Jabir bin Abdillah - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas

Jabir bin Abdullah (رضي الله عنه) merupakan seorang sahabat Nabi Muhammad ﷺ yang terkemuka dan periwayat hadis yang prolifik. Beliau berasal daripada kaum Ansar dari suku Khazraj dan dilahirkan di Madinah [1].

Beberapa fakta penting mengenai beliau:

Keislaman: Beliau memeluk Islam sejak kecil. Ayahnya, Abdullah bin Amr bin Haram, adalah salah seorang pemimpin Ansar yang syahid dalam Perang Uhud [1].
Peranan dalam Perang: Jabir bin Abdullah mengambil bahagian dalam banyak ekspedisi ketenteraan bersama Nabi Muhammad ﷺ, bermula daripada Perang Khandaq dan seterusnya, kerana dilarang menyertai Perang Badar dan Uhud atas perintah ayahnya untuk menjaga tujuh orang adik perempuannya [1, 2].
Periwayat Hadis: Beliau adalah antara sahabat yang paling banyak meriwayatkan hadis. Kira-kira 1,540 hadis telah diriwayatkan daripadanya, meliputi pelbagai aspek agama termasuk hukum hakam, ibadah, akhlak, dan sirah Nabi [1].
- Kehidupan Kemudian: Selepas kewafatan Nabi Muhammad ﷺ, beliau terus memainkan peranan penting dalam menyebarkan ilmu. Beliau sempat hidup lama dan meninggal dunia di Madinah pada usia yang lanjut, dilaporkan sekitar tahun 697 Masihi (78 Hijrah) [1, 2]. Beliau adalah sahabat terakhir yang meninggal dunia di Madinah [2]. Beliau dikenali kerana cintanya yang mendalam terhadap Nabi Muhammad ﷺ dan ketabahannya dalam menuntut ilmu, sehingga pernah melakukan perjalanan jauh untuk mendengar satu hadis sahaja daripada sahabat lain [1].