiman Chosŏn, the Han empire established administrative units to rule large territories in the northern Korean peninsula and southern Manchuria."
- Hyung, Hyung Il (2000). Constructing "Korean" Origins. Harvard University Press. m/s. 129. ISBN 9780674002449.
- "When material evidence from the Han commandery site excavated during the colonial period began to be reinterpreted by Korean nationalist historians as the first full-fledged "foreign" occupation in Korean history, Lelang's location in the heart of the Korean peninsula became particularly irksome because the finds seemed to verify Japanese colonial theories concerning the dependency of Korean civilization on China."
- Hyung, Hyung Il (2000). Constructing "Korean" Origins. Harvard University Press. m/s. 128. ISBN 9780674002449.
- "At present, the site of Lelang and surrounding ancient Han Chinese remains are situated in the North Korean capital of Pyongyang. Although North Korean scholars have continued to excavate Han dynasty tombs in the postwar period, they have interpreted them as manifestations of the Kochoson or the Koguryo kingdom."
- Lee, Peter H. (1993). Sourcebook of Korean Civilization. Columbia University Press. m/s. 227. ISBN 978-0231079129.
- "But when Emperor Wu conquered Choson, all the small barbarian tribes in the northeastern region were incorporated into the established Han commanderies because of the overwhelming military might of Han China."
- ^ 熱河日記 卷一 渡江錄 [The Jehol Diary Chapter 1. Dogangnok - 高氏境土之在遼東者。唐雖得之。不能有而復歸之高氏。則平壤本在遼東。或爲寄名與浿水。時有前郤耳。漢樂浪郡治在遼東者。非今平壤]. Wiki E-text.
- ^ "CHINA'S IMPACT ON KOREAN PENINSULA UNIFICATION AND QUESTIONS FOR THE SENATE". U S Government Information.
- ^ True Understanding of Old Choson." Korea Journal 27:12 (December 1987): 23-40
Bibliografi
- Barnes, Gina L. (2001), State Formation in Korea: Historical and Archaeological Perspectives, Routledge