Tidak ada referer, pengunjung mungkin datang langsung atau referer diblokir.ls. Kesihatan anjing - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Lifestyle Khazanah Profil Baru Dram Lists Ensiklopedia
Technopedia Center
PMB University Brochure
Faculty of Engineering and Computer Science
S1 Informatics S1 Information Systems S1 Information Technology S1 Computer Engineering S1 Electrical Engineering S1 Civil Engineering

faculty of Economics and Business
S1 Management S1 Accountancy

Faculty of Letters and Educational Sciences
S1 English literature S1 English language education S1 Mathematics education S1 Sports Education
teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
  2. Ensiklopedia Bebas
  3. Kesihatan anjing - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Kesihatan anjing - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Cavalier King Charles spaniel dengan kaki berbalut
Tungkai tercedera pada seekor anjing

Kesihatan anjing ialah bidang yang dikaji dengan mendalam dalam perubatan veterinar.

Kesihatan anjing dipandang secara holistik; kesihatan anjing merangkumi banyak aspek berlainan, termasuk proses penyakit, genetik, dan kesihatan nutrisi, sebagai contoh. Penyakit berjangkit yang menjejaskan anjing adalah penting bukan hanya dari sudut pandangan veterinar, tetapi juga kerana risiko kepada kesihatan awam; salah satu contoh ini ialah rabies. Gangguan genetik juga menjejaskan anjing, kerap kerana pembiakbakaan terpilih untuk menghasilkan baka anjing masing-masing. Oleh sebab kepopularan kedua-dua makanan anjing komersial dan buatan sendiri, nutrisi juga merupakan subjek yang banyak dikaji.

Penyakit

Bagi senarai lengkap, lihat Senarai penyakit anjing.

Sesetengah penyakit dan masalah kesihatan lain adalah lazim untuk manusia dan anjing; yang lain adalah unik untuk anjing dan haiwan lain. Anjing adalah rentan terhadap pelbagai penyakit; serupa dengan manusia, ia dapat menghidap diabetes, epilepsi, kanser, atau artritis.

Pemvaksinan tepat masa dapat mengurangkan risiko dan keparahan sesuatu jangkitan. Pemvaksinan anjing paling lazim disyorkan untuk melawan virus-virus berikut:

Seekor anjing rabid

Penyakit berjangkit

Penyakit berjangkit disebabkan oleh kehadiran organisma seperti virus, bakteria, kulat, atau parasit (sama ada haiwan atau protozoa). Kebanyakan penyakit ini disebarkan secara terus daripada anjing kepada anjing, sementara yang lain memerlukan vektor seperti sengkenit atau nyamuk.[2] Penyakit berjangkit tertentu ialah kebimbangan dari sudut pandangan kesihatan awam kerana merupakan zoonosis (dapat tersebar kepada manusia).

Penyakit virus

Penyakit virus pada anjing dapat menjadi serius, terutamanya di dalam kenel.

Penyakit bakteria

Sebilangan bakteria Leptospira sp. di atas turas polikarbonat 0.1. μm

Penyakit bakteria pada anjing biasanya tidak berjangkit daripada anjing kepada anjing; sebaliknya penyakit bakteria biasanya merupakan hasil daripada kolonisasi luka, jangkitan oportunis yang sekunder kepada penurunan daya ketahanan (kerap hasil daripada jangkitan virus), atau sekunder kepada keadaan lain (pioderma yang sekunder kepada alahan kulit atau piometra yang sekunder kepada hiperplasia endometrium sista). Contoh-contoh ini tidak dianggap sebagai penyakit berjangkit kerana tidak memenuhi postulat Koch – contohnya, Staphylococcus intermedius, iaitu bakteria yang lazimnya terasing daripada jangkitan kulit pada anjing, tidak menyebabkan pioderma apabila diperkenalkan kepada anjing sihat. Kemungkinan besar jenis bakteria itu sudah hadir pada kulit anjing sihat.

Terdapat sesetengah bakteria yang menular daripada anjing kepada anjing. Yang paling ketara merupakan Bordetella bronchiseptica, iaitu salah satu punca batuk kenel, Leptospira sp., yang menyebabkan leptospirosis,[3][4] dan Brucella canis, iaitu punca bruselosis pada anjing. Terdapat juga penyakit bakteria bawaan sengkenit lazim, termasuk penyakit Lyme, erlikiosis, dan demam bintik Pergunungan Rocky.

Leptospirosis ialah penyakit zoonosis yang disebabkan oleh bakteria daripada genus Leptospira. Manusia dan anjing terjangkit melalui sentuhan dengan air, makanan, atau tanah yang mengandungi air kencing daripada haiwan terjangkit. Ini mungkin berlaku dengan penelanan makanan atau air tercemar atau melalui sentuhan kulit, terutamanya dengan permukaan bermukosa, seperti mata atau hidung, atau dengan kulit pecah. Pada anjing, penyebaran paling lazim berlaku dengan peminuman air lopak, kolam, atau parit yang tercemar oleh air kencing daripada hidupan liar terjangkit seperti tupai atau rakun. Hati dan ginjal paling lazim dirosakkan oleh leptospirosis. Vaskulitis dapat berlaku, lalu menyebabkan edema dan berpotensi menyebabkan penggumpalan intravaskular terselerak (DIC). Miokarditis, perikarditis, meningitis, dan uveitis juga merupakan sekuela mungkin.[5]

Ixodes scapularis

Bruselosis pada anjing disebabkan oleh Brucella canis. Penyakit ini ialah penyakit hubungan jenis, tetapi juga dapat disebarkan melalui sentuhan dengan fetus gugur. Gejala paling lazim ialah pengguguran semasa trimester terakhir atau lahir mati. Gejala lain termasuk keradangan pada ceper intervertebra dan mata (uveitis) dan keradangan pada testis (orkitis) dan prostat (prostatitis) pada jantan.[6]

Penyakit bawaan sengkenit adalah lazim pada anjing. Penyakit Lyme, atau boreliosis, disebabkan oleh Borrelia burgdorferi dan disebarkan oleh Ixodes pacificus di pinggir laut barat Amerika Syarikat dan oleh I. scapularis (sengkenit rusa) di selebih Amerika Syarikat. Tanda dan gejala termasuk demam, pembengkakan dan nyeri sendi, ketempangan, dan pembengkakan nodus limfa. Penyakit ini telah didiagnosis pada anjing di kesemua 48 buah negeri di Amerika Syarikat benua.[7] Ehrlichia canis, yang menyebabkan erlikiosis anjing, dan Rickettsia rickettsii, yang menyebabkan demam bintik Pergunungan Rocky, kedua-duanya disebarkan oleh sengkenit anjing Amerika, Dermacentor variabilis, dan sengkenit anjing perang, Rhipicephalus sanguineus.[8]

Penyakit kulat

Salah satu penyakit kulat paling lazim pada anjing ialah kurap, atau dermatofitosis, iaitu jangkitan pada kulit, bulu, atau kuku. Terdapat tiga spesies kulat yang menyebabkan kurap pada anjing. Sekitar 70 peratus daripada jumlah jangkitan disebabkan oleh Microsporum canis, 20 peratus oleh M. gypseum, dan 10 peratus oleh Trichophyton mentagrophytes. Tanda termasuk keguguran bulu dan penyisikan kulit. Rawatan untuk kurap setempat tidak selalunya diperlukan kerana penyakit ini membatasi diri, tetapi kursus klinikal dapat dipendekkan dengan menggunakan topikal mikonazola atau klotrimazola. Jangkitan menyeluruh, yang paling lazim terlihat pada anjing terimunokompromi, dapat dirawat dengan ubat antikulat oral seperti griseofulvin atau itrakonazola. Jangkitan dapat bersebar kepada manusia.[9]

Blastomyces dermatitidis

Terdapat beberapa penyakit kulat yang bersifat sistemik, yang bermaksud bahawa penyakit tersebut menjejaskan berbilang sistem badan. Blastomikosis, yang disebabkan oleh spesies Blastomyces termasuk Blastomyces dermatitidis, ialah penyakit kulat yang menjejaskan kedua-dua anjing dan manusia. Penyakit ini disebarkan melalui penyedutan spora kulat. Penyakit ini didapati terutamanya di Amerika Syarikat di kawasan Sungai Mississippi dan di kawasan Tasik-Tasik Besar. Blastomikosis juga telah dilaporkan di empat buah wilayah Kanada; Saskatchewan, Manitoba, Ontario, dan Quebec. Tanda termasuk penurunan berat, batuk, demam, nodus limfa membesar, penyaliran lesi kulit, keradangan mata dengan lelehan, kebutaan, dan ketempangan. Oleh sebab anjing lebih berkemungkinan untuk dijangkiti dari persekitaran sebanyak sepuluh kali ganda berbanding dengan manusia, anjing dianggap sebagai pengawal untuk penyakit itu. Rawatan memerlukan amalan ubat antikulat oral pada minimum sepanjang 60–90 hari atau, dalam kes parah, suntikan antikulat intravena.[10]

Histoplasmosis, yang disebabkan oleh Histoplasma capsulatum, ialah penyakit dengan taburan sedunia. Di Amerika Syarikat, penyakit ini terutamanya didapati di kawasan Sungai Mississippi dan di kawasan Sungai Ohio, paling lazim di dalam tinja burung dan kelawar. Tanda termasuk penurunan berat, batuk, demam, nodus limfa membesar, dan gejala perut usus.[11] Koksidioidomikosis, yang disebabkan oleh Coccidioides immitis, didapati di rantau gersang dan di rantau separa gersang di Amerika Tengah, di Amerika Selatan, di Mexico, dan di Amerika Syarikat barat daya. Tanda termasuk penurunan berat, demam, batuk, nodus limfa membesar, dan ketempangan.[12][13]

Parasit

Parasitologi veterinar mengkaji kedua-dua parasit luaran dan parasit dalaman pada haiwan. Parasit luaran, seperti pinjal, hama, sengkenit, dan nyamuk dapat menyebabkan kerengsaan kulit dan kerap merupakan pembawa bagi penyakit lain atau bagi parasit dalaman.

