Dalam dinamik bendalir, prinsip Bernoulli menyatakan bahawa kenaikan kelajuan sesuatu bendalir berlaku secara serentak dengan penurunan tekanan mahupun tenaga keupayaan tersebut.[1][2] Prinsip ini dinamakan sempena Daniel Bernoulli yang menerbitkan penemuannya berkaitan prinsip ini dalam bukunya bertajuk Hydrodynamica pada tahun 1738.[3] Ia adalah kesinambungan dari persamaan keselanjaran dengan keadaan dimana:
Prinsip ini dapat dipakaikan pada pelbagai jenis aliran bendaliran lalu menghasilkan pelbagai jenis persamaan Bernoulli; terdapat pelbagai bentuk persamaan yang berbeza untuk jenis-jenis aliran bendalir yang berbeza sepertimana yang ditunjukkan d bawah.
Mengikut persamaan keselanjaran, kadar isipadu yang mengalir dalam selang masa tertentu adalah malar. Maka kerja yang dilakukan () dalam selang masa itu ialah
dimana
- ialah tekanan bendalir
- ialah luas keratan rentas
- ialah isipadu bendalir yang mengalir dalam selang masa itu
Bagi tenaga kinetik pula
dimana
- ialah ketumpatan bendalir
- adalah laju bendalir
dan tenaga keupayaannya, pula ialah
- adalah ketinggian bendalir
manakala kerja bersamaan dengan hasil tambah tenaga kinetik dan tenaga keupayaan. Maka
Jika disusun persamaan diatas untuk persamaan yang lebih mudah,
maka dapat disimpulkan
Lihat juga
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Clancy, L.J., Aerodynamics, Chapter 3.
- ^ Batchelor, G.K. (1967), Section 3.5, pp. 156–64.
- ^ "Hydrodynamica". Britannica Online Encyclopedia. Dicapai pada 2008-10-30.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber] |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Prinsip Bernoulli |