Aktivisme mahasiswa ialah penyertaan individu pelajar dalam aktiviti berkumpulan yang bertujuan mempertahankan kepentingan mereka dan membawa perubahan dalam sistem, polisi, sikap, ilmu dan tingkatlaku mengenai isu-isu yang menjejaskan kehidupan universiti atau masyarakat secara besar-besaran.[1]
Sejarah
Tempoh Pra-Kemerdekaan
Awal abad ke-20 menyaksikan kebangkitan aktivisme dalam setiap lapisan masyarakat dalam pelbagai bentuk. Pelajar Cina di Tanah Melayu adalah sangat reaktif terhadap perkembangan di Tanah Besar China. Guru sekolah Cina juga memainkan peranan untuk menyebarkan anti-imperialis sentimen sepanjang 1920-an dan 1930-an semasa mereka memimpin demonstrasi anti-Jepun seawal tahun 1919. [2] Menjelang 1930-an, aktivis pelajar Cina membentuk sebahagian daripada sayap kiri yang baru bertenaga dan kuat yang termasuk kesatuan pekerja, persatuan ideologi nasionalis dan media vernakular radikal. Pertubuhan berhaluan kiri seperti Komunis Malaya Parti (MCP) dan Liga Anti-British pelajar (ABL), yang berasaskan hampir keseluruhannya di sekolah Cina, turut diasaskan. Menjelang 1950-an, pelajar Cina aktivis telah menyumbang kepada banyak "rusuhan pelajar, pemusnahan dan pertumpahan darah terancang” di Singapura dan semenanjung. sekolah cina telah ditutup oleh pihak berkuasa beberapa kali, dan 60 pelajar ditahan manakala 39 dibuang oleh November 1957.