Hjalmar Schacht | |
|---|---|
 | |
| Dalam jawatan 3 Ogos 1934 – 26 November 1937 | |
| Presiden | Adolf Hitler (sebagai Führer) |
| Canselor | Adolf Hitler |
| Didahului oleh | Kurt Schmitt |
| Digantikan oleh | Hermann Göring |
| Dalam jawatan 12 November 1923 – 7 Mac 1930 | |
| Didahului oleh | Rudolf E. A. Havenstein |
| Digantikan oleh | Hans Luther |
| Dalam jawatan 17 Mac 1933 – 20 Januari 1939 | |
| Didahului oleh | Hans Luther |
| Digantikan oleh | Walther Funk |
| Maklumat peribadi | |
| Lahir | Hjalmar Horace Greeley Schacht 22 Januari 1877 Tinglev, Schleswig-Holstein, Empayar Jerman |
| Meninggal dunia | 3 Jun 1970 (umur 93) Munich, Bavaria, Jerman Barat |
| Tempat semadi | Ostfriedhof Munich |
| Parti politik |
|
| Pasangan |
|
| Anak | Cordula Schacht[1] |
| Bidang pengkhususan | Jurubank, ahli ekonomi |
Hjalmar Horace Greeley Schacht (22 Januari 1877 – 3 Jun 1970) adalah seorang ahli ekonomi Jerman, jurubank, ahli politik berhaluan kanan, dan pengasas bersama Parti Demokratik Jerman pada 1918. Beliau berkhidmat sebagai Pesuruhjaya Mata Wang dan Presiden Reichsbank dibawah Republik Weimar. Beliau adalah pengkritik kuat pembayaran balik bon negaranya selepas Perang Dunia I.
Beliau tidak pernah menjadi ahli Parti Buruh Jerman Sosialis Nasional, tetapi bekerja dalam kerajaan Adolf Hitler sebagai Presiden Bank Negara (Reichsbank) 1933–1939 dan menjadi Menteri Ekonomi (Ogos 1934 – November 1937).
Walaupun Schacht telah lama memainkan peranannya dalam "keajaiban ekonomi" Jerman, beliau menentang dasar persenjataan semula Hitler kerana ia melanggar Persetiaan Versailles dan (pada pandangannya) mengganggu ekonomi Jerman. Pandangannya ini menyebabkan Schacht berkelahi dengan Hitler dan terutamanya dengan Hermann Göring. Beliau telah dipecat selaku Presiden Reichsbank pada Januari 1939. Beliau kekal sebagai menteri tanpa portfolio, dan menerima gaji yang sama, sehingga beliau dipecat sepenuhnya dari kerajaan pada Januari 1943.[2]
Pada tahun 1944 Schacht telah ditangkap oleh Gestapo selepas cubaan membunuh Hitler pada 20 Julai 1944, kerana beliau dikatakan berhubung dengan para pengkomplot. Seterusnya, beliau telah dikurung dalam kem tahanan Ravensbrück dan kemudian di kem tahanan Flossenbürg. Pada hari-hari terakhir peperangan, beliau adalah salah seorang dari 134 tahanan khas dan tahanan kaum kerabat[a] yang diangkut oleh SS dari Dachau ke "Kubu Alpine" ke Niederdorf di Selatan Tyrol, dimana mereka telah dibebaskan pada 30 April 1945.[4]
Walau demikian, beliau telah dibicarakan di Nuremberg, tetapi telah dibebaskan sepenuhnya (bersama-sama Franz von Papen dan Hans Fritzsche).
Pada tahun 1955, beliau menubuhkan sebuah bank swasta di Düsseldorf. Beliau juga menjadi penasihat bagi negara membangun tentang pembangunan ekonomi.
Dalam budaya popular
[sunting | sunting sumber]Watak Hjalmar Schacht telah dibawa oleh para pelakon berikut dalam produksi filem, televisyen dan teater;[5]
- Felix Basch in the 1943 United States propaganda film Mission to Moscow
- Władysław Hańcza in the 1971 Polish film Epilogue at Nurnberg
- James Bradford in the 2000 Canadian/U.S. TV production Nuremberg
- Stoyan Aleksiev in the 2006 British television docudrama Nuremberg: Nazis on Trial
Hjalmar Schacht appears in the following works of fiction:
- Southern Victory Series, an alternate history epic by Harry Turtledove. Schacht cameos in Volume 7: The Victorious Opposition, as German Ambassador to the United States.
Nota
[sunting | sunting sumber]Rujukan
[sunting | sunting sumber]- ^ Alberge, Dalya (April 18, 2015). "Random House told it should pay to quote Joseph Goebbels in biography". The Guardian. London, UK. Dicapai pada May 16, 2015.
- ^ Richard J. Evans, The Third Reich in Power 1933–1939. Penguin Books. ISBN 978-1-59420-074-8. p. 153, states that he had no role in government during World War II which is untrue.
- ^ Schlingensiepen, Ferdinand (2010). Dietrich Bonhoeffer 1906-1945: Martyr, Thinker, Man of Resistance. A&C Black. m/s. 372. ISBN 9780567217554. Petropoulos, Jonathan (2008). Royals and the Reich: The Princes Von Hessen in Nazi Germany. Oxford University Press. m/s. 286. ISBN 9780195339277.
- ^ Peter Koblank: Die Befreiung der Sonder- und Sippenhäftlinge in Südtirol. Online-Edition Mythos Elser 2006.
- ^ "Hjalmar Schacht (Character)". IMDb.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-11-01. Dicapai pada 20 May 2008. Unknown parameter
|dead-url=ignored (bantuan); Cite has empty unknown parameters:|month=dan|coauthors=(bantuan)
 |
Wikipetik mempunyai koleksi petikan mengenai: Hjalmar Schacht |
 |
Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Hjalmar Schacht |
Bacaan lanjut
[sunting | sunting sumber]- Ahamed, Liaquat. Lords of Finance: The Bankers Who Broke the World, Penguin Books, 2009 ISBN 978-1-59420-182-0
- Weitz, John. Hitler's Banker: Hjalmar Horace Greeley Schacht. Boston: Little, Brown and Co. 1997. ISBN 0-316-92916-6.
Pautan luar
[sunting | sunting sumber]- Schacht prosecution notes from "Nazi Conspiracy & Aggression" Diarkibkan 2018-12-15 di Wayback Machine
- Businessweek
- JewishVirtualLibrary.org
- Bibliography on Schacht
- Petikan akbar mengenai Hjalmar Schacht di 20th Century Press Archives daripada ZBW
| Umum | |
|---|---|
| Perpustakaan negara | |
| Kamus biografi | |
| Pangkalan data saintifik | |
| Lain-lain |
|
- Rencana dengan pengenalan ISNI
- Rencana dengan pengenalan VIAF
- Rencana dengan pengenalan BNC
- Rencana dengan pengenalan NLA
- Rencana dengan pengenalan RERO yang rosak
- AC dengan 25 elemen
- Kelahiran 1877
- Kematian 1970
- Perang Dunia Kedua
- Orang Jerman
- Pemimpin Nazi
- Jenayah perang
- Ahli ekonomi
- Orang yang dibicarakan oleh Tribunal Tentera Antarabangsa di Nuremberg