Parasit luaran
  • Pinjal dan sengkenit daripada pelbagai spesies dapat diperoleh dan dibawa pulang oleh anjing dan kemudian membiak dan menyerang manusia (dan sebaliknya). Kedua-dua parasit ini khususnya penting untuk diperhatikan, lagi-lagi sekarang penyakit Lyme bawaan sengkenit telah menjadi endemik di seluruh kawasan besar, sebagai tambahan kepada penyakit serupa lain seperti demam bintik Pergunungan Rocky. Sungguhpun anjing kelihatannya tidak sedemikian rentan terhadap penyakit sedemikian seperti manusia, penyakit riketsia serupa telah disebarkan oleh anjing kepada manusia melalui mekanisme seperti anjing yang membunuh arnab terjangkit, kemudian menggoncangkan dirinya di dalam rumah dalam keadaan cukup dekat dengan pemiliknya sehingga menjangkiti kebanyakan ahli keluarga sehingga membawa maut.[14]
  • Pelbagai hama menyebabkan masalah kulit seperti kurap.
  • Nyamuk
  • Infestasi kutu (pedikulosis) menyebabkan pruritus amat, penggaruan, dan keguguran bulu. Kedua-dua spesies kutu kunyah yang menjejaskan anjing merupakan Trichodectes canis dan Heterodoxus spiniger. Kutu penghisap anjing ialah Linognathus setosus.[15]
Parasit dalaman
Cacing jantung Dirofilaria immitis di dalam jantung seekor anjing
  • Parasit, khususnya cacing usus seperti cacing kerawit, cacing pita, dan cacing gelang, dapat disebarkan di dalam tinja anjing. Sesetengah cacing pita mempunyai pinjal sebagai perumah perantaraan: telur cacing mesti ditelan oleh pinjal untuk menetas, kemudian pinjal terjangkit mesti diinges (biasanya oleh anjing semasa mendandani diri, tetapi kadang-kadang oleh manusia melalui pelbagai cara) supaya cacing dewasa dapat menempatkan diri di dalam usus. Telur cacing kemudian keluar di dalam tinja dan kitaran bermula sekali lagi. Cacing usus menyebabkan ketidakselesaan pada pelbagai darjah.
  • Cacing jantung ialah parasitoid anjing. Pembasmian adalah sukar dan ini dapat membawa maut; walau bagaimanapun, pencegahan mudah capai dengan menggunakan ubat-ubatan. Sebagaimana namanya, nyamuk terjangkit menyuntikkan larva ke dalam kulit anjing, yang kemudian berhijrah ke dalam sistem peredaran dan bertempat di dalam arteri paru-paru dan jantung, lalu bertumbuh dan membiak sehingga darjah mencemaskan. Kesan terhadap anjing mudah diramalkan: kegagalan jantung yang membawa maut. Perawatan anjing terjangkit adalah sukar kerana melibatkan percubaan untuk meracuni cacing sihat dengan sebatian-sebatian arsenik tanpa membunuh anjing serba lemah dan mungkin tidak berjaya. Pencegahan disyorkan melalui penggunaan profilaktik cacing jantung, yang mengandungi sebatian yang membunuh larva dengan serta-merta sebaik permulaan jangkitan tanpa menyakiti anjing berkenaan. Ini kerap digabungkan dengan pencegah parasit lain.
  • Hidatidosis disebabkan oleh cacing pita Echinococcus. Ini diperhatikan pada anjing, canid liar, rubah, dll. Oleh sebab kepentingannya sebagai zoonosis, pencegahan dan perawatan adalah mustahak. Pencegahan hidatidosis ialah tugas lebih mudah berbanding dengan perawatan. Antelmintik seperti prazikuantel mungkin membantu untuk mencegah keadaan ini. Larangan pemberian makanan ofal tidak masak mungkin merupakan langkah profilaksis terbaik untuk melawan cacing pita ini.

Penyakit genetik

Displasia pinggul dwisisi

Keadaan genetik ialah masalah pada sesetengah anjing, khususnya anjing baka tulen. Atas sebab ini, banyak kelab kenel kebangsaan mensyaratkan agar anjing dengan penyakit genetik tertentu atau yang dianggap sebagai pembawa tidak boleh didaftarkan. Sesetengah keadaan paling lazim termasuk displasia pinggul yang terlihat pada anjing baka besar; penyakit von Willebrand, iaitu penyakit yang menjejaskan platelet yang diwarisi pada pincer Dobermann; entropion, iaitu pelengkungan kelopak mata ke arah dalam yang terlihat pada shar pei dan banyak baka lain; atrofi retina progresif yang diwarisi pada banyak baka; kepekakan dan epilepsi yang diketahui diwarisi pada anjing gembala Belgium, anjing gembala Jerman, kokerspaniel, dan anjing Santo Bernard.[16] Stenosis subaorta, atau SAS, ialah penyakit genetik yang menyebabkan penyempitan saluran darah di antara jantung dengan aorta. Ini membawa kepada masalah jantung dan kadang-kadang kematian mengejut. Ia menjejaskan baka lebih besar seperti anjing Newfoundland dan anjing pengutip keemasan.[17] Pada sesetengah anjing, seperti collie, pewarnaan merle biru atau harlekuin sebenarnya merupakan heterozigot bagi suatu gen separa resesif yang mencegah perkembangan betul bagi sistem saraf; oleh itu, jika dua ekor anjing sedemikian dikawankan, pada purata, seperempat daripada jumlah anak anjing akan mempunyai kecacatan genetik parah pada sistem saraf dan organ deria daripada kepekakan hingga kecacatan yang membawa maut.

Penyakit kulit

Rencana utama: Gangguan kulit anjing

Penyakit kulit adalah sangat lazim pada anjing. Atopi, iaitu keadaan alahan kronik, disangkakan menjejaskan sehingga 10 peratus daripada jumlah anjing.[18] Penyakit kulit lain yang berkaitan dengan alahan termasuk bintik panas dan pioderma, yang kedua-duanya bercirikan jangkitan bakteria sekunder, alahan makanan, jangkitan telinga, dan dermatitis alahan pinjal. Displasia folikel anjing ialah kecelaruan terwaris bagi folikel bulu yang menyebabkan alopesia (kebotakan). Kurap ialah penyakit kulit berjangkit yang disebabkan oleh hama. Penyakit endokrin seperti hipotiroidisme dan sindrom Cushing juga dapat menjelma sebagai masalah kulit seperti alopesia atau jangkitan bakteria berulang. Satu lagi kelas penyakit integumen ialah higroma, iaitu pembengkakan yang biasanya pada sendi siku atau dekat dengan sendi siku. Nutrisi juga dapat memainkan peranan dalam penyakit kulit, kerana kekurangan nutrien tertentu dapat mengakibatkan penyisikan, kemerahan, keberminyakan, pembotakan, dan/atau kegatalan pada kulit.[19] (Lihat Gangguan kulit anjing untuk nutrien spesifik yang memberikan impak kepada kulit)

Unsur fizikal pada baka anjing tertentu juga mempengaruhi kerentanan individu terhadap masalah kulit, seperti kulit berkedut atau lipatan kulit berlebihan. Sebagai contoh, dermatitis lipatan kulit ialah jangkitan kulit yang lebih prevalen pada baka seperti buldog, kokerspaniel, dan springerspaniel Inggeris.[19]

Penyakit ortopedik

Penyakit ortopedik pada anjing dapat bersifat perkembangan, keturunan, trauma, atau degeneratif. Oleh sebab sifat giat anjing, kecederaan kerap berlaku. Salah satu kecederaan paling lazim ialah kecederaan ligamen krusiat anterior, iaitu keadaan yang kerap memerlukan pembedahan. Patah tulang ialah kejadian kerap pada anjing ruangan luar kerana trauma akibat dilanggar oleh kereta. Penyakit sendi degeneratif adalah lazim pada anjing lebih tua dan merupakan salah satu sebab paling berkemungkinan untuk preskripsi ubat antiradang bukan steroid.

Penyakit ortopedik keturunan terutamanya terdapat pada anjing baka tulen. Displasia pinggul ialah masalah lazim yang terutamanya menjejaskan baka lebih besar. Displasia pinggul ialah kecacatan dari segi rupa bentuk sendi pinggul yang, bergantung pada darjah kehelan pinggul, dapat menjadi agak menyakitkan kepada anjing berkenaan semakin ia menua. Lama-kelamaan, ini kerap menyebabkan artritis pada pinggul. Displasia juga dapat berlaku pada sendi siku. Tempurung lutut terkehel dapat menjadi masalah untuk baka lebih kecil. Ini dapat menyebabkan ketempangan dan nyeri pada tungkai belakang.

Penyakit ortopedik perkembangan termasuk panosteitis dan osteodistrofi hipertrofi. Panosteitis berlaku pada anjing baka besar dan gergasi biasanya pada usia antara lima dengan empat belas bulan dan menjelma sebagai demam, nyeri, dan ketempatan tungkai beranjak. Osteodistrofi hipertropi juga terlihat pada anjing baka besar dan gergasi muda dan bercirikan nyeri, ketempangan, demam, dan pembengkakan metafisis tulang panjang.

Tumor dan kanser

Rencana utama: Kanser pada anjing
Seekor anjing Kangal kurus kering dengan kanser pada tungkai hadapan kiri
Seekor beagle betina berusia 10 tahun dengan kanser mulut

Kedua-dua tumor benigna dan tumor malignan terlihat pada anjing. Tumor benigna lazim termasuk lipoma, papiloma bukan virus, adenoma kelenjar sebum, dan adenoma kelenjar perianal.

Kanser kerap terlihat termasuk limfoma, melanoma, tumor sel masta (yang dianggap berpotensi malignan, sungguhpun mungkin mempunyai tingkah laku benigna),[20] dan osteosarkoma (kanser tulang).

Baka tertentu lebih berkemungkinan untuk menghidap tumor tertentu, terutamanya baka lebih besar. Anjing pengutip keemasan terutamanya rentan terhadap limfoma, dengan risiko sepanjang hayat sebanyak 1 dalam 8.[21] Bokser dan pug terdedah kepada berbilang tumor sel masta.[20] Terier Scotland mempunyai risiko lapan belas kali ganda berbanding dengan anjing baka kacuk untuk menghidap karsinoma sel peralihan, iaitu sejenis kanser pundi kencing.[22]

Penyakit perut usus

Oleh sebab sifat selera makan sembarangan anjing, sakit perut usus ialah kejadian kerap pada anjing. Gejala paling lazim merupakan anoreksia, pemuntahan, dan cirit-birit. Pengingesan jasad asing dapat membawa kepada sekatan akut salur perut usus, iaitu keadaan sangat berbahaya. Pankreatitis akut juga dapat terhasil daripada ketidakbijaksanaan pemakanan.

Kembung dan kilasan perut

Rencana utama: Volvulus pendilatan perut

Volvulus pendilatan gastrik, atau kilasan perut dan kembung, terutamanya menjejaskan baka dengan dada dalam dan sempit, seperti anjing besar Denmark, anjing Santo Bernard, anjing gembala Jerman, pudel piawai, dan seter Ireland. Perut berpintal pada ligamen sokongannya, lalu menutup jalan keluar, dan kandungan mula menjana tekanan gas yang sangat menyakitkan dan secepatnya menyebabkan renjatan dan nekrosis bagi kawasan besar tisu perut. Ia dapat membawa maut dalam tempoh beberapa jam. Anjing yang mengalami kembung adalah sangat rentan terhadap ulangan. Perawatan melibatkan penstabilan dan pembedahan abdomen untuk menjelujur perut anjing berkenaan untuk mencegah ulangan (gastropeksi).[23]

Penyakit mata

Mata ceri

Penyakit mata adalah lazim pada anjing. Katarak, glaukoma anjing, dan entropion terlihat pada anjing. Penyakit mata spesifik anjing termasuk atrofi retina progresif, anomali mata collie, degenerasi retina perolehan tiba-tiba, dan mata ceri. Kecederaan pada mata dapat menyebabkan ulser kornea.

