| Perhimpunan Kebangsaan | |
|---|---|
| Assemblée nationale | |
 Penentangan Mirabeau di hadapan Henri Evrard, marquis de Dreux-Brézé, pada 23 Jun 1789 | |
| Jenis | |
| Jenis | Unikameral |
| Sejarah | |
| Dibubarkan | 9 July 1789, |
Didahului oleh | Estet-General 1789 |
Diikuti oleh | Dewan Undangan Negeri |
| Struktur | |
| Ahli | 1139 |
sunting  | |
Semasa Revolusi Perancis, Dewan Negara (Perancis: Assemblée nationale), yang wujud dari 17 Jun 1789 hingga 9 Julai 1789,[1] ialah perhimpunan revolusioner Kerajaan Perancis yang dibentuk oleh wakil-wakil Estet Ketiga (orang biasa) Estet-General dan akhirnya disertai oleh beberapa ahli Estet Pertama dan Kedua. Selepas itu (sehingga digantikan oleh Dewan Undangan pada 30 September 1791), ia menjadi badan perundangan yang dikenali sebagai Dewan Perlembagaan Kebangsaan (Assemblée nationale constituante), walaupun bentuk yang lebih pendek diutamakan.
Latar belakang
Estet-General telah dipanggil pada 5 Mei 1789 untuk menguruskan krisis kewangan Perancis, tetapi segera jatuh untuk bertengkar mengenai strukturnya sendiri. Ahli-ahlinya telah dipilih untuk mewakili estet kerajaan: Estet Pertama (para paderi), Estet Kedua (bangsawan) dan Estet Ketiga (yang, secara teori, mewakili semua rakyat jelata dan, dalam praktiknya, mewakili borjuis). Pusaka Ketiga telah diberikan "perwakilan berganda"—iaitu, dua kali lebih banyak perwakilan daripada setiap estet feudal yang lain—tetapi pada sesi pembukaan pada 5 Mei 1789 telah dimaklumkan bahawa semua pengundian akan "dengan kuasa" bukan "oleh ketua", jadi perwakilan berganda tidak akan bermakna dari segi kuasa. Mereka menolaknya dan terus berjumpa secara berasingan.[2][3]
Diplomasi ulang-alik antara ladang-ladang berterusan tanpa kejayaan sehingga 27 Mei; pada 28 Mei, wakil Estet Ke-3 mula bertemu sendiri,[3] menggelarkan diri mereka sebagai Komune ("Commons") dan meneruskan "pengesahan kuasa" mereka secara bebas daripada badan-badan lain; dari 13 Jun hingga 17 Jun mereka secara beransur-ansur disertai oleh beberapa pembesar dan majoriti ulama serta orang lain seperti petani. Pada 17 Jun kumpulan ini mula menamakan dirinya sebagai Perhimpunan Negara.
Raja menentang
Jacques Necker, menteri kewangan Louis XVI, sebelum ini mencadangkan agar raja mengadakan Séance Royale (Sesi Diraja) dalam usaha untuk mendamaikan Estet yang berpecah. Raja bersetuju; tetapi tiada satu pun daripada tiga perintah itu dimaklumkan secara rasmi tentang keputusan untuk mengadakan Sidang Diraja. Semua perbahasan akan ditangguhkan sehingga séance royale berlangsung.[4]
Peristiwa tidak lama kemudian mengatasi skim kompleks Necker untuk menyerah kepada Komune dalam beberapa perkara sambil memegang teguh pada yang lain. Tidak lagi berminat dengan nasihat Necker, Louis XVI, di bawah pengaruh orang-orang istana dalam majlis tertutupnya, memutuskan untuk pergi ke dalam negeri ke Dewan, membatalkan dekrinya, memerintahkan pemisahan perintah, dan menentukan reformasi yang akan dilaksanakan oleh dipulihkan Estet-General. Pada 19 Jun dia mengarahkan Salle des États, dewan tempat Perhimpunan Kebangsaan bertemu, ditutup, dan tinggal di Marly selama beberapa hari sementara dia menyediakan alamatnya.[5]
Konfrontasi dan pengiktirafan
Dua hari kemudian, juga dilucutkan penggunaan gelanggang tenis yang telah mereka gunakan sebagai tempat pertemuan yang telah dibuat, Perhimpunan Kebangsaan bertemu di Gereja Saint Louis, di mana majoriti wakil paderi menyertai mereka: usaha untuk memulihkan perintah lama hanya berfungsi untuk mempercepatkan peristiwa. Apabila pada 23 Jun selaras dengan rancangannya, raja akhirnya berucap kepada wakil ketiga-tiga estet, baginda mengalami kesunyian yang berbatu. Dia membuat kesimpulan dengan mengarahkan semua bersurai. Para pembesar dan pendeta patuh; timbalan rakyat jelata tetap duduk dalam kesunyian yang akhirnya dipecahkan oleh Mirabeau, yang ucapannya memuncak, "Pasukan tentera mengelilingi perhimpunan! Di manakah musuh negara? Adakah Catiline di pintu kami? Saya menuntut, melaburkan diri anda dengan maruah anda, dengan kuasa perundangan anda, anda memasukkan diri anda dalam agama sumpah anda. Ia tidak membenarkan anda berpisah sehingga anda telah membentuk perlembagaan. Timbalan-timbalan menteri berdiri teguh.
