Ekonomi budaya kognitif atau kapitalisme budaya kognitif diwakili oleh sektor seperti industri teknologi tinggi, perkhidmatan perniagaan dan kewangan, perkhidmatan peribadi, media, industri budaya . Ia dicirikan oleh teknologi digital yang digabungkan dengan tenaga kerja kognitif dan budaya yang tinggi.
Gambaran keseluruhan
Konsep ekonomi kognitif-budaya telah dikaitkan dengan ' post-Fordism ', ' ekonomi pengetahuan ', ' ekonomi baru ' dan pasaran buruh yang sangat fleksibel.
Apabila pengeluaran besar-besaran Fordist mula merosot selepas pertengahan hingga akhir 1970-an di negara kapitalis maju, sistem aktiviti produktif yang lebih fleksibel mula mengambil tempatnya. Konsep kapitalisme budaya kognitif telah berkembang sebagai tindak balas kepada ketidakcukupan tafsiran peralihan ini daripada model Fordist kepada model pasca-Fordist " pengumpulan fleksibel . [1] Kajian empirikal awal sistem baharu ini diterbitkan pada tahun 1980-an berdasarkan bahan kajian kes yang tertumpu terutamanya pada daerah perindustrian berteknologi tinggi di Amerika Syarikat ( Silicon Valley, Orange County, Boston's Route 128, dsb.—lihat Saxenian) dan menghidupkan semula industri kraf di timur laut dan tengah Itali (yang dipanggil Third Italy [2] ). Sepanjang dekad berikut, banyak kemajuan empirikal dan teori telah dibuat berdasarkan kajian ekonomi budaya baru (fesyen, filem, permainan elektronik, penerbitan, dll. ).
Levy dan Murnane dalam The New Division of Labour [3] menyerlahkan penggantian jentera piawai dalam sistem pengeluaran Amerika oleh teknologi digital yang bukan sahaja bertindak sebagai pengganti buruh rutin, tetapi juga melengkapkan dan meningkatkan aset intelektual dan afektif tenaga buruh . Teknologi ini menyokong pengembangan besar industri intensif teknologi, perkhidmatan, kewangan, kraf dan budaya yang menjadi nadi ekonomi budaya kognitif.
Rujukan
- ^ Vercellone, C. 2007. From Formal Subsumption to General Intellect: Elements for a Marxist Reading of the Thesis of Cognitive Capitalism. Historical Materialism 15 13–36.
- ^ See Bagnasco, A. 1977. Tre Italie: la Problematica Territoriale dello Sviluppo Italiano. Bolgna: Il Mulino.
Becattini, G., ed. 1987. Mercato e forze locali: il distretto industriale. Bologna: Il Mulino.
Garofoli, G. 1987. Il modello territoriale di sviluppo degli anni '70-'80. Note Economiche 1:156-176. - ^ Frank Levy & Richard J. Murnane (2004). The New Division of Labor. Chapter 1. New Divisions of Labor Diarkibkan 2013-04-20 di Wayback Machine