Kekerapan glaukoma dwisisi dengan dasar genetik pada anjing baka tulen adalah lebih tinggi berbanding dengan yang pada mana-mana spesies kecuali manusia.[24] Katarak pada anjing sama ada mempunyai dasar genetik atau juga dapat disebabkan oleh diabetes. Sklerosis nukleus menyerupai katarak tetapi sebenarnya merupakan perubahan normal berkaitan dengan usia.

Penyakit vestibul

Tanda penyakit vestibul termasuk penyengetan kepala, perbuatan berpusing-pusing, nistagmus (pergerakan abnormal bagi mata), dan kesukaran atau ketidakbolehan untuk berdiri. Tanda-tanda klinikal ini adalah serupa dengan yang terlihat pada manusia yang mengalami vertigo. Penyakit vestibul mungkin mempunyai banyak punca. Anjing tua rentah terhadap bentuk idiopati (yang bermaksud oleh sebab punca yang tidak diketahui) bagi penyakit vestibul yang lazim dipanggil "penyakit vestibul anjing tua" atau penyakit vestibul periferi idiopati. Tanda mungkin bertambah baik dengan cepat atau mengambil masa beberapa hari. Yang kurang lazim, tanda vestibul juga dapat disebabkan oleh penyakit telinga dalam, tumor otak, strok, atau punca lain. Risiko besar dengan penyakit vestibul periferi idiopati ialah ketidakbolehan anjing berkenaan untuk makan, minum, atau keluar untuk berkencing atau meninja. Kes ini mesti menerima terapi sokongan bendalir intravena dan nutrisi; sedatif ringan kadang-kadang diberikan, kerana anjing berkenaan mungkin sangat tertekan kerana pengalaman.

Penyakit jantung

Baka anjing lebih tua dan kecil terdedah terhadap kegagalan jantung kongestif akibat degenerasi injap mitra. Keadaan ini diketahui diwarisi pada cavalier King Charles spaniel. Penyakit injap degeneratif ialah bentuk paling lazim bagi penyakit jantung pada anjing.[25] Regurgitasi mitra membawa kepada aliran darah bergelora dan peningkatan tekanan di atrium kiri. Ini menyebabkan peningkatan tekanan di dalam pembuluh darah pulmonari dan edema pulmonari (penumpukan bendalir di dalam paru-paru). Pengeluaran pengeluaran darah oleh ventrikel kiri menyebabkan badan memampas dengan meningkatkan nada simpatetik dan mengaktifkan sistem renin–angiotensin–aldosteron (RAAS). Peningkatan nada simpatetik membawa kepada peningkatan daya ketahanan vaskular periferi dan peningkatan kadar jantung dan kekecutan otot jantung. Peningkatan kronik bagi nada simpatetik merosakkan otot jantung. Pengaktifan RAAS menyebabkan peningkatan pengekalan air dan natrium oleh ginjal, pencerutan pembuluh darah, dan kesan lain yang menyebabkan peningkatan isi padu darah. Ia juga menyebabkan peningkatan tekanan diastole dan membawa kepada edema pulmonari. Perawatan untuk kegagalan jantung kongestif dahulunya tertumpu pada dua jenis ubat yang menangani kebimbangan ini: diuretik (terutamanya furosemida), yang mengurangkan isi padu darah dan perencat ACE, yang mengganggu RAAS. Baru-baru ini, pimobendan – yang meningkatkan daya pengecutan otot jantung dan juga merupakan pendilat pembuluh darah – sedang digunakan secara lebih meluas dalam perawatan kegagalan jantung kongestif yang disebabkan oleh penyakit injap. Sebuah kajian veterinar besar, yang dipanggil kajian QUEST (QUality of life and Extension of Survival Time, "Mutu Kehidupan dan Pelanjutan Masa Kemandirian") dan diterbitkan pada September 2008, mendapati bahawa anjing dengan kegagalan jantung kongestif yang menerima pimobendan dan furosemida mempunyai hasil kemandirian hidup yang ketara lebih baik berbanding dengan yang menerima benazepril (perencat ACE) dan furosemida.[26] Walau bagaimanapun, perencat ACE dan pimobendan mempunyai mekanisme tindakan berlainan dan ramai ahli kardiologi veterinar mengesyorkan agar kedua-duanya digunakan secara serentak. Dalam tempoh sedekad lalu, suatu teknik pembedahan baharu telah dimajukan untuk pembaikan injap mitra yang menggantikan atau memperkuat korda injap mitra dengan prostesis politetrafluoroetilena (PTFE) dan memperketat gelang injap mitra untuk mengurangkan atau membasmi regurgitasi.[27][28][29][30]

Kardiomiopati, atau penyakit otot jantung, juga terlihat pada anjing dan dikaitkan dengan baka besar (kecuali kokerspaniel, iaitu baka bersaiz sederhana). Kardiomiopati terdilat terlihat pada anjing besar Denmark, anjing pemburu serigala Ireland, anjing Santo Bernard, anjing Dobermann, bokser, dan baka besar lain. Anjing Dobermann, sebagai tambahan kepada kegagalan otot jantung, terdedah aritmia ventrikel. Bokser pula cenderung terhadap suatu kardiomiopati unik dengan perubahan klinikal dan perubahan histologi yang beranalog dengan kardiomiopati ventrikel kanan aritmogenik (ARVC) manusia.[31] Penyakit ini telah diistilahi "kardiomiopati bokser" atau "ARVC bokser" dan bercirikan perkembangan takiaritmia ventrikel.[32] Anjing terjejas mempunyai risiko sinkope dan kematian jantung tiba-tiba.[31] Kegagalan miokardium dan kegagalan jantung kongestif merupakan jelmaan jarang bagi penyakit ini.[32]

Pada tahun 2018, Pentadbiran Makanan dan Dadah Amerika Syarikat (FDA) mengeluarkan laporan yang memetik pautan mungkin antara diet tertentu dengan kardiomiopati terdilat anjing (DCM) pada baka anjing tanpa predisposisi genetik.[33] Para penyelidik di Sekolah Perubatan Veterinar Universiti California, Davis mengumumkan hasil keputusan kajian mereka sendiri pada awal tahun 2019, yang mengesahkan hubungan itu dan mengenal pasti kepekatan tertentu yang terdapat dalam kalangan anjing pengutip keemasan.[34] DCM berkaitan dengan diet dikaitkan dengan diet bebas bijirin dan/atau diet kaya kekacang, serta makanan anjing "butik" yang mengandungi bahan eksotik (seperti daging bison atau daging kanggaru).[35] Dalam perawatan DCM diet, perubahan makanan dan pensuplemenan taurina biasanya ditunjukkan, sebagai tambahan kepada perawatan perubatan tradisional seperti yang diperlukan.

Penyakit lain dan isu psikologi

Penyakit lain yang menjejaskan anjing termasuk penyakit endokrin, penyakit berantarakan imun, dan penyakit pembiakan. Diabetes melitus, sindrom Cushing, penyakit Addison, dan hipotiroidisme merupakan penyakit endokrin paling lazim. Anemia hemolitik berantarakan imun ialah penyakit pemusnah yang menyebabkan anemia parah pada anjing melalui pemusnahan sel darah merah oleh sistem imun. Ia telah dikaitkan dengan pemvaksian dan ubat tertentu, sungguhpun banyak kes merupakan idiopati. Suatu penyakit imun serupa tetapi kurang parah ialah trombositopenia berantarakan imun, yang bercirikan pemusnahan platelet oleh sistem imun. Tanda klinikal termasuk lebam dan petekia (lebam paling tepat, kerap dilihat di dalam mulut). Penyakit pembiakan lazim termasuk piometra (pengembungan rahim dengan nanah), tumor buah dada, dan hiperplasia prostat benigna.

Kebimbangan psikologi yang menjejaskan anjing termasuk fobia bunyi dan keresahan perpisahan.

Bahan toksik

Sesetengah sumber lazim toksin yang dihadapi oleh haiwan peliharaan termasuk sesetengah tumbuhan,[36] ubat-ubatan dan kosmetik manusia,[37] produk pembersihan,[37] dan malah sesetengah makanan.[38]

Makanan berbahaya

Sesetengah makanan yang dimakan dengan selamat oleh manusia adalah berbahaya terhadap anjing:

Coklat

Koko di dalam coklat mengandungi teobromina,[39] iaitu perangsang kimia yang, bersama-sama dengan kafeina dan teofilina, tergolong dalam kumpulan alkaloid metilxantina. Anjing tidak dapat memetabolismekan teobromina dengan berkesan. Sekiranya anjing memakan coklat, teobromina dapat kekal dalam aliran darahnya selama berhari-hari dan anjing mungkin mengalami kadar jantung cepat, diarea teruk, sawan epilepsi, serangan jantung, perdarahan dalaman, dan akhirnya kematian.[40] Satu auns (oz) coklat susu mengandungi 44–55 miligram (mg) teobromina dan baker's chocolate mengandungi 393 mg teobromina.[41] Dos maut untuk 50% daripada jumlah anjing (LD50) ialah 100–200 mg setiap kilogram (kg) berat badan, namun sesetengah anjing menunjukkan tanda toksikosis selepas menelan sesikit-sikitnya 20 mg setiap kg.[41] Sekiranya berlaku pengambilan coklat secara tidak sengaja, terutamanya yang melibatkan anjing lebih kecil, hubungi doktor haiwan atau kawalan racun haiwan dengan serta-merta; lazimnya ada syor untuk mencetuskan pemuntahan dalam tempoh dua jam selepas pengingesan. Protokol perawatan juga termasuk terapi bendalir intravena dan/atau pemberian arang diaktifkan.[41] Baka besar adalah kurang rentan terhadap keracunan coklat, tetapi masih dapat mati selepas memakan empat auns coklat.[42]

Ganjaran karob kerap tersedia sebagai ganjaran anjing; ini tidak berkaitan dengan coklat dan adalah selamat.

