Frederick Hamilton-Temple-Blackwood | |
|---|---|
 Lord Dufferin di Montreal pada 1873 | |
| Dalam jawatan 13 Disember 1884 – 10 Disember 1888 | |
| Raja | Ratu Victoria |
| Didahului oleh | The Marquess of Ripon |
| Digantikan oleh | The Marquess of Lansdowne |
| Gabenor Jeneral Kanada Ke-3 | |
| Dalam jawatan 25 Jun 1872 – 25 November 1878 | |
| Raja | Victoria |
| Perdana Menteri | Sir John A. Macdonald Alexander Mackenzie |
| Didahului oleh | The Lord Lisgar |
| Digantikan oleh | Marquess of Lorne |
| Maklumat peribadi | |
| Lahir | 21 Jun 1826 Florence, Itali |
| Mati | 12 Februari 1902 (umur 75) Bangor, Ireland Utara |
| Kewarganegaraan | British |
| Parti politik | Liberal |
| Pasangan | Hariot Rowan-Hamilton |
| Tempat belajar | Christ Church, Oxford |
| Tandatangan |  |
Frederick Hamilton-Temple-Blackwood, Marquess Dufferin dan Ava Pertama (21 Jun 1826 – 12 Februari 1902) merupakan seorang rakyat British semasa Zaman Victoria..[1] Dalam kerjaya mudanya, beliau adalah seorang tokoh yang popular di mahkamah Victoria, dan menjadi tokoh yang terkenal kepada orang ramai selepas penerbitan akaun terlaris dalam perjalanannya Atlantik Utara.
Beliau kini dikenali sebagai salah satu daripada diplomat yang paling berjaya di zamannya. Kerjaya yang luas di dalam perkhidmatan awam bermula sebagai Pesuruhjaya kepada Syria pada tahun 1860, di mana diplomasi beliau mahir mengekalkan kepentingan British dan menghalang Perancis daripada memulakan sebuah negeri pelanggan di Lubnan. Selepas kejayaannya di Syria, Dufferin berkhidmat dengan Kerajaan United Kingdom sebagai Canselor Duchy Lancaster dan di bawah Setiausaha Negara bagi Perang. Pada 1872 beliau menjadi Gabenor Jeneral Kanada ke-3, mengukuhkan hubungan empayar pada tahun-tahun awal Dominion, dan pada tahun 1884 beliau sampai ke kemuncak kerjaya kerana diplomatnya sebagai Gabenor Jeneral India.
Selepas persaraan daripada perkhidmatan diplomatik pada tahun 1896, tahun terakhir telah dicemari oleh tragedi peribadi dan cubaan sesat untuk menjamin kedudukan kewangan keluarganya. Anak sulungnya terbunuh dalam Perang Boer Kedua dan seorang lagi anak lelakinya cedera parah. Beliau adalah pengerusi firma perlombongan yang menjadi muflis walaupun beliau tidak sedar akan perkara itu. Biografi beliau berkata beliau "imaginatif, bersimpati, panas hati dan gilang-gemilang mesti serba boleh."[2] Beliau adalah seorang pemimpin yang berkesan di Lubnan, Kanada dan India, peperangan dielakkan dengan Rusia dan dilampirkan Myanmar. Beliau cuai dengan wang tetapi menawan dalam masyarakat yang tinggi dalam tiga benua.
Kehidupan awal
Beliau dilahirkan ke dalam bangsa Inggeris-Ireland dan golongan bangsawan]]. Di sebelah bapanya, Dufferin telah diturunkan daripada peneroka Scotland yang telah berpindah ke County Down pada abad awal ke-17. Keluarga Blackwood menjadi pemilik tanah yang terkenal di Ulster ke atas yang berikut selepas dua ratus tahun dan telah mencipta baronet pada 1763, memasuki Peerage Ireland pada 1800 sebagai Baron Dufferin. Semasa menjadi pelajar, beliau melawat ke County Cork untuk melihat kesan kebuluran di Ireland. Beliau terkejut dengan apa yang dilihatnya, mendorong beliau untuk mengumpul wang bagi pihak golongan miskin kebuluran.[3] Beliau menggantikan bapanya sebagai Baron Dufferin, sebuah gelaran di Ireland dan dilantik sebagai Lord-For-Waiting untuk Ratu Victoria. Pada 1850, beliau mengasaskan Baron Claneboye, sebuah nama kaum bangsawan di United Kingdom.[4]
Pada tahun 1856, Dufferin mengarahkan telah mengadakan perjalanan di sekitar Atlantik Utara. Beliau pertama kali melawat Iceland, di mana beliau melawat ketika bandar Reykjavík, dataran Thingvellir dan Geysir.
