Tirukkural (Tamil: திருக்குறள், bermaksud harfiah 'ayat-ayat suci'), atau ringkasnya dikenali sebagai Kural (Tamil: குறள்), ialah sebuah teks klasik dalam bahasa Tamil yang membincangkan moral dan nilai hidup harian rakyat biasa. Karya ini terdiri daripada 1,330 rangkap dua baris (dikenali sebagai kural) yang masing-masing mengandungi tujuh patah perkataan.
Tirukkural ialah sebuah karya didaktik purba dalam bahasa Tamil yang masih sangat popular hingga ke hari ini. Ia mungkin dinamakan sedemikian kerana disusun dalam metrum khas yang dikenali sebagai "kural-venba". Awalan "tiru" merupakan padanan dalam bahasa Tamil bagi perkataan Sanskrit "Sri", yang digunakan sebagai tanda penghormatan.[1]
Karya ini juga dikenali dengan nama Muppal (bermaksud 'tiga bahagian') kerana ia membincangkan tiga purusartha (matlamat utama kehidupan manusia), iaitu
- Aram (kebajikan),
- Porul (kekayaan dan pemerintahan), dan
- Inbam (kasih sayang dan cinta).
Tarikh sebenar pengarangannya masih diperdebatkan — sesetengah pendapat menyatakan ia ditulis sekitar 300 SM, manakala kajian linguistik moden mencadangkan tarikh antara 450 hingga 500 M, iaitu selepas zaman Sangam.
Etimologi dan Nama-nama Lain
Istilah Tirukkural terdiri daripada dua perkataan: tiru dan kural.
- Tiru ialah gelaran kehormatan dalam bahasa Tamil, bersamaan dengan istilah Sanskrit "Sri", yang membawa maksud suci, mulia, agung, terpuji dan indah. Ia mempunyai sekurang-kurangnya 19 makna berbeza dalam bahasa Tamil.
- Kural pula bermaksud sesuatu yang pendek, padat dan ringkas. Dari segi etimologi, ia merupakan bentuk singkatan daripada kural pattu, yang berasal daripada kuruvenpattu, iaitu salah satu daripada dua bentuk puisi Tamil yang dijelaskan dalam karya Tolkappiyam (satu lagi dikenali sebagai neduvenpattu).
Menurut sarjana Miron Winslow, kural digunakan sebagai istilah sastera untuk menunjukkan baris metrum dua kaki, atau rangkap dua baris pendek — baris pertama mengandungi empat kaki, dan baris kedua tiga kaki. Maka, Tirukkural bermaksud secara literal: "ayat-ayat suci yang pendek."
Teks ini sangat dihargai dalam budaya Tamil, seperti yang terlihat daripada dua belas gelaran tradisional yang diberikan kepadanya, antaranya:
- Tirukkural (kural suci),
- Uttaravedam (Veda tertinggi),
- Tiruvalluvar (merujuk kepada pengarang),
- Poyyamoli (kata-kata benar tanpa dusta),
- Vayurai Valttu (pujian yang jujur),
- Teyvanul (kitab ketuhanan),
- Potumarai (Veda umum),
- Valluva Maalai (kalung ciptaan Valluvar),
- Tamil Manunool (risalah etika Tamil),
- Tiruvalluva Payan (hasil karya Valluvar),
- Muppal (jalan tiga bahagian),
- Tamilmarai (Veda Tamil).
Tirukkural secara tradisinya diletakkan di bawah siri Lapan Belas Teks Kecil (Patinenkilkanakku), yang tergolong dalam kumpulan karya Sangam lewat.
Penulis
Penulis terkenal karya ini ialah Thiruvalluvar, yang dipercayai hidup pada abad pertama Masihi. Nama "Valluvar" sebenarnya merujuk kepada salah satu kasta rendah dalam kumpulan pariah. Pada zaman dahulu, golongan ini ditugaskan oleh raja-raja dan pemerintah untuk membuat pengumuman diraja sambil memukul gendang. Nama sebenar pengarang telah hilang ditelan sejarah.
Tiruvalluvar dipercayai tinggal di Mylapore (kini sebahagian daripada bandar Chennai). Beliau bekerja sebagai penenun. Menurut legenda tempatan, beliau adalah anak yatim piatu yang ditinggalkan oleh ibu bapa kandungnya dan dibesarkan oleh pasangan dari kasta Vellala (petani). Pergaulannya dengan orang-orang suci sejak usia lima tahun membuatkan beliau cenderung kepada kehidupan rohani dan akhirnya menjadi seorang tokoh suci. Isterinya, Vasuki, dianggap sebagai pasangan hidup yang ideal. Selepas kematiannya, Tiruvalluvar menjalani kehidupan pertapaan dan menyebarkan ilmu serta hikmah rohani. Karya beliau, Tirukkural, apabila dibentangkan di hadapan Sangam (majlis ulama dan cendekiawan) di Madurai, telah diperiksa secara teliti dan diiktiraf sebagai sebuah karya agung.