Anggur dan kismis

Rencana utama: Ketoksikan anggur dan kismis pada anjing

Anggur dan kismis dapat menyebabkan kegagalan ginjal akut pada anjing.[43] Mekanisme tepat tidak diketahui dan tiada sebarang cara untuk menentukan kerentanan anjing individu. Sungguhpun sesikit-sikitnya sebiji kismis dapat menjadi toksik untuk anjing seberat 10 paun (4.5 kg) rentan, sesetengah anjing lain pernah memakan sebanyak satu paun anggur atau kismis pada satu masa tanpa kesan buruk. Anjing terjejas biasanya muntah selama beberapa jam selepas pemakanan dan mula menunjukkan tanda kegagalan ginjal pada tiga hingga lima hari kemudian. Mikotoksin disyaki terlibat, tetapi tidak pernah didapati di dalam anggur atau kismis yang diinges oleh anjing terjejas. Salisilat, asid tartarik, atau kalium bitartrat juga telah diimplikasikan. Sebabnya sesetengah anjing menghidap kegagalan ginjal ikutan pengingesan anggur dan kismis tidak diketahui.[44][45][46][47] Penemuan patologi paling lazim ialah nekrosis tubul ginjal proksimal.[48]

Bawang

Bawang menyebabkan anemia hemolisis pada anjing dan kucing.[49][41] Alil propil disulfida telah dilaporkan dipertimbangkan sebagai punca utama bagi keracunan bawang pada anjing.[49] Alkil tiosulfat dan N-propil disulfida juga telah diimplikasikan. Paras tiosulfat tidak dipengaruhi oleh pemasakan atau pemprosesan. Pendedahan sekali-sekala terhadap amaun kecil biasanya bukan masalah, tetapi pendedahan berterusan terhadap jumlah kecil sekalipun dapat menjadi ancaman serius.[41]

Tumbuhan dalam genus Allium (bawang merah, daun bawang, bawang putih, lik, kucai, dll.) pada umumnya mengandungi pelbagai paras sebatian organosulfoksida termasuk dua yang tersebut di atas. Bahan kimia ini bertanggungjawab atas kerempahan khusus masing-masing, tetapi juga menyebabkan kerosakan oksidatif terhadap sel darah merah pada anjing dan kucing. Keracunan telah dilaporkan daripada banyak tumbuhan sedemikian, dengan gejala daripada diarea dan muntah kepada gusi pucat dan hemolisis.[50]

Buah pala

Buah pala adalah amat neurotoksik kepada anjing dan menyebabkan sawan, penggeletaran, dan kecelaruan sistem saraf yang dapat membawa maut. Bau kaya dan berempah buah pala menarik anjing yang dapat menyebabkan anjing menginges rempah ini dalam amaun maut. Eggnog dan persiapan makanan lain yang mengandungi buah pala tidak patut diberikan kepada anjing.[51][52][53]

Kekeras makadamia

Kekeras makadamia dapat menyebabkan kekakuan tidak membawa maut, penggeletaran, hipertermia, dan nyeri abdomen.[54] Mekanisme tepat tidak diketahui. Kebanyakan anjing pulih dengan penjagaan sokongan apabila sumber pendedahan disingkirkan.

Hop

Hop, iaitu tumbuhan yang digunakan dalam pembikinan bir, dapat menyebabkan hipertermia malignan pada anjing, yang biasanya membawa maut. Baka tertentu, seperti grehaun, kelihatan khususnya peka terhadap ketoksikan hop, tetapi hop patut dijauhkan daripada semua anjing. Amaun kecil hop sekalipun dapat mencetuskan tindak balas berpotensi membawa maut, sungguhpun hop berkenaan "digunakan" selepas penggunaan dalam pembiran.[55] Bahan kimia penyebab tepat tidak diketahui: buat masa ini, terdapat andaian bahawa salah satu bahan kimia dalam hop bertindak sebagai agen pelerai pada anjing.[50]

Ragi

Pengingesan ragi, contohnya di dalam doh roti belum masak, dapat menyebabkan penyekatan usus. Ragi juga dapat menyebabkan penapaian secara dalaman, lalu menyebabkan keracunan etanol (alkohol).[56]

Xilitol

Xilitol ialah pengganti gula yang digunakan di dalam gula-gula getah, vitamin boleh kunyah, gula-gula, ubat gigi, dan produk lain. Sungguhpun kajian awal kecil menunjukkan bahawa xilitol mungkin selamat untuk anjing,[57][58][59] kajian lain menunjukkan ketoksikan ketara.[60] Terdapat kes makanan, gula-gula, dan gula-gula getah yang mengandungi xilitol yang menyebabkan kerosakan hati toksik atau malah membawa maut pada anjing.[61][62][63] Pengingesan mungkin menyebabkan hipoglisemia.[41]

Akovado

Daun avokado, kulit batang, kulit buah, dan pit diketahui berbahaya kepada pelbagai haiwan, termasuk anjing dan kucing. Kematian dapat berlaku akibat dos cukup tinggi. Isi buah pada umumnya tidak dianggap toksik kepada kedua-dua haiwan itu.[64]

Bahan isi rumah lazim

Sesetengah bahan kimia isi rumah lazim khususnya berbahaya kepada anjing:

Antibeku (etilena glikol)
Maklumat selanjutnya: Keracunan etilena glikol
Toksik pada manusia, anjing dan kucing. Amat berbahaya kepada anjing (dan kanak-kanak) kerana rasa manisnya. Antibeku sendiri tidak toksik, tetapi dimetabolismekan melalui hati menjadi toksin glikolat dan oksalat, yang menyebabkan kemabukan dan pemuntahan, asidosis metabolisme, dan akhirnya kegagalan ginjal akut yang membawa kepada sawan dan kematian. Pada masa tanda klinikal diperhatikan, ginjal biasanya terlalu rosak untuk anjing berkenaan untuk mandiri, maka tindakan pantas adalah penting. Perawatan serta-merta termasuk pencetusan pemuntahan dengan menggunakan apomorfina atau larutan hidrogen peroksida cair (sekiranya ini dapat dilakukan sejurus selepas pengingesan), tetapi ini hanya mengurangkan amaun yang diserap – perawatan veterinar serta-merta biasanya masih imperatif kerana ketoksikan tinggi sebatian itu. Rawatan perubatan mungkin termasuk fomepizola (rawatan pilihan) yang bersaing setanding dengan toksin di dalam badan, etanol yang bersaing setanding di dalam hati dengan cukup lama untuk membolehkan perkumuhan untuk berlaku, arang diaktifkan untuk selanjutnya mengurangkan pengambilan produk tidak tercerna, dan hemodialisis untuk membuang toksin daripada darah. Anjing tidak patut dibenarkan untuk mencapai mana-mana tempat yang di dalamnya kebocoran atau ketumpahan antibeku telah berlaku sehingga tumpahan dibersihkan sepenuhnya. Sesetengah jenama antibeku mengandungi propilena glikol dan bukan pula etilena glikol untuk ketoksikan lebih rendah. Yang lain dipasarkan dengan sifat kurang menarik kepada haiwan.
Alkohol
Isopropanol, metanol (lazim dalam produk isi rumah), dan etanol (lazim dalam minuman beralkohol dan buah busuk) kesemuanya toksik kepada anjing. Isopropanol yang terdapat dalam alkohol gosok mempunyai dua kali ganda ketoksikan etanol; walau bagaimanapun, metanol yang terdapat dalam bendalir pencuci cermin depan tidak mempunyai ketoksikan retina dan ketoksikan neuron sama pada anjing seperti yang pada manusia dan primat kerana perbezaan dalam cara asid formik metabolitnya diproses.[65]
Kesan etanol pada anjing dan kucing adalah serupa dengan kesannya pada manusia, iaitu juga menyebabkan kemabukan. Kematian kurang berkemungkinan dengan adanya penjagaan sokongan (hanya satu kematian diketahui). Etanol juga merupakan penawar untuk keracunan etilena glikol.[50]
Racun mencit dan tikus, jenis antigumpal
Racun rodensia lazimnya didapati di dalam rumah atau di dalam garaj. Kelas racun antigumpal ini berfungsi dengan mengurangkan simpanan vitamin K di dalam badan; tanpa simpanan ini, darah tidak dapat membeku dengan betul. Tanda klinikal keracunan termasuk kemurungan, kelemahan, kesukaran pernafasan, kelebaman, dan perdarahan dari mana-mana bahagian badan. Tanda klinikal ini kerap mengambil masa 3 hingga 4 hari untuk muncul. Ujian darah mengesahkan bahawa darah tidak membeku dengan betul. Sekiranya racun baru diinges (dalam tempoh masa 2 hingga 3 jam), anjing berkenaan patut diberi apomorfina atau hidrogen peroksida untuk mencetuskan pemuntahan. Arang diaktifkan dapat diberikan untuk menyerap sebarang racun tersisa di dalam salur perut usus. Kemudian, anjing berkenaan diberi suplemen vitamin K selama 3 hingga 4 minggu, bergantung pada jenis racun. Pada penghujung perawatan, masa pembekuan patut diuji lagi. Prognosis adalah baik dalam kes-kes ini. Walau bagaimanapun, sekiranya anjing berkenaan sudah menunjukkan tanda keracunan, masanya sudah terlalu lambat untuk mencuba untuk mengeluarkan racun dari dalam badan. Transfusi darah menyeluruh atau plasma darah diberikan untuk merawat anemia dan untuk mencuba untuk mengawal perdarahan. Vitamin K juga diberikan. Prognosis adalah tipis dalam kes-kes ini.
Racun mencit dan tikus, jenis hiperkalsemia
Racun mencit dan tikus yang mengandungi kolekalsiferol menyebabkan hiperkalsemia dan hiperfosfatemia pada anjing. Tanda klinikal termasuk kemurungan, kehilangan selera, pemuntahan darah, kelemahan, dan renjatan. Perawatan adalah seperti yang di atas untuk pendedahan sejenak. Apabila hiperkalsemia berlaku (yang dapat mengambil masa 1 hingga 2 minggu), perawatan adalah dengan bendalir intravena (salinus), diuretik, kortikosteroid, dan kalsitonin. Prognosis jangka panjang adalah baik sebaik anjing berkenaan distabilkan.
Umpan siput, jenis metaldehid
Pengingesan dapat menyebabkan keresahan, sentakan otot, sawan, kadar jantung cepat, pendilatan anak mata, hipersalivasi, pemuntahan, diarea, dan demam panas kerana metaldehid yang hadir. Perawatan melibatkan lavaj gastrik, pemberian bendalir intravena, dan/atau pemberian arang diaktifkan.[41]

Ubat-ubatan tanpa preskripsi

Keracunan dengan ubat nyeri adalah lazim. Aspirin, parasetamol/asetaminofen (Tylenol), ibuprofen (Advil), dan naproksen (Aleve) kesemuanya dapat menyebabkan tanda klinikal parah pada anjing, termasuk pemuntahan darah, diarea, dan nyeri abdomen.[66][67][68][69] Secara spesifik, aspirin dapat menyebabkan asidosis metabolisme dan kecelaruan perdarahan, asetaminofen dapat menyebabkan penyakit hati pada dos tinggi (dos toksik ialah 150 mg setiap kilogram berat badan),[41] ibuprofen dapat menyebabkan penyakit ginjal, dan naproksen dapat menyebabkan ulser di dalam perut, yang dapat berlubang. Perawatan bergantung pada tanda klinikal dan kerap melibatkan pencetusan pemuntahan, lavaj gastrik, diuresis bendalir intravena, dan penjagaan sokongan. Penawar untuk ketoksikan asetaminofen ialah N-asetilsisteina.[41]

Risiko kesihatan awam

Sarcoptes scabiei

Kebanyakan penyakit yang menjejaskan anjing atau manusia tidak boleh berpindah antara kedua-dua spesies. Penyakit yang dapat disebarkan daripada haiwan kepada manusia diistilahi zoonosis. Salah satu zoonosis cukup terkenal ialah rabies, iaitu jangkitan virus yang disebarkan melalui gigitan. Salah satu zoonosis bakteria lazim pula ialah leptospirosis, yang disebarkan melalui air kencing. Sesetengah zoonosis paling penting bersifat parasit. Parasit usus zoonosis yang disebarkan melalui sentuhan dengan tinja termasuk Toxocara canis (cacing gelang anjing), yang menyebabkan toksokariasis, larva migrans visera dan larva migrans mata, dan cacing kerawit, yang dapat menyebabkan larva migrans kulit. Parasit kulit zoonosis termasuk kudis, yang disebabkan oleh hama Sarcoptes scabiei. Penyakit kulat zoonosis paling lazim pula ialah kurap, yang disebabkan oleh Microsporum canis.

