Dvapara Yuga (IAST: Dvāpara-yuga; Devanagari: द्वापर युग) dalam agama Hindu ialah zaman ketiga daripada empat Yuga (zaman dunia) yang membentuk satu Kitaran Yuga. Ia didahului oleh Treta Yuga dan diikuti oleh Kali Yuga. Dvapara Yuga dikatakan berlangsung selama 864,000 tahun (bersamaan 2,400 tahun Dewa).[1]
Menurut Purana, zaman ini berakhir apabila Krishna meninggalkan bumi dan kembali ke tempat kediaman abadi baginda, Vaikuntha.[2] Dalam zaman ini, hanya dua tonggak Dharma (kebenaran atau keagamaan) yang kekal — iaitu belas kasihan (Dayā) dan kejujuran (Satya). Vishnu dikatakan berwajah kuning keemasan, dan kitab Veda dibahagikan kepada empat bahagian utama: Rig Veda, Sama Veda, Yajur Veda, dan Atharva Veda.
Etimologi
Perkataan Yuga (Sanskrit: युग) bermaksud “zaman dunia.” Bentuk lamanya ialah yug, dengan variasi seperti yugam, yugānāṃ, dan yuge. Ia berasal daripada akar kata yuj (Sanskrit: युज्) yang bermaksud “mengikat atau menyatukan,” dan seterusnya berasal daripada akar Proto-Indo-Eropah *yeug- yang membawa maksud “menyatukan, menggabungkan.”
Dvapara (Sanskrit: द्वापर, dvāpara) ialah gabungan (sandhi) antara dva (dua) dan apara (selepas). Oleh itu, Dvapara Yuga secara harfiah bermaksud “zaman selepas dua,” iaitu zaman ketiga dalam kitaran tersebut.
Menurut Bhagavata Purana, dalam Yuga ini, lembu Dharma yang melambangkan moraliti berdiri hanya pada dua kakinya — Dayā (belas kasihan) dan Satya (kebenaran).
Ciri-ciri
Dvapara Yuga dihuraikan dalam kitab-kitab seperti Mahabharata, Manusmriti, Surya Siddhanta, Vishnu Smriti, dan pelbagai Purana yang lain.[3]
Dalam zaman ini, manusia digambarkan mempunyai keinginan untuk berjaya dalam tugas-tugas keagamaan dan moral (dharma) seperti yang digariskan oleh kitab suci. Mereka berani, bercita-cita tinggi, dan bersaing secara semula jadi, serta sering melakukan pertapaan (tapas) dan amal kebajikan (dāna). Masyarakat menyanjung kepahlawanan dan pemerintahan raja, manakala individu mencari kenikmatan serta kemasyhuran.
Namun begitu, kecerdasan ketuhanan (divya jñāna) semakin berkurangan, dan kejujuran menjadi jarang. Kehidupan mula dicemari oleh penipuan, penyakit, dan nafsu keinginan. Setelah mengalami penderitaan akibat segala kejahatan ini, manusia mula menyedari kesilapan mereka dan beralih kepada pertapaan serta upacara korban (yajna) — dengan harapan memperoleh kesejahteraan duniawi dan rahmat ilahi.
Lihat juga
Rujukan
- ^ Godwin, Joscelyn (2011). Atlantis and the Cycles of Time: Prophecies, Traditions, and Occult Revelations. Inner Traditions. pp. 300–301. ISBN 9781594778575.
- ^ Bhagavata Puraṇa 12.2.29-33
- ^ Kane, P. V. (September 1936). Sukthankar, V. S.; Fyzee, A. A. A.; Bhagwat, N. K. (eds.). "Kalivarjya (actions forbidden in the Kali Age)". Journal of the Bombay Branch of the Royal Asiatic Society. 12 (1–2). The Asiatic Society of Bombay: 4.