Kempen Laut Hitam (1941–1944) - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas

Kempen Laut Hitam
	Sebahagian daripada Perbatasan Timur Perang Dunia Kedua
Tarikh	22 Jun 1941 – Ogos 1944
Lokasi	Laut Hitam
Keputusan	Kemenangan Paksi (1941–1943); Kemenangan Soviet (1944);
Pihak yang terlibat
Romania; Jerman Nazi; Itali; Disokong oleh; Kerajaan Hungary; Kerajaan Beraja Bulgaria; Negara Merdeka Croatia	Kesatuan Soviet
Komandan dan pemimpin
Horia Macellariu; Helmut Rosenbaum; Francesco Mimbelli	Filipp Oktyabrskiy; Lev Vladimirsky
Kekuatan
Romania; 4 kapal pembinasa; 4 bot torpedo; 3 kapal penabur ranjau; 3 bot meriam; 1 kapal penyokong kapal selam; 1 kapal latihan; 8 kapal selam; Jerman; 16 bot torpedo; 6 kapal selam; 49 kapal anti-kapal selam (ASW); 100+ kapal pendaratan; Itali; 7+ bot torpedo; 6 kapal selam; Bulgaria; 11 botl torpedo; 5 kapal ASW; 14 kapal pendaratan; Croatia; 12 kapal ASW	Kesatuan Soviet; 1 kapal tempur; 6 kruiser; 19 kapal pembinasa; 15 kapal kecil pelbagai guna; 84 motobot torpedo; 44 kapal selam

Kempen Laut Hitam merujuk kepada operasi oleh tentera laut Paksi dan Kesatuan Soviet di Laut Hitam dan kawasan pantainya semasa Perang Dunia Kedua dari tahun 1941 hingga 1944, termasuk sokongan kepada tentera darat.

Armada Laut Hitam Soviet terkejut dengan serangan Operasi Barbarossa, sama seperti keseluruhan angkatan tentera Soviet yang lain. Pasukan Paksi di Laut Hitam terdiri daripada Tentera Laut Romania dan Bulgaria, bersama unit Jerman dan Itali yang dihantar ke kawasan itu melalui laluan kereta api dan terusan. Walaupun Soviet mempunyai kelebihan besar dari segi kapal permukaan berbanding pihak Paksi, kelebihan ini dineutralkan oleh penguasaan udara Jerman — kebanyakan kapal Soviet yang tenggelam dimusnahkan oleh pengeboman dari udara. Sepanjang tempoh utama perang, Armada Laut Hitam diketuai oleh Laksamana Madya Filipp Oktyabrskiy, dan seorang lagi panglimanya ialah Lev Vladimirsky.

Limbungan kapal utama Soviet terletak di Ukraine (Nikolayev) dan di Semenanjung Crimea, yang ketika itu merupakan sebahagian daripada Republik Sosialis Persekutuan Soviet Rusia, khususnya di Sevastopol. Nikolayev telah diduduki pada tahun 1941, manakala Crimea (selain Sevastopol) turut ditawan dalam tahun yang sama, menjadikan limbungan kapal tersebut tidak dapat digunakan. Walaupun Sevastopol hanya jatuh pada Julai 1942 (Pengepungan Sevastopol (1941–42)), banyak kapal yang belum siap tetapi telah terapung telah dipindahkan ke pelabuhan-pelabuhan di Georgia, yang kemudiannya menjadi pangkalan utama bagi armada yang masih terselamat. Namun begitu, pelabuhan seperti Poti hanya memiliki kemudahan pembaikan yang terhad, sekali gus mengehadkan keupayaan operasi Armada Soviet dengan ketara.

Lihat juga

Rujukan

Bibliografi

Ruge, Fredrich - The Soviets as Naval Opponents, 1941-1975 (1979), Naval Press Annapolis ISBN 9780870216763

Pautan luar

Black Sea Fleet History (Russian Language)