Masnawi atau juga masnu’i, mathanawi, dan mathnawi merupakan bentuk puisi yang berasal daripada Parsi dan di bawa ke alam Melayu. Sebagai puisi yang bersumberkan puisi Arab-Parsi, masnawi tidak popular di kalangan masyarakat Melayu dan oleh itu, genre ini tidak berkembang.
Masnawi dalam bahasa Melayu diperkenalkan oleh Bukhari al-Jauhari, di dalam karanganya, "Tajus Salatin" (Mahkota segala Raja).
Masnawi bertemakan puji-pujian tentang kehandalan, ketokohan dan kemasyhuran seseorang tokoh. Masnawi berfungsi sebagai panduan , pengajaran dan nasihat kepada pendengarnya.
Rujukan
Adnan Abd. Majid (Ed.). (2003). Mutiara Sastera Melayu Tradisional. KL:DBP.