Necker, yang mencolok dengan ketiadaannya dari parti diraja pada hari itu, mendapati dirinya dalam kehinaan dengan Louis, tetapi kembali dalam rahmat baik Majlis Kebangsaan. Golongan paderi yang telah menyertai Perhimpunan di Gereja Saint Louis kekal dalam Perhimpunan; empat puluh tujuh ahli bangsawan, termasuk Duke Orléans, tidak lama kemudian menyertai mereka; menjelang 27 Jun parti diraja telah secara terang-terangan mengalah, walaupun kemungkinan rampasan kuasa balas tentera masih di udara. Tentera Perancis mula tiba beramai-ramai di sekitar Paris dan Versailles.
Sidang Diraja 23 Jun 1789
Dalam séance royale pada 23 Jun, Raja telah memberikan Charte octroyée, sebuah perlembagaan yang diberikan bantuan diraja, yang mengesahkan, tertakluk kepada batasan tradisional, hak perbincangan berasingan untuk tiga perintah, yang secara perlembagaan membentuk tiga dewan. Langkah ini gagal; tidak lama kemudian sebahagian daripada timbalan pembesar yang masih berdiri berasingan, menyertai Perhimpunan Negara atas permintaan raja. Estet-General telah tidak lagi wujud, setelah menjadi Dewan Negara (dan selepas 9 Julai 1789, Dewan Perlembagaan Negara), walaupun badan-badan ini terdiri daripada timbalan yang sama yang dipilih oleh perintah berasingan.
Penyusunan semula
Mesej sokongan dicurahkan ke dalam Perhimpunan dari Paris dan bandar-bandar Perancis yang lain. Pada 9 Julai 1789, Perhimpunan, membentuk semula dirinya sebagai Dewan Perlembagaan Negara, menghadap raja dengan istilah yang sopan tetapi tegas, meminta penyingkiran tentera (yang kini termasuk rejimen asing, yang menunjukkan ketaatan yang jauh lebih besar kepada raja daripada Perancisnya. tentera), tetapi Louis mengisytiharkan bahawa dia sahaja boleh menilai keperluan tentera, dan memberi jaminan kepada mereka bahawa tentera telah dikerahkan dengan ketat sebagai langkah berjaga-jaga. Louis "menawarkan" untuk memindahkan perhimpunan ke Noyon atau Soissons: iaitu, untuk meletakkannya di antara dua tentera dan menghalangnya daripada sokongan rakyat Paris. Kemarahan orang ramai terhadap kehadiran tentera ini mencetuskan Penyerbuan Bastille, memulakan fasa Revolusi seterusnya.
Rujukan
- ^ "1789–1791: The Revolution | Archives & Special Collections". asc.library.carleton.ca. Dicapai pada 2021-07-14.
- ^ The First Revolution Diarkibkan 2007-04-27 di Wayback Machine, Revolution and After: Tragedies and Forces, World Civilizations: An Internet Classroom and Anthology, Washington State University. Accessed online 14 March 2007.
- ^ a b Mignet, Chapter 1
- ^ von Guttner, Darius (2015). The French Revolution. Nelson Cengage. m/s. 70.
- ^ SparkNotes: the French Revolution (1789–1799): The National Assembly: 1789–1791
Bacaan lanjut
- Jon Elster. 2020. France before 1789: The Unraveling of an Absolutist Regime. Princeton University Press
- Montague, Francis Charles (1911). . Dalam Chisholm, Hugh (penyunting). Encyclopædia Britannica (dalam bahasa Inggeris). 11 (ed. ke-11). Cambridge University Press. m/s. 154–177.
Pautan luar
- History of the National Assembly English website of the French National Assembly 2019. History of the National Assembly English website of the French National Assembly 2019 at the Wayback Machine