|
WikiProjek Neurosains ialah projek yang menempatkan rencana akses terbuka dan percuma untuk diterbitkan yang menumpukan kepada topik-topik neuro. Ia bertujuan untuk mengurus dan membantu dalam mengatasi rencana neurosains di Wikipedia. WikiProjek Neurosains adalah cabang kepada WikiProjek Perubatan.
Pencipta rencana: Yosri
Otak ialah organ yang berfungsi sebagai pusat sistem saraf pada semua haiwan vertebrata dan kebanyakan haiwan invertebrata. Ia terletak di bahagian kepala, biasanya berdekatan dengan organ deria untuk deria seperti penglihatan. Ia adalah organ paling kompleks dalam badan vertebrata. Pada manusia, korteks serebrum mengandungi kira-kira 14-16 bilion neuron, dan anggaran bilangan neuron dalam serebelum ialah 55–70 bilion. Setiap neuron disambungkan oleh sinaps kepada beberapa ribu neuron lain. Neuron ini biasanya berkomunikasi antara satu sama lain melalui gentian panjang yang dipanggil akson, yang membawa rangkaian denyutan isyarat yang dipanggil potensi tindakan ke bahagian jauh otak atau badan yang menyasarkan sel penerima tertentu. [...] Operasi sel otak individu kini difahami dengan terperinci tetapi cara ia bekerjasama dalam kumpulan berjuta-juta masih belum dapat diselesaikan. Model terkini dalam neurosains moden menganggap otak sebagai komputer biologi, sangat berbeza dalam mekanisme daripada komputer elektronik, tetapi serupa dalam erti kata bahawa ia memperoleh maklumat dari dunia sekeliling, menyimpannya, dan memprosesnya dalam pelbagai cara. Artikel ini membandingkan sifat-sifat otak merentas seluruh julat spesies haiwan, dengan perhatian yang paling besar kepada vertebrata. Ia berurusan dengan otak manusia sejauh mana ia berkongsi sifat-sifat otak lain. Perbezaan pada otak manusia berbeza daripada otak lain dibincangkan dalam rencana otak manusia. Beberapa topik yang mungkin diliputi di sini sebaliknya dibincangkan di sana kerana banyak lagi yang boleh dikatakan tentangnya dalam konteks manusia. Perkara paling penting yang dibincangkan dalam rencana otak manusia adalah penyakit otak dan kesan kerosakan otak.
Pencipta rencana: Shengwei95
Epilepsi ialah sekumpulan gangguan neurologi tidak berjangkit yang dicirikan oleh sawan epilepsi yang berulang. Sawan epilepsi boleh berbeza-beza daripada tempoh yang singkat dan hampir tidak dapat dikesan kepada tempoh yang lama gegaran kuat akibat aktiviti elektrik yang tidak normal di dalam otak. Episod ini boleh mengakibatkan kecederaan fizikal, sama ada secara langsung seperti patah tulang atau akibat kemalangan. Dalam epilepsi, sawan cenderung berulang dan mungkin tidak mempunyai punca asas yang segera. Penghidap epilepsi mungkin dirawat secara berbeza di pelbagai kawasan di dunia dan mengalami tahap stigma sosial yang berbeza-beza disebabkan oleh keadaan mereka. [...] Mekanisme asas sawan epilepsi adalah aktiviti neuron yang berlebihan dan tidak normal dalam korteks otak yang boleh diperhatikan dalam elektroensefalogram (EEG) seseorang individu. Sebab ini berlaku dalam kebanyakan kes epilepsi tidak diketahui (idiopatik); sesetengah kes berlaku akibat kecederaan otak, strok, tumor otak, jangkitan otak, atau kecacatan kelahiran melalui proses yang dikenali sebagai epileptogenesis. Mutasi genetik yang diketahui secara langsung dikaitkan dengan sebahagian kecil kes. Diagnosis melibatkan menolak keadaan lain yang mungkin menyebabkan simptom yang sama, seperti pengsan, dan menentukan sama ada punca lain sawan hadir, seperti penarikan alkohol atau masalah elektrolit. Ini mungkin sebahagiannya dilakukan dengan pengimejan otak dan melakukan ujian darah. Epilepsi selalunya boleh disahkan dengan electroencephalogram (EEG), tetapi ujian biasa tidak menolak keadaan ini.
