 | Tolong bantu menterjemahkan sebahagian rencana ini. Rencana ini memerlukan kemaskini dalam Bahasa Melayu piawai Dewan Bahasa dan Pustaka. Sila membantu, bahan-bahan boleh didapati di Money laundering (Inggeris). Jika anda ingin menilai rencana ini, anda mungkin mahu menyemak di terjemahan Google. Walau bagaimanapun, jangan menambah terjemahan automatik kepada rencana, kerana ini biasanya mempunyai kualiti yang sangat teruk. Sumber-sumber bantuan: Pusat Rujukan Persuratan Melayu. |
 |
Pelaburan wang haram adalah proses mengubah jumlah besar wang diperolehi dari jenayah serius, seperti penyeludupan dadah, ke dalam keasalan dari sebuah sumber yang sah.[1] Ia adalah jenayah dalam banyak bidang kuasa denga pelbagai takrifan. Ia merupakan suatu operasi utama ekonomi bawah tanah.
Dalam undang-undang AS ia adalah amalan melibatkan urusan kewangan untuk menyembunyikan pengenalan, sumber, atau destinasi wang yang diperolehi secara haram. Dalam undang-undang UK takrifan common law adalah lebih luas. Kelakuan ini ditakrifkan sebagai mengambil apa-apa tindakan dengan harta milik dalam mana-mana bentuk yang sama ada keseluruhannya atau sebahagiannya hasil jenayah yang akan menyamarkan fakta bahawa harta milik itu adalah hasil jenayah atau mengaburkan kepemilikan bermanfaatan harta milik yang dikatakan.
Pada masa lalu, istilah "pelaburan wang haram" telah digunakan hanya pada urusan kewangan berkaitan dengan jenayah terancang. Kini takrifannya sering diperluas oleh kerajaan dan pengawal atur antarabangsa seperti Office of the Comptroller of the Currency AS untuk bermakna mana-mana urusan kewangan yang menghasilkan aset atau suatu nilai disebabkan tindakan haram, yang mungkin melibatkan tindakan seperti pengelakan cukai atau perakaunan palsu. Di UK, ia malah tidak perlu melibatkan wang, tetapi mana-mana barang ekonomi. Mahkamah-mahkamah melibatkan pelaburan wang haram dilakukan oleh individu peribadi, pengedar dadah, perniagaan, pegawai rasuah, ahli pertubuhan jenayah seperti Mafia, dan juga negeri-negeri.
Apabila jenayah kewangan menjadi lebih kompleks, dan "Financial Intelligence" (FININT) telah menjadi lebih diakui dalam memerangi jenayah dan keganasan antarabangsa, pelaburan wang haram telah menjadi lebih menonjol dalam debat politik, ekonomi, dan undang-undang. Pelaburan wang haram adalah haram ipso facto; tindakan menghasilkan wang itu hampir sentiasa bersifat jenayah dari sesetengah segi (kerana jika tidak, wang itu tidak perlu untuk dilaburkan haram).
Catatan
Untuk mengelak pengulangan, rencana ini menggunakan istilah "bersih" untuk bermakna wang diperolehi secara sah, dan "kotor" untuk wang diperolehi secara haram.
Sejarah
Perkembangan moden
Pengubahan wang haram bukanlah jenayah yang dicipta semasa era Larangan di Amerika Syarikat, tetapi teknik telah dibangunkan dan diperhalusi ketika itu[perlu rujukan]. Banyak kaedah telah direka untuk menyamarkan asal-usul wang yang dijana oleh penjualan alkohol haram. Selepas sabitan Al Capone pada 1931 atas kesalahan pengelakan cukai, perompak Meyer Lansky memindahkan dana dari Florida "Carpet Joints" ke akaun di luar negara. Selepas Akta Perbankan Swiss 1934, yang mewujudkan prinsip kerahsiaan bank, Lansky membeli sebuah bank Switzerland yang mana dia boleh memindahkan dana haramnya melalui sistem kompleks syarikat shell, syarikat induk dan akaun bank luar pesisir.