Ubat-ubatan pencegahan

Pemvaksinan

Rencana utama: Pemvaksinan anjing

Pemvaksinan ialah langkah kesihatan haiwan penting untuk pencegahan. Pemvaksinan spesifik yang disyorkan untuk anjing berbeza-beza bergantung pada lokasi geografi, persekitaran, sejarah perjalanan, dan kegiatan yang kerap dilakukan oleh haiwan berkenaan. Di Amerika Syarikat, tanpa mengira mana-mana faktor ini, pemvaksinan anjing amat disyorkan untuk melawan rabies, parvovirus anjing, distemper anjing, dan hepatitis anjing berjangkit (dengan menggunakan adenovirus anjing jenis 2 untuk mengelakkan tindak balas). Keputusan sama ada untuk memvaksin melawan penyakit lain, termasuk leptospirosis, penyakit Lyme, Bordetella bronchiseptica, virus parainfluenza, dan koronavirus anjing, patut dilakukan sesama pemilik dan doktor haiwan, dengan mempertimbangkan faktor yang spesifik untuk anjing berkenaan.

Pergigian

Rencana utama: Pergigian veterinar

Penyakit gigi ialah salah satu penyakit paling lazim pada anjing. Pengumpulan plak, dan seterusnya tartar, membawa kepada gingivitis dan kemudian periodontitis (penyakit gusi). Periodontitis membawa kepada kehilangan lekatan tulang gigi dan kehilangan gigi. Langkah pencegahan termasuk gosok gigi, penyediaan diet sesuai (dengan mengelakkan makanan bertin dan makanan lembut lain dan menyediakan ganjaran kunyah gigi), dan penskaleran dan penggilapan gigi. Kaviti adalah jarang pada anjing.

Pencegah cacing jantung, pinjal, atau sengkenit

Lihat juga: Cacing jantung dan Rawatan pinjal

Produk topikal dan ubat mulut bulanan merupakan produk yang paling lazim digunakan untuk membunuh dan mencegah jangkitan cacing jantung dan infestasi pinjal atau sengkenit.

Nutrisi dan keobesan

Lihat juga: Keobesan pada haiwan peliharaan
Makanan manusia seperti aiskrim dapat menyebabkan kesihatan buruk dan keobesan pada anjing.

Pemberian sisa makanan manusia kepada anjing pada umunya tidak disyorkan, sekurang-kurangnya secara berlebihan. Seperti pada manusia, diet anjing mesti terdiri daripada campuran sesuai nutrien, karbohidrat, dan protein untuk memberi anjing mineral dan vitamin yang diperlukan. Anjing mendapat nutrisi betul mencukupi daripada diet semula jadinya; anjing liar dan jalang biasanya dapat memperoleh semua nutrien yang diperlukan daripada diet mangsa lengkap dan daging mentah. Sebagai tambahan, diet manusia tidak unggul untuk anjing: konsep diet "seimbang" untuk karnivor fakultatif seperti anjing adalah tidak sama dengan manusia omnivor. Anjing biasanya memakan semua sisa dan ganjaran yang diberikan: biasanya terlalu banyak makanan. Sungguhpun bukan semua makanan manusia adalah toksik secara akut untuk anjing (lihat di atas), banyak yang mempunyai hasil amat malang seperti yang dialami oleh manusia.

Keobesan anjing lembu Australia ini membawa risiko kesihatan untuk anjing ini.

Keobesan ialah masalah yang semakin lazim pada anjing di negara-negara Barat. Seperti pada manusia, keobesan dapat menyebabkan berbilang masalah kesihatan pada anjing (sungguhpun anjing adalah jauh kurang rentan terhadap akibat jantung dan akibat arteri lazim akibat keobesan berbanding dengan manusia). Menurut sebuah kajian yang diterbitkan dalam Journal of Veterinary Internal Medicine, prevalens keobesan pada anjing ialah antara 22 dengan 40 peratus.[70]

Keobesan juga mungkin disebabkan oleh sesetengah penyakit, seperti penyakit Cushing atau hipotiroidisme.[71]

Makanan ganjaran anjing

Makanan ganjaran anjing kerap diberikan kepada anjing peliharaan sebagai ganjaran atau hanya untuk membiarkannya mengunyah tulang, yang mengerjakan otot rahangnya dan membantu untuk menjaga kebersihan giginya.[72] Sungguhpun makanan ganjaran anjing membawa faedah tinggi untuk gigi anjing, ganjaran ini juga dapat menjadi sumber bagi masalah seperti keobesan apabila diberikan secara berlebihan, terutamanya sisa makanan manusia.

Jenis makanan yang diberikan secara langsung mempengaruhi kecenderungan anjing untuk menjadi terlebih berat. Sisa makanan meja, makanan ganjaran, dan juga makanan anjing premium bertenaga tinggi dapat menyumbang kepada keobesan.[73] Oleh itu, pemantauan teliti bagi kuantiti makanan ganjaran yang diperoleh oleh anjing adalah amat penting terutamanya apabila kegiatan anjing berkenaan berkurangan. Makanan ganjaran anjing lebih berkemungkinan dipautkan dengan keobesan pada anjing tua kerana, pada usia tua, anjing kurang berkemungkinan untuk kekal giat dan bersenam. Anjing giat memerlukan dan menggunakan lebih banyak kalori.

Koprofagia

Rencana utama: Koprofagia

Sesetengah anjing mungkin mencuba untuk memakan tinja. Sesetengah anjing memakan tinja sendiri atau tinja anjing lain; anjing lain pula kelihatannya lebih memilih tinja kucing (yang, oleh sebab sistem pencernaan kucing,[74] mempunyai kandungan protein tinggi dan dimakan oleh banyak haiwan di alam liar). Ini dapat membawa bahaya sekiranya tinja berkenaan mempunyai sebarang patogen atau parasit atau mengandungi ubat yang dikumuhkan.

Vitamin dan suplemen

Masih belum ada kejelasan sama ada vitamin dan suplemen diet patut atau tidak patut diberikan kepada anjing—pendapat dalam kalangan doktor haiwan berbeza-beza secara meluas. Sungguhpun sesetengah doktor haiwan berfikir bahawa vitamin dan suplemen adalah perlu dan dapat meningkatkan kesihatan anjing, yang lain pula percaya bahawa vitamin dan suplemen tidak diperlukan dan mungkin membahayakan anjing. Menurut Pentadbiran Makanan dan Dadah Amerika Syarikat (FDA), anjing menerima diet lengkap dan seimbang hanya daripada makanan anjing yang terproses secara komersial. Pemilik haiwan peliharaan yang memberi anjing mereka diet buatan sendiri mungkin menggabungkan vitamin dan suplemen tambahan.

Antara hampir-hampir 10 dengan 30 peratus daripada jumlah anjing di Amerika Syarikat menerima suplemen nutrisi.[75] Tinjauan pemilik haiwan peliharaan Amerika Syarikat pada tahun 2006 mendapati bahawa suplemen yang paling lazim digunakan merupakan multivitamin dan agen kondroprotektif.[76]

Dos berlebihan vitamin dapat membahayakan anjing. Sebagai contoh, kalsium berlebihan dapat menyebabkan masalah tulang, terutamanya pada anjing baka besar. Pensuplemenan berlebihan vitamin A dan vitamin D dapat menyebabkan ketoksikan vitamin pada anjing.[77] Vitamin A berlebihan dapat menyebabkan penyahhidratan, nyeri sendi, dan juga dapat membahayakan pembuluh darah, sementera vitamin D terlalu banyak dapat menyebabkan atrofi otot, kehilangan selera, dan banyak masalah lain berkaitan dengan kesihatan.[78]

Kesihatan pembiakan

Rencana utama: Pembiakan anjing

Pengembirian dan peneuteran

Rencana utama: Peneuteran

Peneuteran merujuk pemandulan haiwan, biasanya dengan pembuangan testis jantan atau ovari dan rahim betina, untuk menghapuskan kebolehan untuk membiak dan mengurangkan dorongan seks. Peneuteran juga telah diketahui mengurangkan agresi pada anjing jantan, tetapi telah ditunjukkan kadang-kadang meningkatkan agresi pada anjing betina.[79]

Agensi kawalan haiwan di Amerika Syarikat dan ASPCA menasihatkan bahawa anjing yang tidak diniatkan untuk pembiakan lanjut patut dineuterkan supaya tidak menghasilkan anak anjing yang tidak diingini.[80]

Oleh sebab populasi berlebihan anjing di sesetengah negara, anak anjing yang dilahirkan oleh anjing terbiar atau akibat pembiakbakaan tidak sengaja akhirnya kerap dibunuh di tempat perlindungan haiwan. Pengembirian dan peneuteran juga dapat mengurangkan risiko penyakit dorongan hormon seperti kanser buah dada, serta tingkah laku dorongan hormon yang tidak diingini. Walau bagaimanapun, masalah perubatan tertentu lebih berkemungkinan selepas pembedahan, seperti inkontinens urinari pada betina[81] dan kanser prostat pada jantan.[82] Walau bagaimanapun, perubahan hormon yang terlibat dengan pemandulan berkemungkinan untuk sedikit mengubah keperibadian haiwan berkenaan dan sesetengah pihak membantah pengembirian dan peneuteran kerana pemandulan dapat dilakukan tanpa pemotongan organ.

Tiada kepentingan supaya anjing betina sama ada mengalami kitaran kemuncak atau mempunyai anak anjing sebelum pengembirian, dan begitu juga, anjing jantan tidak memerlukan pengalaman pengawanan sebelum peneuteran.