Sekembalinya, Dufferin menerbitkan sebuah buku mengenai perjalanannya,Letters From High Latitudes. Dengan gaya kurang sopan dan kadar meriah, ia amat berhasil dan boleh dianggap sebagai prototaip travelognya komik. Ia kekal di cetak untuk beberapa tahun, dan telah diterjemahkan ke dalam bahasa Perancis dan Jerman. Surat-surat itu ukuran dasar bertulis kepada ibunya, dengan mudah beliau membangunkan hubungan yang sangat rapat selepas kematian bapanya ketika dia 15.[5]
Gabenor Jeneral Kanada
Selepas kematian ibunya kerjaya diplomatik Dufferin menaik pesat. Beliau menjadi Gabenor Jeneral Kanada pada tahun 1872, dan tempoh enam tahun adalah tempoh perubahan yang pesat dalam sejarah Kanada. Selama masa jawatannya, Pulau Prince Edward telah dimasukkan ke Gabungan Kanada dan beberapa institusi Kanada yang terkenal, seperti Mahkamah Agung Kanada, Maktab Tentera DiRaja Kanada, dan Keretapi Jajahan Kanada yang telah ditubuhkan.[6]
Pada pendapat Dufferin, dua pendahulu sebelumnya dalam jawatan itu tidak pernah diberikan kedudukan keutamaan yang berhak. Beliau secara sedar berusaha untuk memainkan peranan yang lebih aktif dan untuk mengenali Kanada biasa sebanyak mungkin.[7] Beliau selesa bercakap dengan pelbagai orang, kedua-dua bahasa Inggeris dan Perancis, dan dikenali untuk daya tarikan dan hospitaliti beliau. Pada ketika penggal yang awal, Gabenor Jeneral mungkin longgar hubungan dengan Empayar, Dufferin merasakan yang melibatkan dirinya dengan rakyat Dominion akan mengukuhkan pautan perlembagaan untuk Britain. Beliau melawat setiap wilayah Kanada, dan merupakan Gabenor Jeneral pertama kali melawat Manitoba.[8]
Lord Dufferin melibatkan dirinya adalah dibenarkan dalam politik Kanada, walaupun setakat ini untuk menasihati menteri dengan meninggalkan dasar yang beliau fikir silap. Dia mengikuti prosiding di Parlimen dengan faedah, walaupun sebagai wakil Ratu dia dihalang daripada memasuki Dewan Rakyat Kanada. Beliau menubuhkan Pejabat Gabenor Jeneral di sayap bangunan Parlimen, dan Lady Dufferin menghadiri perbahasan dan dilaporkan semula kepadanya. Dalam tahun 1873, skandal Pasifik timbul apabila kerajaan Konservatif daripada John A. Macdonald telah dituduh oleh pembangkang Liberal dengan ketidaksopanan kewangan berhubung dengan pembinaan Keret Api Pasifik Kanada. Dufferin menubuhkan satu siasatan yang didapati terhadap Kerajaan dan Macdonald jatuh dari kuasa.[9]
Dufferin membuat beberapa sambungan dan membaiki serba sedikit ke Rideau Hall, kediaman rasmi Gabenor Negara. Beliau menambah tarafan pada tahun 1873 dan pada tahun 1876 dibina untuk menampung peningkatan jumlah fungsi yang diadakan di Dewan. Beliau juga menarik Kanada biasa kepada alasan Dewan dengan membina gelanggang luncur ais, yang dia menyumbang $1,624.95 dengan wang sendiri, kemudiannya dibayar balik oleh kerajaan. Kegunaan awam daripada gelanggang itu dengan syarat yang "betul berpakaian". Tambahan ini dipertingkatkan peranan Rideau Hall sebagai pusat penting dalam hal ehwal sosial.[9]
