Rache (/ˈrætʃ/; Sebutan bahasa Melayu: [ˈrat͡ʃ, ˈrɛt͡ʃ]), juga dieja racch, rach, dan ratch, daripada perkataan bahasa Inggeris Kuno ræcc, terhubung dengan rakkí Norse Kuno, ialah nama lapuk untuk sejenis anjing pemburu yang digunakan di Britain pada Zaman Pertengahan. Ia merupakan anjing pemburu bau yang digunakan dalam kawanan untuk berlari dan membunuh buruan, atau membawanya untuk meraung. Perkataan ini muncul sebelum Penaklukan Norman.[1] Ia kadang-kadang dikelirukan dengan brache, (juga bratchet) yang merupakan perkataan turunan Perancis untuk anjing pemburu bau betina.
Rujukan
- ^ The Oxford English Dictionary.