Kucing dan anjing betina adalah tujuh kali ganda lebih berkemungkinan untuk menghidap tumor buah dada sekiranya tidak dikembirikan sebelum kitaran kemuncak pertama.[83] Kandungan estrogen diet tinggi pada purata makanan haiwan peliharaan komersial mungkin menjadi faktor penyumbang kepada perkembangan kanser buah dada, terutamanya apabila sumber eksogen ini ditambahkan kepada estrogen normal yang dihasilkan oleh badan. Makanan anjing yang mengandungi kacang soya atau pecahan kacang soya didapati mengandungi fitoestrogen pada paras yang dapat memberikan kesan biologi apabila diinges dalam jangka panjang.[84]

Lihat juga

Rujukan

  1. ^ Thrusfield, Michael V.; Aitken, Colin Graeme Girdwood; Muirhead, Rhona H. (Oktober 1989). "A field investigation of kennel cough: Efficacy of vaccination" [Penyiasatan lapangan tentang batuk kenel: Kemujaraban pemvaksinan]. Journal of Small Animal Practice (dalam bahasa Inggeris). Wiley. 30 (10): 550–560. doi:10.1111/j.1748-5827.1989.tb01471.x. ISSN 1748-5827. S2CID 71883990.
  2. ^ Shaw, Susan E.; Day, Michael Joseph; Birtles, Richard J.; Breitschwerdt, Edward Bealmear (1 Februari 2001). "Tick-borne infectious diseases of dogs" [Penyakit berjangkit bawaan sengkenit bagi anjing]. Trends in Parasitology (dalam bahasa Inggeris). Cell Press. 17 (2): 74–80. doi:10.1016/S1471-4922(00)01856-0. ISSN 1471-5007. PMID 11228013. S2CID 21321369.
  3. ^ Klopfleisch, Robert; Kohn, Barbara; Plog, Stephanie; Weingart, Christiane; Nöckler, Karsten; Mayer-Scholl, Anne; Gruber, Achim Dieter (11 Januari 2011). Harder, Timm C. (penyunting). "An Emerging Pulmonary Haemorrhagic Syndrome in Dogs: Similar to the Human Leptospiral Pulmonary Haemorrhagic Syndrome?" [Sindrom Perdarahan Pulmonari Bangkit pada Anjing: Serupa dengan Sindrom Perdarahan Pulmonari Leptospiral Manusia?]. Veterinary Medicine International (dalam bahasa Inggeris). Hindawi. 2010: 928541. doi:10.4061/2010/928541 (Tidak aktif 26 April 2025). ISSN 2042-0048. PMC 3025382. PMID 21274452. S2CID 16550552.CS1 maint: DOI inactive as of April 2025 (link)
  4. ^ Kohn, Barbara; Steinicke, K.; Arndt, Gisela; Gruber, Achim Dieter; Guerra Román, Beatriz; Jansen, Andreas; Kaser-Hotz, Barbara; Klopfleisch, Robert; Lotz, Fabian; Luge, Enno; Nöckler, Karsten (24 Ogos 2010). "Pulmonary Abnormalities in Dogs with Leptospirosis" [Keabnormalan Pulmonari pada Anjing dengan Leptospirosis]. Journal of Veterinary Internal Medicine (dalam bahasa Inggeris). Wiley. 24 (6): 1277–1282. doi:10.1111/j.1939-1676.2010.0585.x. ISSN 1939-1676. PMID 20738768. S2CID 11923019.
  5. ^ Langston, Cathy E.; Heuter, Kerry J. (Julai 2003). "Leptospirosis: A re-emerging zoonotic disease" [Leptospirosis: Penyakit zoonosis bangkit semula]. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice (dalam bahasa Inggeris). Elsevier. 33 (4): 791–807. doi:10.1016/S0195-5616(03)00026-3. ISSN 1878-1306. PMID 12910744. S2CID 28166944.
  6. ^ "Brucellosis in Dogs: Introduction" [Bruselosis pada Anjing: Pengenalan] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 September 2007. Dicapai pada 11 Mei 2013.
  7. ^ Veterinary Forum (Mei 2007). "Lyme disease recognized in 48 states" [Penyakit Lyme diiktiraf di 48 buah negeri]. Veterinary Forum (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Learning Systems. 24 (5): 17. ISSN 1047-6326.
  8. ^ Rosenthal, Marie; Ellis, Caroljean; Barlow, Jennifer (Mei 2007). "Forget everything you know about ticks" [Lupakan semua yang anda ketahui tentang sengkenit]. Veterinary Forum (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Learning Systems. 24 (5): 44–56. ISSN 1047-6326.
  9. ^ "Dogs and Cats" [Anjing dan Kucing] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 September 2007. Dicapai pada 11 Mei 2013.
  10. ^ Probst, Sarah (1999). "Blastomycosis–Fungal Disease Common in Outdoor Dogs" [Blastomikosis–Penyakit Kulat yang Lazim pada Anjing Ruangan Luar] (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Regional Referral Hospital. Diarkibkan daripada yang asal pada 5 Februari 2015. Dicapai pada 26 April 2025.
  11. ^ "Histoplasmosis" [Histoplasmosis] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 11 Mei 2013.
  12. ^ "Coccidioidomycosis" [Koksidioidomikosis] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 11 Mei 2013.
  13. ^ "Symptoms of Coccidia" [Gejala Koksidia] (dalam bahasa Inggeris). Coccidia In Dogs. Diarkibkan daripada yang asal pada 6 Oktober 2014. Dicapai pada 26 April 2025.
  14. ^ Grasperge, Britton John Poëte; Wolfson, Wendy; Macaluso, Kevin R. (10 Mei 2012). "Rickettsia parkeri Infection in Domestic Dogs, Southern Louisiana, USA, 2011" [Jangkitan Rickettsia parkeri pada Anjing Bela Jinak, Louisiana Selatan, Amerika Syarikat, 2011]. Emerging Infectious Diseases (dalam bahasa Inggeris). Pusat Kawalan dan Pencegahan Penyakit. 18 (6): 995–997. doi:10.3201/eid1806.120165. ISSN 1080-6059. PMC 3358172. PMID 22607743. S2CID 2387737.
  15. ^ "Lice on Dogs: Signs, Symptoms, Treatments" [Kutu pada Anjing: Tanda, Gejala, Rawatan] (dalam bahasa Inggeris). American Kennel Club. 24 Jun 2020. Dicapai pada 26 April 2025.
  16. ^ "Canine Inherited Disorders Database" [Pangkalan Data Kecelaruan Terwaris Anjing] (dalam bahasa Inggeris). Universiti Pulau Putera Edward. Diarkibkan daripada yang asal pada 2 Oktober 2007. Dicapai pada 6 Ogos 2013.
  17. ^ "Pulmonic Stenosis" [Stenosis Paru-paru] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 6 Ogos 2013.
  18. ^ "Canine Atopy" [Atopi Anjing] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 6 Ogos 2013.
  19. ^ a b Asher, Lucy; Diesel, Gillian; Summers, Jennifer F.; McGreevy, Paul Damien; Collins, Lisa M. (16 Oktober 2009). "Inherited defects in pedigree dogs. Part 1: Disorders related to breed standards" [Kecacatan terwaris pada anjing pedigri. Bahagian 1: Kecelaruan yang berkaitan dengan piawaian baka]. The Veterinary Journal (dalam bahasa Inggeris). Elsevier. 182 (3): 402–411. doi:10.1016/j.tvjl.2009.08.033. ISSN 1532-2971. PMID 19836981. S2CID 42919367.
  20. ^ a b "Cutaneous Mast Cell Tumors" [Tumor Sel Masta Kutis] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  21. ^ Modiano, Jaime F.; Breen, Matthew; Burnett, Robert C.; Parker, Heidi G.; Inusah, Seidu; Thomas, Rachael; Avery, Paul R.; Lindblad-Toh, Kerstin; Ostrander, Elaine Ann; Cutter, Gary C.; Avery, Anne C. (1 Julai 2005). "Distinct B-Cell and T-Cell Lymphoproliferative Disease Prevalence among Dog Breeds Indicates Heritable Risk" [Prevalens Penyakit Limfoproliferatif Sel B dan Sel T Tersendiri dalam Kalangan Baka Anjing Menunjukkan Risiko Boleh Waris]. Cancer Research (dalam bahasa Inggeris). American Association for Cancer Research. 65 (13): 5654–5661. doi:10.1158/0008-5472.CAN-04-4613. ISSN 1538-7445. PMID 15994938. S2CID 14895643.
  22. ^ Raghavan, Malathi; Knapp, Deborah W.; Dawson, Marcia H.; Bonney, Patty L.; Glickman, Lawrence T. (1 Ogos 2004). "Topical flea and tick pesticides and the risk of transitional cell carcinoma of the urinary bladder in Scottish Terriers" [Racun serangga pinjal dan sengkenit topikal dan risiko karsinoma sel peralihan bagi pundi kencing pada terier Scotland]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 225 (3): 389–394. doi:10.2460/javma.2004.225.389. ISSN 1943-569X. PMID 15328714. S2CID 10508354.
  23. ^ "Gastric Dilatation-volvulus" [Volvulus Pendilatan Gastrik] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 Oktober 2012. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  24. ^ "Glaucoma" [Glaukoma] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  25. ^ "Degenerative Valve Disease" [Penyakit Injap Degeneratif] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 September 2007. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  26. ^ Häggström, Jens; Boswood, Adrian; O'Grady, Michael Redmond; Jöns, Olaf; Smith, Sarah; Swift, Simon; Borgarelli, Michele; Gavaghan, Bradley John Francis; Kresken, Jan-Gerd; Patteson, Mark; Åblad, Björn; Bussadori, Claudio Maria; Glaus, Toni M.; Kovačević, Alan; Rapp, Martin; Santilli, Roberto A.; Tidholm, Anna; Eriksson, Anders S.; Bélanger, Marie-Claude; Deinert, Michael; Little, Christopher J. L.; Kvart, Clarence; French, Anne T.; Rønn-Landbo, Mette; Wess, Gerhard; Eggertsdóttir, Anna Vigdís; O'Sullivan, M. Lynne; Schneider, Matthias; Lombard, Christophe Werner; Dukes-McEwan, Joanna; Willis, Ruth; Louvet, Arnaud; DiFruscia, Robert (25 Ogos 2008). "Effect of Pimobendan or Benazepril Hydrochloride on Survival Times in Dogs with Congestive Heart Failure Caused by Naturally Occurring Myxomatous Mitral Valve Disease: The QUEST Study" [Kesan Pimobendan atau Benazepril Hidroklorida terhadap Masa Kemandirian pada Anjing dengan Kegagalan Jantung Kongestif yang Disebabkan oleh Penyakit Injap Mitral Miksomatus yang Berlaku secara Semula Jadi: Kajian QUEST]. Journal of Veterinary Internal Medicine (dalam bahasa Inggeris). Wiley. 22 (5): 1124–1135. doi:10.1111/j.1939-1676.2008.0150.x. ISSN 1939-1676. PMID 18638016. S2CID 9920078.
