Lubnan |
Palestin |
---|
Hubungan antara Lubnan dan Palestin sebagai negara moden bermula sejak awal abad ke-20, semasa mereka berdua berada di bawah kawalan Empayar Usmaniah. Lubnan mengakui Palestin mempunyai kedaulatan ke atas seluruh wilayah yang pernah menjadi mandat sebelum 1948 kerana ia tidak mengiktiraf kewujudan Israel.[1] Kedua-dua negara berkongsi sejarah dan budaya yang kaya dan saling berkaitan.
Lubnan diletakkan di bawah pemerintahan Perancis sebagai mandat berikutan kejatuhan Empayar Usmaniah, manakala Palestin diletakkan di bawah kuasa kerajaan British. Semasa penubuhan Negara Israel (sering dipanggil Nakba), ramai rakyat Palestin yang telah dipindahkan mencari keselamatan di Lubnan,[2] mengakibatkan hubungan yang lebih kukuh antara kedua-dua negara.
Konflik dan ketegangan politik yang telah berkembang dari masa ke semasa telah merumitkan hubungan. Lubnan dijadikan sebagai pangkalan sokongan untuk kumpulan militan Palestin yang sering bertempur dengan Israel pada tahun 1970-an dan 1980-an.[3] Tindakan ketenteraan Israel di selatan Lubnan sebagai akibatnya telah menyebabkan kestabilan negara semakin teruk. Untuk mengalahkan dan mengusir PPP, pencerobohan penuh telah dijalankan pada tahun 1982.
Pada awal tahun 2016, Agensi Bantuan dan Kerja Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu (UNRWA) mendokumenkan bahawa terdapat lebih 504,000 pelarian Palestin di Lubnan. Adalah dipercayai bahawa sebilangan individu ini telah meninggalkan negara tersebut.[4] Masih terdapat sejumlah besar pelarian Palestin yang tinggal di Lubnan hari ini, tetapi keadaan kewangan dan kesahannya sering tidak menentu. Kedua-dua negara terus mempunyai hubungan yang rumit yang dipengaruhi oleh iklim politik tempatan.
Lihat juga
- PPP di Lubnan
- Orang Palestin di Lubnan
- Pemberontakan orang Palestin di Lubnan Selatan
- Konflik Israel-Lubnan
Rujukan
- ^ "خطوط وحقوق". الموقع الرسمي للجيش اللبناني.
- ^ "Palestinian Groups Fight for Survival in Lebanon". The New York Times. 18 August 1976.
- ^ Brynen, Rex (1989). "PLO Policy in Lebanon: Legacies and Lessons". Journal of Palestine Studies. 18 (2): 48–70. doi:10.2307/2537633. JSTOR 2537633.
- ^ [1]