Kerangka | |
---|---|
Kependekan | OPCW |
Jenis/bentuk sah | Pertubuhan antara kerajaan |
Keanggotaan | 190 negara anggota Semua negara terbabit dengan CWC menjadi anggota secara automatik. (Pengecualian: lihat keanggotaan) |
Bahasa rasmi | Inggeris, Perancis, Rusia, Cina, Sepanyol, Arab |
Tapak web | opcw.org |
Sejarah | |
Dibentuk | 29 April 1997 |
Pengurusan | |
Ketua pengarah | Ahmet Üzümcü[1] |
Organ rasmi | Conference of the States Parties Executive Council Technical Secretariat |
Perangkaan | |
Belanjawan | €74 juta |
Kakitangan/pekerja | ~ 500 |
Anugerah | |
Hadiah Keamanan Nobel (2013) | |
Lokasi | |
Negara anggota OPCW (hijau) | |
Ralat Lua pada baris 384 di Modul:Mapframe: attempt to perform arithmetic on local 'lat_d' (a nil value). | |
Ibu pejabat | The Hague, Belanda 52°05′28″N 4°16′59″E / 52.091241°N 4.283193°EKoordinat: 52°05′28″N 4°16′59″E / 52.091241°N 4.283193°E |
Lokasi | |
Koordinat | 52°5′28.3″N 4°16′59.5″E |
sunting · sunting di Wikidata |
Pertubuhan Larangan Senjata Kimia (Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons, OPCW) ialah sebuah pertubuhan antara kerajaan yang berperanan menggalakkan negara-negara di dunia memeterai dan mengimplementasikan Konvensyen Senjata Kimia (CWC) 1997. Konvensyen ini menjanjikan penghapusan senjata kimia buat selama-lamanya demi keselamatan dunia. OPCW juga memberi bantuan kepada negara-negara yang mewarisi bahan kimia dari masa silam untuk menghapuskannya.
Pertubuhan ini bukan merupakan agensi Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, namun bekerjasama dalam isu dasar dan praktikal. Pada 7 September 2000, OPCW dan PBB telah menandatangani suatu persetujuan kerjasama.[2]
Pertubuhan ini dianugerahkan Hadiah Keamanan Nobel 2013 kerana ia telah, dengan Konvensyen Senjata Kimia, "mentakrifkan penggunaan senjata kimia sebagai pantang larang di bawah undang-undang antarabangsa" menurut Thorbjørn Jagland, Pengerusi Jawatankuasa Nobel Norway.[3][4]
Keanggotaan
Kesemua 190 pihak yang terbabit dengan Konvensyen Senjata Kimia secara automatik merupakan anggota OPCW[5] Namun terdapat pengecualian bagi Israel dan Myanmar, which yang tidak meratifikasi CWC walaupun menandatanganinya. Selain itu Angola, Korea Utara, Mesir dan Sudan Selatan yang tidak pernah menyertai CWC.[6] Syria ialah negara terbaharu yang menyerahkan surat cara penerimaan terhadap perjanjian ini berikutan rangka kerja penghapusan senjata kimia Syria pada September 2013.[7][8] Langkah ini diambil selepas laporan penggunaan senjata kimia dalam perang saudara Syria.
Kepimpinan
Negara | Nama | Mula penggal |
---|---|---|
Brazil | José Bustani | 13 Mei 1997[9] |
Argentina | Rogelio Pfirter | 25 Julai 2002[10] |
Turki | Ahmet Üzümcü | 25 Julai 2010 |
Rujukan
- ^ Oliver Meier dan Daniel Horner (November 2009). "OPCW Chooses New Director-General". Arms Control Association.
- ^ Perhimpunan Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu Resolution session 55 (retrieved 21 Ogos 2007)
- ^ "Syria chemical weapons monitors win Nobel Peace Prize". BBC News. 2013-10-11. Dicapai pada 2013-10-12.
- ^ "Official press release from Nobel prize Committee". Nobel Prize Organization. 11 Oktober 2013. Dicapai pada 11 Oktober 2013.
- ^ OPCW Member States
- ^ Non-Member States
- ^ "Reference: C.N.592.2013.TREATIES-XXVI.3 (Depositary Notification)" (PDF). Setiausaha Agung Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu. 2013-09-14. Dicapai pada 2013-09-14.
- ^ "Syria Serahkan Senarai Senjata Kepada OPCW". mynewshub. 22 September 2013. Dicapai pada 23 September 2013.
- ^ A Stanič (2004). "Bustani v. Organisation for the Prohibition of Chemical Weapons". The American Journal of International Law. 98 (4): 810. JSTOR 3216704.
- ^ "Speech of Dr. Rogelio Pfirter, Director-General of the OPCW 16 September 2008". Netherlands Institute for International Relations. 22 September 2008. Dicapai pada 24 April 2011.