  27. ^ Uechi, Masami; Mizukoshi, Takahiro; Mizuno, Takeshi; Mizuno, Masashi; Harada, Kayoko; Ebisawa, Takashi; Takeuchi, Junichirou; Sawada, Tamotsu; Uchida, Shuhei; Shinoda, Asako; Kasuya, Arane; Endo, Masaaki; Nishida, Miki; Kono, Shota; Fujiwara, Megumi; Nakamura, Takashi (15 Mei 2012). "Mitral valve repair under cardiopulmonary bypass in small-breed dogs: 48 cases (2006–2009)" [Pembaikan injap mitral dalam pemintasan kardiopulmonari pada anjing baka kecil: 48 kes (2006–2009)]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 240 (10): 1194–1201. doi:10.2460/javma.240.10.1194. ISSN 1943-569X. PMID 22559109. S2CID 27920334.
  28. ^ "Mitral Valve Repair Intervention Explained" [Campur Tangan Pembaikan Injap Mitra Dijelaskan] (dalam bahasa Inggeris). Mighty Hearts Project. Dicapai pada 26 April 2025.
  29. ^ "HOME" [LAMAN] (dalam bahasa Inggeris). JASMINE Animal Referral Hospital. Dicapai pada 26 April 2025.
  30. ^ "Cardiothoracic Surgery" [Surgeri Kardiotoraks] (dalam bahasa Inggeris). Royal Veterinary College. Dicapai pada 26 April 2025.
  31. ^ a b Basso, Cristina; Fox, Philip R.; Meurs, Kathryn M.; Towbin, Jeffrey Allen; Spier, Alan W.; Calabrese, Fiorella; Maron, Barry Joel; Thiene, Gaetano (1 Mac 2004). Wellens, Henrick Joan Joost (penyunting). "Arrhythmogenic Right Ventricular Cardiomyopathy Causing Sudden Cardiac Death in Boxer Dogs: A New Animal Model of Human Disease" [Kardiomiopati Ventrikel Kanan Aritmogenik yang Menyebabkan Kematian Jantung Mengejut pada Bokser: Model Haiwan Baharu bagi Penyakit Manusia]. Circulation (dalam bahasa Inggeris). Lippincott Williams & Wilkins. 109 (9): 1180–1185. doi:10.1161/01.CIR.0000118494.07530.65. hdl:11577/2439835. ISSN 1524-4539. PMID 14993138. S2CID 697971.
  32. ^ a b Meurs, Kathryn M. (September 2004). "Boxer dog cardiomyopathy: an update" [Kardiomiopati anjing bokser: kemas kini]. Veterinary Clinics of North America: Small Animal Practice (dalam bahasa Inggeris). Elsevier. 34 (5): 1235–1244. doi:10.1016/j.cvsm.2004.05.003. ISSN 1878-1306. PMID 15325480. S2CID 30233274.
  33. ^ "FDA Investigating Potential Connection Between Diet and Cases of Canine Heart Disease" [FDA Menyiasat Hubungan Berpotensi antara Diet dengan Kes Penyakit Jantung Anjing] (dalam bahasa Inggeris). Pentadbiran Makanan dan Dadah. 12 Julai 2018. Diarkibkan daripada yang asal pada 30 Jun 2019. Dicapai pada 26 April 2025.
  34. ^ Kaplan, Joanna Lee; Stern, Joshua Aaron; Fascetti, Andrea Jean; Larsen, Jennifer Ann; Skolnik, Hannah; Peddle, Gordon D.; Kienle, Richard Dean; Waxman, Andrew; Cocchiaro, Michael; Gunther-Harrington, Catherine T.; Klose, Tyler C.; LaFauci, Kendra; Lefbom, Bonnie K.; Machen Lamy, Maggie Christine; Malakoff, Rebecca L.; Nishimura, Satoko; Oldach, Maureen Sigmund; Rosenthal, Steven L.; Stauthammer, Christopher Del; O'Sullivan, M. Lynne; Visser, Lance C.; William, Regan; Ontiveros, Eric Santiago (13 Disember 2018). Loor, Juan Jose (penyunting). "Taurine deficiency and dilated cardiomyopathy in golden retrievers fed commercial diets" [Kekurangan taurina dan kardiomiopati terdilat pada anjing pengutip keemasan yang diberi diet komersial]. PLOS One (dalam bahasa Inggeris). PLOS. 13 (12): e0209112. Bibcode:2018PLoSO..1309112K. doi:10.1371/journal.pone.0209112. ISSN 1932-6203. PMC 6292607. PMID 30543707. S2CID 56486345.
  35. ^ Freeman, Lisa M.; Stern, Joshua Aaron; Fries, Ryan C.; Adin, Darcy Brittain; Rush, John Edward (1 Disember 2018). "Diet-associated dilated cardiomyopathy in dogs: what do we know?" [Kardiomiopati terdilat berkaitan dengan diet pada anjing: apakah yang kita ketahui?]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 253 (11): 1390–1394. doi:10.2460/javma.253.11.1390. ISSN 1943-569X. PMID 30451613. S2CID 263487084 Check |s2cid= value (bantuan).
  36. ^ "Poisonous Plants" [Tumbuhan Beracun] (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat. Dicapai pada 26 April 2025.
  37. ^ a b "Poisonous Household Products" [Produk Isi Rumah Beracun] (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat. Dicapai pada 26 April 2025.
  38. ^ "People Foods to Avoid Feeding Your Pets" [Makanan Orang yang Perlu Dielakkan daripada Diberikan kepada Haiwan Peliharaan Anda] (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat. Dicapai pada 26 April 2025.
  39. ^ "Food basics for new puppies" [Asas makanan untuk anak anjing baharu] (dalam bahasa Inggeris). RSPCA Pet Insurance Australia. Dicapai pada 26 April 2025.
  40. ^ Finlay, Fiona; Guiton, Simon (15 September 2005). "Chocolate poisoning" [Keracunan coklat]. BMJ (dalam bahasa Inggeris). BMJ. 331 (7517): 633. doi:10.1136/bmj.331.7517.633. ISSN 1756-1833. JSTOR 25460634. PMC 1215566.
  41. ^ a b c d e f g h i Gfeller, Roger W.; Messonnier, Shawn (5 Ogos 2003). Handbook of Small Animal Toxicology and Poisonings [Buku Panduan Toksikologi dan Keracunan Haiwan Kecil] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-2). St. Louis, Missouri, Amerika Syarikat: Mosby. ISBN 9780323012461. OCLC 52531855.
  42. ^ Carlson, Delbert G.; Giffin, James M. (1992). Dog Owner's Home Veterinary Handbook [Buku Panduan Veterinar Rumah Pemilik Anjing] (dalam bahasa Inggeris). New York, New York, Amerika Syarikat: Howell Book House. m/s. 19. ISBN 9780876055373. OCLC 24906863. Certain preparation methods of chocolate with other food items may increase the resultant theobromine levels. Such common prepared items include chocolate-coated accessory-fruits such as strawberries and combinations including caster sugars such as chocolate cookies.
  43. ^ "Raisins or Grapes" [Kismis atau Anggur] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 21 Februari 2014. Dicapai pada 13 Mac 2014.
  44. ^ "Grape and Raisin Toxicity in Dogs" [Ketoksikan Anggur dan Kismis pada Anjing] (dalam bahasa Inggeris). VCA Animal Hospitals. Diarkibkan daripada yang asal pada 22 Disember 2015. Dicapai pada 26 April 2025.
  45. ^ McKnight, Katrina L. (Februari 2005). "GRAPE AND RAISIN TOXICITY IN DOGS" [KETOKSIKAN ANGGUR DAN KISMIS PADA ANJING] (PDF). Veterinary Technician (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Learning Systems. 26 (2): 135–136. ISSN 8750-8990. S2CID 74588418.
  46. ^ Mazzaferro, Elisa M. (2006). "DOC, WHAT DID HE GET INTO? EMERGENCY APPROACH TO TOXINS" [DOK, IA MENYELONGKAR APA? PENDEKATAN KECEMASAN UNTUK TOKSIN] (pdf) (dalam bahasa Inggeris). The North American Veterinary Conference. Dicapai pada 26 April 2025.
  47. ^ Morrow, Carla M. K.; Valli, Victor Edwin Oswald; Volmer, Petra A.; Eubig, Paul A. (Mei 2005). "Canine Renal Pathology Associated with Grape or Raisin Ingestion: 10 Cases" [Patologi Ginjal Anjing yang Dikaitkan dengan Pengingesan Anggur atau Kismis: 10 Kes]. Journal of Veterinary Diagnostic Investigation (dalam bahasa Inggeris). Sage Publishing. 17 (3): 223–231. doi:10.1177/104063870501700302. ISSN 1943-4936. PMID 15945377. S2CID 30217231.
  48. ^ Eubig, Paul A.; Brady, Melinda S.; Gwaltney-Brant, Sharon M.; Khan, Safdar A.; Mazzaferro, Elisa M.; Morrow, Carla M. K. (September 2005). "Acute Renal Failure in Dogs After the Ingestion of Grapes or Raisins: A Retrospective Evaluation of 43 Dogs (1992–2002)" [Kegagalan Ginjal Akut pada Anjing selepas Pengingesan Anggur atau Kismis: Penilaian Retrospektif bagi 43 Ekor Anjing (1992–2002)]. Journal of Veterinary Internal Medicine (dalam bahasa Inggeris). Wiley. 19 (5): 663–674. doi:10.1111/j.1939-1676.2005.tb02744.x. ISSN 1939-1676. PMID 16231710. S2CID 26044967.
  49. ^ a b Harvey, John W.; Rackear, Debra (Julai 1985). "Experimental Onion-Induced Hemolytic Anemia in Dogs" [Anemia Hemolisis Cetusan Bawang Uji Kaji pada Anjing]. Veterinary Pathology (dalam bahasa Inggeris). Sage Publishing. 22 (4): 387–392. doi:10.1177/030098588502200414. ISSN 1544-2217. PMID 4035943. S2CID 43279894.
  50. ^ a b c Cortinovis, Cristina; Caloni, Francesca (22 Mac 2016). Mestorino, Olga Nora (penyunting). "Household Food Items Toxic to Dogs and Cats" [Item Makanan Isi Rumah yang Toksik terhadap Anjing dan Kucing]. Frontiers in Veterinary Science (dalam bahasa Inggeris). Frontiers Media. 3: 26. doi:10.3389/fvets.2016.00026. hdl:2434/373529. ISSN 2297-1769. PMC 4801869. PMID 27047944. S2CID 16971862.
  51. ^ "Toxic Food Guide for Pets" [Panduan Makanan Toksik untuk Haiwan Peliharaan] (dalam bahasa Inggeris). Pet Insurance by Nationwide. 6 September 2019. Diarkibkan daripada yang asal pada 19 Jun 2016. Dicapai pada 26 April 2025.
  52. ^ "Nutmeg and Cinnamon Toxicity" [Ketoksikan Buah Pala dan Kayu Manis] (dalam bahasa Inggeris). Pet Poison Helpline. 27 November 2013. Dicapai pada 26 April 2025.
  53. ^ "Is Nutmeg a Safe Spice For Dogs?" [Adakah Buah Pala Rempah Selamat untuk Anjing?] (dalam bahasa Inggeris). CAN I GIVE MY DOG.COM. 23 Mac 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 29 Jun 2016. Dicapai pada 26 April 2025.
  54. ^ "Macadamia Nuts" [Kekeras Makadamia] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 April 2008. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  55. ^ Duncan, Karen L.; Hare, William R.; Buck, William B. (1 Januari 1997). "Malignant hyperthermia-like reaction secondary to ingestion of hops in five dogs" [Tindak balas mirip hipertermia malignan yang sekunder kepada pengingesan hop pada lima ekor anjing]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 210 (1): 51–54. doi:10.2460/javma.1997.210.01.51. ISSN 1943-569X. PMID 8977648. S2CID 58825224.
  56. ^ Tobiassen Crosby, Janet. "Foods Toxic to Pets - Yeast Bread Dough" [Makanan yang Toksik untuk Haiwan Peliharaan - Doh Roti Ragi] (dalam bahasa Inggeris). Dotdash Meredith.