Pencipta rencana: Anumengelamun
Sindrom Tourette ialah gangguan perkembangan saraf biasa yang bermula pada zaman kanak-kanak atau remaja. Ia dicirikan oleh gerenyet pelbagai pergerakan (motor) dan sekurang-kurangnya satu gerenyet vokal (fonik). Gerenyet biasa adalah berkelip, batuk, membersihkan tekak, menghidu, dan pergerakan muka. Ini biasanya didahului oleh dorongan atau sensasi yang tidak diingini pada otot yang terjejas yang dikenali sebagai dorongan premonitori, kadangkala boleh dihilangkan buat sementara waktu. Lokasi, kekuatan dan kekerapan boleh berubah. Tourette berada pada penghujung spektrum gangguan gerenyet yang lebih teruk. Gerenyet sering tidak disedari oleh pemerhati biasa. [...] Tourette pernah dianggap sebagai sindrom yang jarang berlaku dan pelik dan secara popular dikaitkan dengan koprolalia (pengucapan kata-kata lucah atau kenyataan sosial yang tidak sesuai dan menghina). Ia tidak lagi dianggap jarang; kira-kira 1% kanak-kanak dan remaja usia sekolah dianggarkan mempunyai Tourette, dan koprolalia hanya berlaku dalam minoriti. Tiada ujian khusus untuk mendiagnosis Tourette; ia tidak selalu dikenal pasti dengan betul, kerana kebanyakan kes adalah ringan, dan keterukan gerenyet berkurangan untuk kebanyakan kanak-kanak apabila mereka melalui masa remaja. Oleh itu, ramai yang tidak didiagnosis atau mungkin tidak pernah mendapatkan rawatan perubatan. Tourette ekstrem pada masa dewasa, walaupun disensasikan dalam media, jarang berlaku, tetapi untuk minoriti kecil, gerenyet yang sangat melemahkan boleh berterusan sehingga dewasa. Tourette tidak menjejaskan kecerdasan atau jangka hayat.
Kecelaruan episod kemurungan major
Pencipta rencana: CyberTroopers
Kecelaruan episod kemurungan major (MDD), juga dikenali sebagai kemurungan, ialah gangguan mental dicirikan oleh sekurang-kurangnya dua minggu mood rendah yang pervasif. Penghargaan diri berkurang, kehilangan minat dalam aktiviti yang menyeronokkan, rendah tenaga, dan kesakitan tanpa sebab yang jelas adalah gejala biasa. Mereka yang terkena juga kadang-kadang mengalami khayalan atau halusinasi. Beberapa orang mengalami tempoh kemurungan yang berlaku secara selang bertahun-tahun, sementara yang lain hampir selalu mengalami gejala. Kemurungan major lebih parah dan berlangsung lebih lama daripada kesedihan, yang merupakan bahagian kehidupan yang normal. [...] Diagnosis kecelaruan episod kemurungan major adalah berdasarkan pengalaman individu yang dilaporkan dan pemeriksaan status mental. Tidak ada ujian makmal untuk gangguan tersebut, tetapi ujian dapat dilakukan untuk mengesampingkan keadaan fizikal yang dapat menyebabkan gejala serupa. Mereka yang mengalami gangguan kemurungan major biasanya dirawat dengan kaunseling dan ubat antidepresan. Ubat nampaknya berkesan, tetapi kesannya hanya ketara pada orang yang mengalami kemurungan teruk. Jenis kaunseling yang digunakan termasuk terapi tingkah laku kognitif (CBT) dan terapi interpersonal, dan terapi elektrokonvulsif (ECT) dapat dipertimbangkan jika langkah-langkah lain tidak efektif. Kemasukan ke hospital mungkin diperlukan sekiranya terdapat risiko yang membahayakan diri sendiri dan kadangkala berlaku bertentangan dengan kehendak sendiri.
|
|
|
|
|
|
