| Apnea tidur | |
|---|---|
Nama lain | Sindrom apnea tidur |
 | |
| Apnea tidur obstruktif | |
| Pengkhususan | Otorhinolaringologi, perubatan tidur |
| Gejala | Terhenti nafas beberapa saat atau terdapat tempoh pernafasan cetek sewaktu tidur, berdengkur, letik pada waktu siang[1][2] |
| Kerumitan | Serangan jantung, strok, diabetes, kegagalan jantung, degupan jantung tak sekata, obesiti, kemalangan jalan raya[1] |
Permulaan biasa | umur 55–60 tahun[1][3] |
| Jenis | Apnea tidur obstruktif, apnea tidur pusat, apnea tidur gabungan[1] |
| Berat badan berlebihan, sejarah keluarga, alahan, tonsil membesar[4] | |
| Kajian tidur semalaman[5] | |
| Rawatan | Perubahan gaya hidup, pemakaian corong mulut, pemakaian alat pernafasan, pembedahan[1] |
| Kekerapan | 1–6% (dewasa), 2% (kanak-kanak)[3][6] |
sunting | |
Apnea tidur merupakan gangguan tidur yang melibatkan perhentian bernafas atau tempoh pernafasan cetek semasa tidur berlaku lebih kerap daripada biasa.[1] Setiap jeda boleh berlangsung selama beberapa saat hingga beberapa minit dan ia berlaku berkali-kali dalam satu malam.[1] Dalam bentuk yang paling biasa, perhentian pernafasan ini berikutan dengkuran kuat.[2] Selepas pernafasan diteruskan, mungkin terdapat bunyi tercekik atau dengusan.[1] Disebabkan gangguan tersebut mengganggu tidur normal, mereka yang terjejas mungkin terasa mengantuk atau letih pada siang hari.[1] Gangguan ini mungkin menyebabkan hiperaktif atau masalah-masalah lain di kalangan kanak-kanak yang berada di sekolah.[2]
Apnea tidur mungkin terbahagi kepada apnea tidur obstruktif yang melibatkan pernafasan terganggu disebabkan aliran udara tersumbat, apnea tidur pusat yang melibatkan penghentian nafas tidak sedarkan diri, atau gabungan kedua-duanya.[1] Bentuk obstruktif merupakan bentuk yang paling biasa,[1] dan faktor risikonya termasuklah berat badan berlebihan, sejarah keluarga yang pernah menghidap gangguan ini, alahan, saluran pernafasan yang kecil dan tonsil yang membesar.[4] Sesetengah orang yang mengalami apnea tidur tidak menyedari bahawa mereka mempunyai keadaan tersebut.[1] Dalam banyak kes ia mula-mula diperhatikan oleh ahli keluarga lain.[1] Apnea tidur sering didiagnosis melalui pemerhatian tidur semalaman,[5] dan lebih daripada lima episod gangguan mesti berlaku dalam masa sejam sewaktu masa tidur.[7]
Rawatan untuk gangguan ini mungkin termasuk perubahan gaya hidup, pemakaian corong mulut, pemakaian alat pernafasan serta pembedahan.[1] Perubahan gaya hidup untuk merawat gangguan ini mungkin termasuk pengelakkan alkohol, penurunan berat badan, pemberhentian merokok dan tidur dalam keadaan mengiring.[8] Peranti pernafasan termasuk penggunaan mesin CPAP.[8] Jika tidak dirawat, apnea tidur boleh meningkatkan risiko serangan jantung, strok, diabetes, kegagalan jantung, degupan jantung yang tidak teratur, obesiti, dan kemalangan jalan raya.[1]
Apnea tidur jenis obstruktif menjejaskan 1 hingga 6% orang dewasa dan 2% daripada golongan kanak-kanak.[3][6] Gangguan ini menjejaskan lelaki kira-kira dua kali lebih kerap berbanding perempuan.[3][9] Walaupun orang pada sebarang umur boleh terjejas, ia berlaku paling kerap di kalangan mereka yang berumur 55 hingga 60 tahun.[1][3] Apnea jenis pusat pula hanya menjejaskan kurang daripada 1% populasi manusia. [10] Sejenis apnea jenis pusat diterangkan dalam mitos Jerman tentang sumpahan Ondine melibatkan orang yang tidur akan lupa untuk bernafas.[11]
Rujukan
- ^ a b c d e f g h i j k l m n o p "Sleep Apnea: What Is Sleep Apnea?". NHLBI: Health Information for the Public. U.S. Department of Health and Human Services. July 10, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada August 19, 2016. Dicapai pada 2016-08-18.
- ^ a b c "What Are the Signs and Symptoms of Sleep Apnea?". NHLBI. July 10, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 August 2016. Dicapai pada 18 August 2016.
- ^ a b c d e Global Surveillance, Prevention and Control of Chronic Respiratory Diseases: A Comprehensive Approach. World Health Organization. 2007. m/s. 32. ISBN 9789241563468. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-05-19. Dicapai pada 2017-09-11.
- ^ a b "Who Is at Risk for Sleep Apnea?". NHLBI. July 10, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 26 August 2016. Dicapai pada 18 August 2016.
- ^ a b "How Is Sleep Apnea Diagnosed?". NHLBI. July 10, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 11 August 2016. Dicapai pada 18 August 2016.
- ^ a b Ferri, Fred F. (2014). Ferri's Clinical Advisor 2015: 5 Books in 1. Elsevier Health Sciences. m/s. 1090. ISBN 9780323084307. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-05-20. Dicapai pada 2017-09-11.
- ^ "Obstructive sleep apnea/hypopnea syndrome". Panminerva Medica. 55 (2): 191–5. June 2013. PMID 23676959.
- ^ a b "How Is Sleep Apnea Treated?". NHLBI. July 10, 2012. Diarkibkan daripada yang asal pada 27 August 2016. Dicapai pada 18 August 2016.
- ^ Al Lawati, Nabil M.; Patel, Sanjay R.; Ayas, Najib T. (January 2009). "Epidemiology, Risk Factors, and Consequences of Obstructive Sleep Apnea and Short Sleep Duration". Progress in Cardiovascular Diseases. 51 (4): 285–293. doi:10.1016/j.pcad.2008.08.001. PMID 19110130.
- ^ Auth, Patrick C. (2012). Physician Assistant Review (ed. 4). Lippincott Williams & Wilkins. m/s. 40. ISBN 9781451171297. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-05-20. Dicapai pada 2017-09-11.
- ^ Yentis, Steven M.; Hirsch, Nicholas P.; Ip, James (2013). Anaesthesia and Intensive Care A-Z: An Encyclopedia of Principles and Practice. Elsevier Health Sciences. m/s. 428. ISBN 9780702053757. Diarkibkan daripada yang asal pada 2019-05-19. Dicapai pada 2017-09-11.