Struktur
Tirukkural mengandungi 133 bab, dengan setiap bab mempunyai 10 ayat, menjadikan jumlah keseluruhan 1330 ayat. Ia dibahagikan kepada tiga bahagian mengikut tiga purusartha berikut:
Arattuppal (Bahagian Dharma – 38 Bab)
Porutpal (Bahagian Artha – 70 Bab)
Kamattuppal (Bahagian Kama – 25 Bab)
Rumusan Kandungan
Sinopsis ringkas kandungan setiap bahagian:
Arattuppal
Memuji Tuhan; tentang hujan; keagungan hidup berpantang; tentang dharma; kehidupan berkeluarga; hospitaliti dan kebaikan hati serta kata-kata manis; bersyukur; kelakuan mulia; kejahatan yang perlu dijauhi seperti iri hati dan mengumpat; kemurahan hati; tidak memakan daging; bertapa; kebenaran; pengetahuan sejati serta takdir.
Porutpal
Siapakah raja sejati; ciri-ciri raja yang baik; tindakan dan dasar yang perlu diikuti oleh pemerintah; pemerintahan adil berbanding kezaliman; peranan perisik; kedutaan; kubu dan pengumpulan kekayaan; kepentingan angkatan tentera; persahabatan dengan raja dan sekutu lain; perkara yang perlu dielakkan seperti kejahilan dan perpecahan; arak dan wanita; pentingnya budi pekerti dan kesopanan.
Kamattuppal
Bahagian ini membicarakan dengan teliti pelbagai aspek kama (cinta asmara) antara pasangan, sebelum dan selepas perkahwinan, semasa berjauhan dan sebagainya. Tidak seperti karya Kamasutra tentang erotik, bahagian ini lebih sopan dan terpelihara.
Falsafah
Walaupun Tirukkural hanya membincangkan tiga purusartha yang pertama, moksha (pembebasan) sebagai purusartha keempat juga disentuh secara tidak langsung dalam bab 1, 3, dan 4.
Ulasan
Terdapat sepuluh ulasan terhadap karya ini (semuanya dalam bahasa Tamil). Daripada kesemua itu, ulasan oleh Parimel Azhakar dianggap paling unggul.
Terjemahan
Senarai Tujuh Terjemahan Tirukkural dalam Bahasa Melayu
| Bil. | Penterjemah / Penyunting | Tahun | Tajuk / Catatan | Sumber / Pautan |
|---|---|---|---|---|
| 1. | Ramily bin Haji Thakir | 1964 | Thirukkural (dalam bentuk syair) | Hiox.org |
| 2. | Hussein Ismail (Datuk) | 1967 | Thirukkural: Sastera Klasik Tamil yang Agong | HathiTrust Catalog |
| 3. | G. Soosai | 1978 / 1991 | Thirukkural dalam Bahasa Melayu (Kitab Murni Tamil Nadu) | Hiox.org |
| 4. | S. Singaravelu | 2013 | Thirukkural Tribahasa: Tamil–Melayu–Inggeris | UMA Publications |
| 5. | Arulselvan Raju (CICT) | 2023 | Terjemahan rasmi dalam bahasa Melayu oleh Central Institute of Classical Tamil | CICT Official Site |
| 6. | Uthaya Sankar SB (sebagai penyusun) | 2017 | Kompilasi peribahasa Melayu yang dipadankan dengan ayat Tirukkural | Blog entry |
| 7. | JendelaDBP (esei editorial) | c.2021 | Thirukkural dan Padanan Peribahasa Melayu (bukan terjemahan penuh, tetapi kajian perbandingan) | Jendela DBP |
Nota:
- Entri 1–5 ialah terjemahan penuh atau hampir penuh karya Tirukkural ke dalam bahasa Melayu.
- Entri 6–7 merupakan karya interpretatif atau kajian perbandingan, berguna untuk memahami Tirukkural dalam konteks budaya Melayu dan peribahasa.
Pengaruh
Kural telah memberi pengaruh besar kepada tokoh-tokoh dalam pelbagai bidang — etika, sosial, politik, ekonomi, falsafah dan spiritual. Antara tokoh yang dipengaruhi termasuklah Ilango Adigal, Kambar, Leo Tolstoy, Mahatma Gandhi, Albert Schweitzer, Ramalinga Swamigal, V. O. Chidambaram Pillai, Karl Graul, George Uglow Pope, Alexander Piatigorsky, dan Yu Hsi.
Teks ini juga merupakan karya sastera Tamil yang paling banyak diterjemahkan, paling kerap dirujuk dan dipetik. Sejak pertama kali dicetak pada tahun 1812, Tirukkural tidak pernah berhenti dicetak, dan telah diterjemahkan ke dalam sekurang-kurangnya 57 bahasa, sama ada bahasa India mahupun bukan India. Ia dianggap sebagai mahakarya agung dan teks terpenting dalam kesusasteraan Tamil. Penulisnya dihormati kerana berjaya memilih nilai-nilai luhur yang terdapat dalam pelbagai ajaran dan menyampaikannya dalam bentuk yang boleh diterima secara umum oleh semua lapisan masyarakat.
Masyarakat Tamil dan kerajaan Tamil Nadu sentiasa menjunjung tinggi teks ini dengan penuh penghormatan.
Rujukan
- ^ Swami Harshananda, A Concise Encyclopaedia of Hinduism