Konservatisme sosial ialah falsafah politik dan pelbagai konservatisme yang memberi penekanan kepada struktur kuasa tradisional berbanding pluralisme sosial.[1][2] Golongan konservatif sosial berorganisasi memihak kepada kewajipan, nilai tradisional dan institusi sosial, seperti struktur keluarga tradisional, peranan jantina, hubungan seksual, patriotisme kebangsaan, dan tradisi keagamaan.[3][4] Konservatisme sosial biasanya skeptik terhadaap perubahan sosial, dan sebaliknya memihak kepada status quo berkaitan isu sosial.[4]
Golongan konservatif sosial juga menghargai hak institusi agama untuk mengambil bahagian dalam ruang awam, sekali gus menyokong sokongan pemerintahan bersama agama dan menentang ateisme negara, dan dalam beberapa kes, menentang sekularisme.[5][6][7]
Konservatisme sosial dan pandangan ideologi lain
[sunting | sunting sumber]Terdapat pertindihan antara konservatisme sosial dan paleokonservatisme, kerana kedua-duanya menyokong dan menghargai bentuk sosial tradisional.
Konservatisme sosial tidak boleh dikelirukan dengan konservatisme campur tangan ekonomi, di mana idea konservatif digabungkan dengan ekonomi Keynes dan negara kebajikan seperti yang diamalkan oleh beberapa konservatif Eropah (cth. konservatif satu negara di United Kingdom, Gaullis di Perancis). Sesetengah konservatif sosial menyokong pendekatan perdagangan bebas dan pasaran laissez faire terhadap isu ekonomi dan fiskal, tetapi konservatif sosial juga mungkin menyokong campur tangan ekonomi ketika campur tangan memenuhi matlamat moral atau budaya. Ahli sejarah Jon Wiener telah menyifatkan konservatisme sosial sebagai sejarah hasil rayuan daripada "pemelihara elitis" kepada pekerja kelas bawahan untuk "melindungi" kekayaan daripada imigresen.[1][8] Banyak konservatif sosial menyokong keseimbangan antara perlindungan dan pasaran bebas. Keprihatinan terhadap kebajikan material ini, seperti advokasi adat istiadat tradisional, selalunya mempunyai asas dalam agama. Contohnya termasuk Kesatuan Sosial Kristian Bavaria, Parti Keluarga Diutamakan dan Parti Australia Katter, dan gerakan komunitarian di Amerika Syarikat.[9]
Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ a b Wiener, Jonathan (Spring 1973). "Review: The Politics of Unreason: Right-Wing Extremism in America, 1790-1970". The Journal of Interdisciplinary History. MIT Press. 3 (4): 791–793. doi:10.2307/202704. JSTOR 202704 – melalui JSTOR.
- ^ Cooper, Melinda (2019). Family Values: Between Neoliberalism and the New Social Conservatism. Zone Books.
- ^ Smith, Robert B. (2014). Harry F. Dahms (penyunting). Social Conservatism, Distractors, and Authoritarianism: Axiological versus instrumental rationality. Mediations of Social Life in the 21st Century (dalam bahasa Inggeris). Emerald Group Publishing. m/s. 101. ISBN 9781784412227.
- ^ a b "Social Conservatism". Populism Studies (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2022-08-17.
- ^ Dean, John W. (11 July 2006). Conservatives Without Conscience (dalam bahasa Inggeris). Penguin Publishing Group. m/s. 77. ISBN 9781101201374.
- ^ Wald, Kenneth D.; Calhoun-Brown, Allison (2007). Religion and Politics in the United States (dalam bahasa Inggeris). Rowman & Littlefield. m/s. 240. ISBN 9780742540415.
- ^ Booten, Matthew (11 May 2020). "19 different types of conservatives". Politic-Ed.
Social conservatism often opposes state-atheism, however not atheism itself. They believe that if we allow states to stop believing in God, that societal order will simply break down as a result.
- ^ West, Ed (2020). Small Men on the Wrong Side of History: The Decline, Fall and Unlikely Return of Conservatism.
- ^ Robin, Corey. The Reactionary Mind: Conservatism from Edmund Burke to Donald Trump. Oxford University Press.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]
Kategori berkenaan Konservatisme sosial di Wikimedia Commons