  57. ^ "450. Xylitol (WHO Food Additives Series 12)" [450. XILITOL (Siri Bahan Tambahan Makanan WHO 12)] (dalam bahasa Inggeris). INCHEM. 1977. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  58. ^ "461. Xylitol (WHO Food Additives Series 13)" [461. XILITOL (Siri Bahan Tambahan Makanan WHO 13)] (dalam bahasa Inggeris). INCHEM. 1978. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  59. ^ "569. Xylitol (WHO Food Additives Series 18)" [569. XILITOL (Siri Bahan Tambahan Makanan WHO 18)] (dalam bahasa Inggeris). INCHEM. Dicapai pada 7 Ogos 2013.
  60. ^ "Xylitol Poisoning in Dogs" [Keracunan Xilitol pada Anjing] (dalam bahasa Inggeris). PetMD. Dicapai pada 26 April 2025.
  61. ^ Kathy (28 Mei 2016). "17 Foods With Xylitol Which Could Kill Your Dog & Marketing Phrases Indicating Xylitol As A Possible Ingredient" [17 Makanan dengan Xilitol yang Mampu Membunuh Anjing Anda dan Frasa Pemasaran yang Menunjukkan Xilitol sebagai Ramuan Mungkin] (dalam bahasa Inggeris). Petswelcome.com. Dicapai pada 26 April 2025.
  62. ^ Dunayer, Eric K. (April 2004). "Hypoglycemia following canine ingestion of xylitol-containing gum" [Hipoglisemia ikutan pengingesan gula-gula getah yang mengandungi xilitol oleh anjing]. Veterinary and Human Toxicology (dalam bahasa Inggeris). American College of Veterinary Toxicologists. 46 (2): 87–88. ISSN 0145-6296. PMID 15080212. S2CID 25098890.
  63. ^ Dunayer, Eric K.; Gwaltney-Brant, Sharon M. (1 Oktober 2006). "Acute hepatic failure and coagulopathy associated with xylitol ingestion in eight dogs" [Kegagalan hati akut dan koagulopati yang berkaitan dengan pengingesan xilitol pada lapan ekor anjing]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 229 (7): 1113–1117. doi:10.2460/javma.229.7.1113. ISSN 1943-569X. PMID 17014359. S2CID 39788023.
  64. ^ "Notes on poisoning: avocado" [Catatan tentang keracunan: avokado] (dalam bahasa Inggeris). Canadian Biodiversity Information Facility. 30 Mei 2006. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 Januari 2008. Dicapai pada 26 April 2025.
  65. ^ "Alcohols" [Alkohol] (dalam bahasa Inggeris). Merck Veterinary Manual. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 Oktober 2012. Dicapai pada 8 Ogos 2013.
  66. ^ Villar, David; Buck, William B.; Gonzalez, J. M. (Jun 1998). "Ibuprofen, aspirin and acetaminophen toxicosis and treatment in dogs and cats" [Toksikosis dan rawatan ibuprofen, aspirin, dan asetaminofen pada anjing dan kucing]. Veterinary and Human Toxicology (dalam bahasa Inggeris). American College of Veterinary Toxicologists. 40 (3): 156–162. ISSN 0145-6296. PMID 9610496. S2CID 29204563.
  67. ^ Richardson, Jill A. (Disember 2000). "Management of Acetaminophen and Ibuprofen Toxicoses in Dogs and Cats" [Pengurusan Toksikosis Asetaminofen dan Toksikosis Ibuprofen pada Anjing dan Kucing]. Journal of Veterinary Emergency and Critical Care (dalam bahasa Inggeris). Wiley. 10 (4): 285–291. doi:10.1111/j.1476-4431.2000.tb00013.x. ISSN 1476-4431. S2CID 72035900.
  68. ^ Meadows, Irina D.; Gwaltney-Brant, Sharon M. (Mac 2006). "The 10 most common toxicoses in dogs" [10 toksikosis paling lazim pada anjing] (PDF). Veterinary Medicine (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Medicine Publishing. 101 (3): 142–147. ISSN 8750-7943. S2CID 73329848.
  69. ^ Dunayer, Eric K. (Julai 2004). "Ibuprofen toxicosis in dogs, cats, and ferrets" [Toksikosis ibuprofen pada anjing, kucing, dan feret] (PDF). Veterinary Medicine (dalam bahasa Inggeris). Veterinary Medicine Publishing. 99 (7): 580–586. ISSN 8750-7943. S2CID 58280905.
  70. ^ Institut Politeknik dan Universiti Negeri Virginia (20 Ogos 2008). "Humans Not the Only Creatures Suffering from Obesity" [Manusia Bukan Satu-satunya Makhluk yang Menghidap Keobesan] (dalam bahasa Inggeris). Newswise. Dicapai pada 8 Ogos 2013.
  71. ^ Thompson, Mark S. (8 Julai 2013). "Obesity" [Keobesan]. Small Animal Medical Differential Diagnosis: A Book of Lists [Diagnosis Pembeza Perubatan Haiwan Kecil: Buku Senarai] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-2). St. Louis, Missouri, Amerika Syarikat: Elsevier. m/s. 54. doi:10.1016/B978-1-4557-4454-1.50005-8. ISBN 9781455744541. OCLC 829999697.
  72. ^ "Dog Treats" [Makanan Ganjaran Anjing] (dalam bahasa Inggeris). Dogsvitamins.net. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 Mei 2010. Dicapai pada 8 Ogos 2013.
  73. ^ Nash, Holly. "Diseases & Conditions Contributing to Dog Obesity" [Penyakit dan Keadaan yang Menyumbang kepada Keobesan Anjing] (dalam bahasa Inggeris). PetEducation.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 25 Februari 2012. Dicapai pada 8 Ogos 2013.
  74. ^ "Coprophagia (Eating Feces)" [Koprofagia (Pemakanan Tinja)] (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 Disember 2013. Dicapai pada 26 April 2025.
  75. ^ Eirmann, L. (19 Disember 2016). "Chapter 167: Antioxidants, nutraceuticals, probiotics, and nutritional supplements" [Bab 167: Bahan antioksida, neutraseutikal, probiotik, dan suplemen nutrisi]. Dalam Ettinger, Stephen J.; Feldman, Edward C.; Côté, Etienne (penyunting). Textbook of Veterinary Internal Medicine [Buku Teks Perubatan Dalaman Veterinar] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-8). St. Louis, Missouri, Amerika Syarikat: Elsevier. ISBN 9780323312394. OCLC 1289836615.
  76. ^ Freeman, Lisa M.; Abood, Sarah K.; Fascetti, Andrea Jean; Fleeman, Linda Mary; Michel, Kathryn E.; Laflamme, Dorothy Pauline; Bauer, Cassandra; Kemp, Brona Louise Evelyn; Van Doren, Janine R.; Willoughby, Kristina N. (15 Ogos 2006). "Disease prevalence among dogs and cats in the United States and Australia and proportions of dogs and cats that receive therapeutic diets or dietary supplements" [Prevalens penyakit dalam kalangan anjing dan kucing di Amerika Syarikat dan di Australia dan perkadaran anjing dan kucing yang menerima diet terapi atau suplemen diet]. Journal of the American Veterinary Medical Association (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 229 (4): 531–534. doi:10.2460/javma.229.4.531. ISSN 1943-569X. PMID 16910851. S2CID 24243005.
  77. ^ "Food for Small Dogs" [Makanan untuk Anjing Kecil] (dalam bahasa Inggeris). allsmalldogs.org. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 Mac 2016. Dicapai pada 26 April 2025.
  78. ^ Klatsky, Jason (16 Januari 2019). "Did you know Vitamin D Deficiency is associated with a variety of health problems in dogs and cats?" [Tahukah anda bahawa Kekurangan Vitamin D dikaitkan dengan pelbagai masalah kesihatan pada anjing dan kucing?] (dalam bahasa Inggeris). The Pet Gazette. Diarkibkan daripada yang asal pada 28 September 2021. Dicapai pada 26 April 2025.
  79. ^ Heidenberger, Eva; Unshelm, Jürgen (Februari 1990). "Verhaltensänderungen von Hunden nach Kastration = Changes in the behavior of dogs after castration" [Perubahan Tingkah Laku Anjing selepas Pengembirian]. Tierärztliche Praxis Ausgabe K: Kleintiere / Heimtiere (dalam bahasa Jerman). Thieme. 18 (1): 69–75. ISSN 2567-5842. PMID 2326799. S2CID 44925745.
  80. ^ "Top 10 Reasons to Spay or Neuter Your Pet" [10 Sebab Teratas untuk Mengembirikan atau Meneuterkan Haiwan Peliharaan Anda] (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Pencegahan Kekejaman terhadap Haiwan Amerika Syarikat. Diarkibkan daripada yang asal pada 16 Februari 2015. Dicapai pada 26 April 2025.
  81. ^ Arnold, Susi (1997). "Harninkontinenz bei kastrierten Hündinnen, Teil 1. Bedeutung, Klinik und Ätiopathogenese = Urinary incontinence in castrated bitches. Part 1: Significance, clinical aspects and etiopathogenesis" [Inkontinens kencing pada anjing betina kembiri. Bahagian 1: Kepentingan, aspek klinikal, dan etiopatogenesis]. Schweizer Archiv für Tierheilkunde (dalam bahasa Jerman). Gesellschaft Schweizer Tierärztinnen und Tierärzte. 139 (6): 271–276. ISSN 1664-2848. PMID 9411733. S2CID 22195210.
  82. ^ Johnston, Shirley D.; Kamolpatana, Kaitkanoke; Root Kustritz, Margaret Viola; Johnston, Gary Robert (6 Jun 2000). "Prostatic disorders in the dog" [Kecelaruan prostat pada anjing]. Animal Reproduction Science (dalam bahasa Inggeris). Elsevier. 60–61: 405–415. doi:10.1016/S0378-4320(00)00101-9. ISSN 1873-2232. PMID 10844211. S2CID 5555634.
  83. ^ Morrison, Wallace B. (15 Jun 1998). Cancer in Dogs and Cats: Medical and Surgical Management [Kanser pada Anjing dan Kucing: Pengurusan Perubatan dan Surgeri] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-1). Philadelphia, Pennsylvania, Amerika Syarikat: Lippincott Williams & Wilkins. ISBN 9780683061055. OCLC 751352869.
  84. ^ Cerundolo, Rosario; Court, Michael H.; Hao, Qin; Michel, Kathryn E. (1 April 2004). "Identification and concentration of soy phytoestrogens in commercial dog foods" [Pengenalpastian dan kepekatan fitoestrogen soya di dalam makanan anjing komersial]. American Journal of Veterinary Research (dalam bahasa Inggeris). Persatuan Perubatan Veterinar Amerika. 65 (5): 592–596. doi:10.2460/ajvr.2004.65.592. hdl:2376/106770. ISSN 1943-5681. PMID 15141878. S2CID 22166322.
Pusat Layanan

UNIVERSITAS TEKNOKRAT INDONESIA | ASEAN's Best Private University
Jl. ZA. Pagar Alam No.9 -11, Labuhan Ratu, Kec. Kedaton, Kota Bandar Lampung, Lampung 35132
Phone: (0721) 702022
Email: pmb@teknokrat.ac.id