Dufferin juga menggunakan banyak hubungan dengan Quebec, lampiran yang kuat untuk bandar dan hubungan sejarah yang signifikan dengan Empayar British. Apabila pegawai bandar mula merobohkan tembok bandar lama Quebec, Dufferin telah memujuk mereka agar menghentikan perobohan itu, dan untuk membaiki dan memulihkan apa yang telah pun rosak. Old Quebec akhirnya diiktiraf oleh UNESCO sebagai Tapak Warisan Dunia pada 1980-an. Penampilan awal Dufferin sebagai Gabenor Jeneral adalah di Quebec City, untuk meletakkan batu asas bagi laluan pejalan kaki yang luas menghadap ke Sungai Saint Lawrence untuk dibina reka bentuk sendiri dan boleh dikatakan legasi beliau yang paling terkenal di Kanada.[10]
Lady Dufferin juga mengekalkan profil yang tinggi sepanjang tempoh suaminya sebagai Gabenor Jeneral, yang mengiringi beliau pada pelancongan dan sering muncul di khalayak ramai. Melawat Manitoba pada bulan September 1877, Lord dan Lady Dufferin menaikkan kenaikan garis baru Kereta Api Pasifik Kanada dan enjin pertama pada keretapi itu bernama Lady Dufferin. Sepanjang masanya di Kanada, Lady Dufferin menulis surat kepada ibunya di Ireland, yang kemudiannya dikumpul dan diterbitkan sebagai My Canadian Journal. Beliau kemudian berkata, daripada semua pengalaman beliau masa dia gembira telah dibelanjakan untuk Kanada.[10]
Populariti dan pengaruh Dufferin di Kanada telah dicerminkan oleh bilangan besar sekolah Kanada, jalan-jalan dan bangunan awam yang dinamakan selepas mereka. Lord Dufferin paling dikenang adalah di Manitoba, yang merupakan Gabenor Jeneral pertama melawat ke wilayah tersebut.[11]
Rusia dan Turki
Selepas meninggalkan Ottawa pada tahun 1878 pada akhir tempoh, Dufferin kembali ke Great Britain untuk meneruskan kerjaya diplomatnya. Beliau berkhidmat sebagai duta ke Imperial Rusia 1879-1881 dan kepada Empayar Uthmaniyyah 1881-1884 walaupun beliau sebelum ini pernah berkhidmat sebagai Liberal. Dufferin mempunyai menjadi semakin terasing dari William Ewart Gladstone mengenai isu-isu di rumah dan dasar Ireland, terutamanya Akta Tanah Ireland pada tahun 1870 dan 1881, kedua-duanya cuba untuk menyelesaikan isu-isu hak harta penyewa dan tuan-tuan tanah. Beliau menerima pelantikan sebagai duta ke Rusia dari Konservatif Benjamin Disraeli, menyebabkan mengasingkan lagi dari pemimpin Liberal.
Beliau melihat Britain menyerang dan menduduki Mesir, maka secara teknikal sebahagian daripada Empayar Uthmaniyyah, di bawah alasan "undang-undang dan perintah mengembalikan" berikutan rusuhan anti-asing di Iskandariah yang telah meninggalkan hampir 50 warga asing mati dan Dufferin telah banyak terlibat dalam peristiwa-peristiwa sekitar pendudukan tentera itu. Dufferin berjaya memastikan bahawa Empayar Uthmaniyah tidak mencapai bertapak tentera di Mesir dan mendiamkan pengkritik penduduk Mesir dengan menghalang pelaksanaan Arabi Pasha, yang telah merampas kuasa tentera Mesir. Arabi telah membawa rintangan kepada pengaruh asing di Mesir dan selepas pendudukan banyak dalam Kabinet berminat untuk melihat dia dihukum gantung. Dufferin mempercayai ini hanya akan memberi inspirasi kepada rintangan lagi, sebaliknya memastikan Arabi dibuang ke Ceylon.