Dalam era pasca Perang Dunia II, penggubal undang-undang mendapati diri mereka dalam kebingungan kerana mereka berhadapan dengan senarai kesalahan komersial, fiskal dan alam sekitar yang semakin meningkat yang sebenarnya tidak menyebabkan kemudaratan langsung kepada mana-mana mangsa yang boleh dikenal pasti; tiada mayat berbau busuk. Mereka memutuskan bahawa merampas hasil jenayah akan cukup menghalang penjenayah yang berpotensi. Cemas untuk mengelak rampasan, penjenayah terancang kini perlu memberikan sejumlah besar wang ini – tidak mudah dimakan atau dilaburkan dalam ekonomi undang-undang tanpa mengangkat kening – patina kesahihan: mereka perlu "mencuci"nya. Pengubahan wang haram telah digelar sebagai "tumit jenayah terancang Achilles", kerana ia memaksa perusuh untuk mencari dan memilih ahli perniagaan dan wanita mapan yang mempunyai pengetahuan teknikal yang tinggi dan akses kepada institusi undang-undang seperti bank untuk melakukan rompakan mereka.[2]
Istilah "pengubahan wang haram" tidak berasal, seperti yang sering dikatakan, daripada Al Capone telah menggunakan dobi untuk menyembunyikan keuntungan yang diperoleh secara haram. Ia lebih cenderung bermakna bahawa wang kotor dibuat bersih. Pada satu ketika dalam proses mesti ada suis antara keduanya; semestinya seninya adalah untuk menyembunyikan suis itu.[perlu rujukan]
Datuk Bandar Lansky menyempurnakan pendahulu pengubahan wang haram, "penerbangan modal", memindahkan dananya ke Switzerland dan tempat luar pesisir yang lain. Rujukan pertama kepada istilah "pengubahan wang haram" itu sendiri sebenarnya muncul semasa skandal Watergate. "Jawatankuasa Memilih Semula Presiden" Presiden AS Richard Nixon telah memindahkan sumbangan kempen yang kotor ke Mexico, kemudian membawa wang itu kembali melalui sebuah syarikat di Miami. Akhbar The Guardian milik Britainlah yang mencipta istilah itu, merujuk kepada proses itu sebagai "pembersihan". (Lihat tiga buku Jeffrey Robinson tentang pengubahan wang haram, The Laundrymen, The Merger dan The Sink.)
Wang boleh dicuci melalui rangkaian perniagaan kompleks syarikat shell dan amanah yang berpangkalan di tempat perlindungan cukai. "Smurfing" adalah contoh teknik pengubahan wang haram.
Cashing up
A business taking large amounts of small change each week (e.g. a convenience store) needs to deposit that money in a bank. If its deposits vary greatly for no obvious reason this can draw suspicion; but if the transactions are regular and roughly the same the suspicion is easily discounted. This is the basis of all money laundering, a track record of depositing clean money before slipping through dirty money.
In the United States, for example, cash transactions and deposits of more than $10,000 must be reported by the cashier (the bank etc) as "significant cash transactions" to the Financial Crimes Enforcement Network FinCEN, with any other suspicious financial activity identified as "suspicious activity reports" (SARs).
In other jurisdictions suspicion-based requirements may be placed on financial services employees and firms to report suspicious activity to the authorities.
Bisnes tangkapan
Cara lain adalah dengan memulakan perniagaan yang aliran tunai masuknya tidak boleh dipantau dan mencorongkan perubahan kecil dan membayar cukai ke atasnya. Bagaimanapun semua pekerja bank telah dilatih untuk secara berterusan mencari transaksi-transaksi yang cuba untuk memanipulasikan keperluan pelaporan. To avoid suspicion, shell companies should deal directly with the public, perform some service (not provide physical goods), and have a business that reasonably would accept cash as a matter of course. Dealing directly with the public in cash gives a plausible reason for not having a record of customers.
For example, it is quite reasonable to think that a hairstylist is paid in cash and, even if she knows her customer's names, does not know their bank details. A record of a haircut must ostensibly be accepted as prima facie evidence. Service businesses have the advantage of the anonymity of resources — but the disadvantage that they must deal in cash. A business that sells computers has to account for the computers, whereas the hairstylist does not have to produce the cut hair, but the receipt for the computer, even if inflated, exists — that for the haircut probably does not. It is of course also possible to invent customers, purely for the purpose of accepting money from them.
Penggubalan undang-undang
Banyak bidang kuasa menggunakan senarai jenayah khusus untuk hukuman pelaburan wang haram sebagai "pelabur wang haram sendiri". Error: tiada nama laman disertakan (help).
Lihat juga
- Anti-money laundering software
- Clearstream scandal
- Confiscation
- FATF
- FATF Blacklist, list of Non-Cooperative Countries or Territories
- Front organization
- Identity fraud
- Intelligence agency
- Offshore banking
- Organized Crime
- Racket
- Shell (corporation)
- Skimming (casinos)
- Skimming (credit card fraud)
- Skimming (fraud)
- Smurfing (crime)
- Swiss Banks
- Tax evasion
- Terrorist financing
- Patriot act
- White collar crime