Harta persendirian - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas

Harta persendirian ialah penentuan sah bagi pemilikan harta oleh entiti sah bukan kerajaan.^[1] Harta persendirian dapat dibezakan daripada harta awam, yang dimiliki oleh sesebuah entiti negara; dan daripada harta kolektif (atau koperasi), yang dimiliki oleh sekumpulan entiti bukan kerajaan.^[2]^[3] Harta persendirian boleh dikira sama ada harta peribadi (barang penggunaan) atau barang modal.^{[perlu rujukan]} Harta persendirian ialah konsep undang-undang yang ditakrifkan dan dikuatkuasakan oleh sistem politik sesebuah negara.^[4]

Lihat juga

^ McConnell, Campbell; Brue, Stanley; Flynn, Sean (2009). Economics. Boston: Twayne Publishers. m/s. G-22. ISBN 978-0-07-337569-4.
^ Gregory and Stuart, Paul and Robert (February 28, 2013). The Global Economy and its Economic Systems. South-Western College Pub. m/s. 30. ISBN 978-1285055350. There are three broad forms of property ownership – private, public, and collective (cooperative).
^ "public property". Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-09-24.
^ Bertrand Badie; Dirk Berg-Schlosser; Leonardo Morlino (2011). International Encyclopedia of Political Science. SAGE Publications, Inc. m/s. 2132. ISBN 978-1412959636. Private property cannot exist without a political system that defines its existence, its use, and the conditions of its exchange. That is, private property is defined and exists only because of politics. Cite has empty unknown parameter: |month= (bantuan)