Pada tahun 1882, Dufferin mengembara ke Mesir sebagai Pesuruhjaya British untuk menyiasat penyusunan semula negara ini. Beliau menulis laporan terperinci bagaimana pekerjaan ini adalah untuk memberi manfaat kepada Mesir dengan rancangan untuk pembangunan yang mana telah secara beransur-ansur melibatkan semula Mesir dalam mentadbir negara.[7]
Gabenor Jeneral India
Pengalaman di Rusia dan Turki telah meningkat kesedaran terhadap Empayar British dalam hal ehwal antarabangsa, dan masa di Rusia telah menyediakan pandangan yang bernas dalam ancaman Rusia seperti pemerintahan British di India. Pada tahun 1884, beliau akhirnya mencapai cita-cita yang besar diplomatik terakhir beliau dengan dilantik sebagai Gabenor Jeneral India.
Sama seperti di Kanada, beliau mempengerusikan beberapa perubahan besar di India. Pendulunya sebagai Gabenor Jeneral, Lord Ripon, yang popular dengan kaum India dan Inggeris-India, yang membantah kadar pesat pembaharuan yang meluas. Untuk memerintah dengan apa-apa kejayaan, Dufferin perlu mendapat sokongan daripada kedua-dua komuniti. Dengan semua akaun dia sangat berjaya dalam hal ini dan mendapat sokongan meluas daripada semua masyarakat di India. Beliau menjurus kepada semangat Nasionalisme India dalam tempoh menyandang, tanpa mengantagoni putih konservatif. Antara lain, Kongres Kebangsaan India telah ditubuhkan dalam tempoh pada tahun 1885, dan beliau meletakkan asas-asas yang moden seperti Tentera India dengan mewujudkan pelbagai kemudahan yang diterima oleh kaum India.
Beliau sering sibuk dengan hal ehwal luar sepanjang tempoh perkhidmatan beliau. Beliau mengendalikan yang Insiden Panjdeh 1885 di Afghanistan, di mana Rusia daya wilayah Afghanistan sekitar Panjdeh. Britain dan Rusia telah selama beberapa dekad telah terlibat dalam perang dingin maya di Asia Tengah dan India, yang dikenali sebagai Permainan Besar (Inggeris:The Great Game) dan insiden Panjdeh yang mengancam untuk mendakan konflik besar-besaran. Dufferin merundingkan penyelesaian di mana Rusia menyimpan Panjdeh tetapi melepaskan wilayah jauh ia telah mengambil lebih awal itu. Khidmat beliau juga menyaksikan pengilhakan Atas Myanmar pada tahun 1886, selepas bertahun-tahun menggelegak peperangan dan campur tangan British dalam politik Burma.
Isterinya Lady Dufferin, isteri wakil raja di India, diiringi suaminya pada perjalanannya di India dan membuat nama sendiri sebagai perintis dalam latihan perubatan wanita di India. Tulisan perjalanan luas beliau dan gambar-gambar, sebagai tambahan kepada kerja-kerja perubatan beliau, mencabar beberapa andaian tradisional tentang peranan wanita dalam kehidupan kolonial.
Dufferin dan hantu
Dufferin sering memberitahu kisah bagaimana dia pernah melihat hantu yang menyelamatkan nyawanya. Lewat malam, ketika tinggal di sebuah rumah di Ireland, dia memandang ke bawah dan melihat seorang lelaki berjalan di seluruh rumput dibawa keranda di belakangnya. Lelaki itu berhenti dan melihat Dufferin dan mata mereka bertemu seketika. Kemudian lelaki itu terus menyambung operasinya dalam bayang-bayang dan hilang. Dufferin berkata beliau berpendapat acara keseluruhan hanya satu mimpi buruk.
