Sebuah bandar gabungan merupakan daerah yang terdiri dari sejumlah bandar, saiz bandar, dan lain kawasan bandar yang melalui [pertumbuhan [penduduk]] dan perluasan fizikal, telah bergabung untuk membentuk satu terus menerus bandar dan kawasan industri dibangunkan. Dalam kebanyakan kes, conurbation adalah sebuah polisentris bandar bilangan, di mana pengangkutan telah dibangunkan untuk menyambung daerah-daerah untuk mencipta sebuah bandar tunggal kerja pasaran atau perjalanan ke kawasan kerja.[1]
Istilah "bandar gabungan" (conurbation) dicipta sebagai sebuah neologisme pada tahun 1915 oleh Patrick Geddes dalam bukunya Bandar Dalam Evolusi (Cities In Evolution). Ia menarik perhatian pada kemampuan teknologi (kemudian) baru tenaga elektrik dan pengangkutan bermotor untuk membolehkan bandar untuk menyebar dan menggumpal bersama, dan memberi sebagai contoh "Midlandton" di England, Ruhr di Jerman, New York-Boston di Amerika Syarikat,[2] dan Kawasan Greater Tokyo dan Lingkaran Taiheiyō di Jepun.
Sebuah gabungan bandar boleh dikelirukan dengan kawasan metropolitan. Seperti istilah yang digunakan di Amerika Utara, sebuah kawasan metropolitan dapat ditakrifkan oleh Biro Banci atau mungkin terdiri daripada pusat bandar dan pinggiran bandar, sedangkan conurbation terdiri daripada kawasan metropolitan yang berdekatan yang berkaitan dengan satu sama lain dengan pembandaran.[Penjelasan diperlukan][perlu rujukan] Secara antarabangsa, istilah "bilangan bandar" (urban agglomeration) ini sering digunakan untuk menyampaikan erti yang serupa dengan "gabungan bandar".[Penjelasan diperlukan][3] Sebuah gabungan bandar juga harus dibezakan dengan Megalopolis, di mana kawasan bandar yang dekat tetapi tidak secara fizikal berdekatan dan di mana penggabungan pasaran tenaga kerja belum dibangunkan.
