Televisyen di Lubnan muncul sebagai inisiatif swasta dan bukan institusi negara.[1] Lubnan ialah negara pertama di Timur Tengah & dunia Arab yang mempunyai penyiaran televisyen asli.[2][halaman diperlukan] Pelbagai televisyen Arab mencontohi model Lubnan.[3]
Terdapat dua platform televisyen penting di Lubnan: terestrial analog (14% daripada isi rumah) dan satelit percuma (83% daripada isi rumah).[4] Terdapat juga penembusan televisyen kabel yang agak tinggi, tetapi kerana kelaziman kecurian kabel yang tinggi, kadar penembusan rasmi adalah rendah, iaitu kurang daripada 5%.[4] Lebih daripada 90% isi rumah Lubnan mempunyai akses kepada televisyen satelit.[5]
Terdapat 22 saluran satelit percuma ke udara yang beribu pejabat di Lubnan.[4] Terdapat satu saluran televisyen milik kerajaan, Tele Liban, yang ditubuhkan pada tahun 1959.[4] Beberapa saluran TV mempunyai kaitan politik dan parti politik merupakan sumber pembiayaan yang penting.[4] Lebanese Broadcasting Corporation International (LBCI) telah dilancarkan pada tahun 1985, merupakan rangkaian peribadi pertama di Lubnan.[4] Beberapa saluran Lubnan yang lain termasuk MTV Al Lubnaniya, Future TV, Al Manar TV, NBN, Al Jadeed TV dan Orange TV.[4]
Saluran domestik, khususnya LBCI, dari segi sejarah adalah yang paling popular, berbanding kebanyakan negara Arab lain di mana saluran pan-Arab mendominasi.[4] Walaupun begitu, penyiar pan-Arab yang besar, dan khususnya saluran MBC, telah terbukti popular dengan penonton satelit.[4]
Lihat juga
[sunting | sunting sumber]
Nota kaki
[sunting | sunting sumber]- ^ Rugh, William A. (2004). The Arab Mass Media: Newspapers, Radio, and Television in Arab Politics. Greenwood Publishing Group. m/s. 195. ISBN 978-0-275-98212-6. Dicapai pada 14 Februari 2013.
- ^ Gale Encyclopedia of the Mideast & N. Africa: Radio and Television: Arab Countries
- ^ Darwish 2009, m/s. 73.
- ^ a b c d e f g h i "Arab Media Outlook 2011-2015". 2012. m/s. 191–192.
- ^ Sakr, Naomi (15 Disember 2007). Arab Television Today. I.B.Tauris. m/s. 1. ISBN 978-1-84511-564-7. Dicapai pada 14 Februari 2013.
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- Harb, Zahera (15 April 2011). Channels of Resistance in Lebanon: Liberation Propaganda, Hezbollah and the Media. I.B.Tauris. ISBN 978-1-84885-120-7. Dicapai pada 2 Februari 2013.
- Darwish, Ali (2009). Social Semiotics of Arabic Satellite Television: Beyond the Glamour. Writescope Publishers. ISBN 978-0-9757419-8-6. Dicapai pada 2 Februari 2013.
- Rinnawi, Khalil (2006). Instant Nationalism: McArabism, Al-Jazeera, and Transnational Media in the Arab World. University Press of America. ISBN 978-0-7618-3439-7. Dicapai pada 2 Februari 2013.
- Frishkopf, Michael (30 September 2010). Music and Media in the Arab World. American Univ in Cairo Press. ISBN 978-977-416-293-0. Dicapai pada 2013-02-14.