Beberapa puluh tahun kemudian, duta British ke Perancis, mengiktiraf pengendali lif di Hotel Grand di Paris sebagai manusia yang telah dilihat di taman di Ireland. Beliau enggan untuk masuk ke dalam lif dan seketika kemudian ia terhempas, membunuh penghuni termasuk manusia misteri.[12]
Wartawan Perancis Paul Heuzé menunjukkan bahawa sehingga masa penyelidikannya pada tahun 1922, hanya satu orang telah dibunuh dalam lif kemalangan Grand Hotel, pada tahun 1878, tahun sebelum Dufferin di Paris.[13] Penyiasatan yang lebih terkini oleh BBC, penyelidik Melvin Harris menunjukkan bahawa cerita itu satu legenda bandar yang Dufferin membaiki dengan memberitahu sebagai anekdot peribadi.[14]
Kehidupan akhir
Sepanjang hidupnya, Dufferin dikenali untuk hidup di luar kemampuan dan telah banyak dicagarkan tanah-tanah miliknya untuk membiayai gaya hidup dan peningkatan kepada estet-estet. Pada tahun 1875, dengan hutangnya menghampiri $300,000, beliau telah menghadapi insolvensi dan terpaksa menjual sejumlah besar tanah untuk membayar hutangbya. Selepas beliau bersara daripada perkhidmatan diplomatik pada tahun 1896, beliau menerima beberapa tawaran dari spekulator kewangan untuk menggunakan reputasi tinggi untuk menarik pelabur kepada syarikat-syarikat mereka. Pada tahun 1897, bimbang tentang keadaan kewangan keluarga, beliau dipujuk untuk menjadi pengerusi dan London Globe Finance Corporation, promosi perlombongan dan syarikat induk dikawal oleh Whitaker Wright tetapi pada November 1900 saham dalam syarikat yang terlibat dalam kemalangan membawa ketidakmampuan itu. Ia kemudiannya berlaku bahawa Wright adalah seorang penipu sempurna. Dufferin kehilangan wang yang besar ke atas pegangan dalam syarikat itu, tetapi tidak bersalah atas apa-apa penipuan dan keutuhan moral beliau tidak terjejas .[7][15]
Tidak lama selepas nasib malang ini, anak sulung Dufferin lelaki, Lord Ava, terbunuh dalam Perang Boer Kedua. Dufferin kembali ke rumah negara di Clandeboye, berhampiran Bangor. Dalam kesihatan yang kurang baik, beliau telah meninggal dunia pada 12 Februari 1902 dan Lady Dufferin meninggal dunia pada 25 Okt 1936.
Rujukan
- ^ "The Canadian Encyclopedia > Frederick Temple Blackwood, 1st Marquess of Dufferin and Ava". The Canadian Encyclopedia.
- ^ Davenport-Hines, 2004
- ^ Christine Kinealy, 'Charity and the Great Hunger. The Kindness of Strangers' (Bloomsbury, 2013)
- ^ Dufferin and Ava, Marquess of, Encyclopaedia Britannica, 11th edition, 1911 Marquess of Dufferin and Ava
- ^ Lord Dufferin (1856). Letters From High Latitudes. Seafarer Books. ISBN 0-85036-387-X.
- ^ name="GG's office">"The Marquess of Dufferin and Ava - biography from the Governor General's office". Dicapai pada 3 August 2003.
- ^ a b c name="PRONI"
- ^ name="CDB">Forster B. "Dictionary of Canadian Biography: BLACKWOOD (Hamilton-Temple-Blackwood), FREDERICK TEMPLE, 1st Marquess of DUFFERIN and AVA". Dicapai pada 8 March 2005.
- ^ a b name="CDB"
- ^ a b name="GG's office"
- ^ "Manitoba Historical Society: Lord Dufferin". Dicapai pada 25 May 2006.
- ^ Death and Its Mystery by Camille Flammarion, translated by Eleanor Stimson Brooks and Latrobe Carroll 1922, published by The Century Company.
- ^ Do The Dead Live by Paul Heuzé 1923, published by E. P. Dutton & Company
- ^ Investigating The Unexplained by Melvin Harris 2003, published by Prometheus Books
- ^ name="moore"