 | Contoh-contoh dan tinjauan dalam article ini mungkin tidak mewakili pandangan global tentang subjek ini. (December 2010) |
Dalam undang-undang, locus standi atau perintah tetap ialah sebuah istilah untuk kebolehan sesebuah pihak untuk menunjukkan kepada mahkamah suatu hubungan yang cukup untuk dan membahayakan daripada undang-undang atau tindakan daripada undang-undang untuk menyokong penglibatan sesebuah pihak. Di Amerika Syarikat, doktrin terkini ialah seseorang tidak boleh membawa suatu saman yang mencabar perlembagaan oleh satu undang-undang tetapi tidak jika plaintif boleh menunjukkan plaintif sedang (atau akan bila-bila masa akan) dibahayakan oleh undang-undang itu. Sebaliknya, mahkamah akan memutuskan mahkamah memutuskan bahawa peraturan bahawa plaintif "kekurangan wibawa/bukti" untuk membawa saman tersebut, dan akan membuang kes itu tanpa mempertimbangkan merit-merit dakwaan ketidakperlembagaannya kes itu. Untuk menjadikan mahkawah mengisytiharkan suatu undang-undang itu menyalahi perlembagaan, ia mesti mempunyai satu alasan yang sah untuk tuntutan mahkamah itu. Pihak pendakwa mesti mempunyai sesuatu untuk kehilangan jika ingin mendakwa melainkan ia mempunyai dirian automatik oleh tindakan undang-undang.
Mahkamah Antarabangsa
Majlis Eropah mencipta mahkamah antarabangsa yang pertama bagi mahkamah antarabangsa yang pertama sebelum individu-individu locus standi automatik .[1]
Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah dengan templat tunas yang lebih spesifik.
Rujukan
- ^ Smith, Rhona K. M., Textbook on International Human Rights. 4th Edition. 2010.