Tidak ada referer, pengunjung mungkin datang langsung atau referer diblokir.ls. Anjing Marquesas - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Lifestyle Khazanah Profil Baru Dram Lists Ensiklopedia
Technopedia Center
PMB University Brochure
Faculty of Engineering and Computer Science
S1 Informatics S1 Information Systems S1 Information Technology S1 Computer Engineering S1 Electrical Engineering S1 Civil Engineering

faculty of Economics and Business
S1 Management S1 Accountancy

Faculty of Letters and Educational Sciences
S1 English literature S1 English language education S1 Mathematics education S1 Sports Education
teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia

teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
teknopedia
  2. Ensiklopedia Bebas
  3. Anjing Marquesas - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Anjing Marquesas - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas
Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Anjing Marquesas
Relief anjing Marquesas pada Tiki Makiʻi Tauʻa Pep, daripada meʻae Iʻipona di Kampung Puamaʻu, Hiva Oa
Nama lainAnjing Kepulauan Marquesas
Negara asalKepulauan Marquesas
Pengelasan dan piawaian
Pupus
Anjing (Canis lupus familiaris)

Anjing Marquesas atau anjing Kepulauan Marquesas[a] ialah satu baka anjing pupus dari Kepulauan Marquesas. Serupa dengan strain lain anjing Polinesia, ia diperkenalkan ke Kepulauan Marquesas oleh leluhur kepada orang Polinesia semasa penghijrahan mereka. Anjing Marquesas, yang berjasa sebagai totem puak dan lambang keagamaan, kadang-kadang dimakan sebagai daging walaupun kurang kerap berbanding dengan pemakanan anjing di bahagian lain di Pasifik kerana kejarangannya. Anjing asli ini disangkakan telah pupus sebelum ketibaan orang Eropah, yang tidak merekodkan kehadirannya di kepulauan itu. Perwakilan petroglif bagi anjing dan tinggalan arkeologi bagi tulang dan persemadian anjing merupakan satu-satunya bukti bahawa baka ini pernah wujud. Populasi anjing moden di pulau itu ialah keturunan baka asing yang diperkenalkan semula kemudian pada abad ke-19 sebagai teman untuk peneroka Eropah.

Linguistik

Peta Kepulauan Marquesas

Terdapat dua perkataan dalam bahasa Marquesas untuk anjing: peto, yang digunakan di Kepulauan Marquesas Utara, dan nuhe, yang digunakan di Kepulauan Marquesas Selatan. Yang pertama mungkin merupakan kata pinjaman bahasa Inggeris daripada pet ("haiwan peliharaan") atau kata pinjaman bahasa Sepanyol daripada perro ("anjing"), walaupun pero ialah alternatif untuk "anjing" (kurī) dalam bahasa Māori yang berkaitan. Menurut lagi satu teori yang menyokong asal usul asingnya, nama itu berasal daripada seekor anjing New Haven bernama Pato yang ditinggalkan di Nuku Hiva oleh kapten laut Amerika Edmund Fanning dari tahun 1798 hingga tahun 1803.[1][2] Nuhe dalam bahasa Marquesas Selatan adalah unik dalam bahasa-bahasa Polinesia, tetapi mungkin mempunyai sesetengah hubungan dengan wanuhe, iaitu perkataan untuk anjing dalam bahasa Papua di Kepulauan Brumer.[1][3] Mubaligh Katolik Perancis René-Ildefonse Dordillon menyenaraikan dua bentuk lain: mohoʻio dan mohokio dalam kamus tahun 1904 beliau Grammaire et Dictionnaire de la langue des iles Marquises.[2][4]:82, 86

Sejarah

Lihat juga: Sejarah orang Marquesas

Hanya sedikit yang diketahui tentang anjing Marquesas. Ia diperkenalkan ke Kepulauan Marquesas oleh peneroka asli Polinesia bersama-sama dengan ayam bela jinak, babi, dan tikus Polinesia. Anjing ini disangkakan telah pupus sebelum ketibaan penjelajah Sepanyol pada tahun 1595, walaupun sesetengah anjing mungkin telah terselamat menjangkau takat ini.[5][6]:193, 203, 221[7][8][9] Tiada keterangan Eropah yang pernah ditulis tentangnya. Ia dianggap agak jarang dan "tidak pernah banyak di pulau-pulau itu" walaupun sebelum kedatangan orang Eropah.[5] Tidak seperti di bahagian lain di Polinesia, anjing tidak dianggap sebagai sumber makanan penting, tetapi kadang-kadang dimakan seperti yang ditunjukkan oleh kehadiran kesan potongan pada tulang anjing yang ditemukan dalam ekskavasi arkeologi. Oleh sebab kejarangannya, ia dimuliakan oleh orang Marquesas dan dikaitkan dengan rapat dengan ketua-ketua tinggi dan golongan pendeta.[5]

Banyak petroglif atau imej ukiran tentang anjing ini ditemukan dekat dengan pusat keagamaan dan terutamanya kawasan kediaman para ketua yang menunjukkan status kehormatan dan kepentingannya dalam budaya itu. Tinjauan oleh ahli arkeologi Amerika Sidsel N. Millerstrom mencatatkan bahawa majoriti petroglif anjing telah ditemukan di lembah ʻAʻakapa, di lembah Haʻatuatua, dan di lembah Hatiheu di pinggir laut utara Nuku Hiva, di meʻae Vaikivi di Ua Huka, dan di meʻae Iʻipona dan di Lembah Eiaone di Hiva Oa. Taburan rantauannya mungkin mencerminkan peranan anjing sebagai lambang kesetiaan dan identiti puak di pulau-pulau itu. Ia merupakan haiwan totem yang dikaitkan dengan suku Nakiʻi.[5][10]

Ciri

Petroglif kerap menggambarkan anjing Marquesas dalam bentuk yang dibesar-besarkan. Millerstrom memerhatikan bahawa perwakilan ini menyimpang daripada ciri tipikal anjing Polinesia dan tertanya-tanya sama ada perwakilan tersebut dimaksudkan sebagai perwakilan realistik. Beliau menyatakan:

Imej anjing Marquesas menunjukkan bahawa leher dan tubuhnya dibesar-besarkan dari segi ukuran panjangnya. Ekornya panjang dan melengkung ke atas belakang sementara telinga dan muncung mungkin runcing, persegi, atau membulat. Tungkainya pendek dan, dalam satu kes dari Lembah Hatiheu, kakinya menuding ke arah salah... Anjing pascaperhubungan awal berwarna putih atau bertompok, bersaiz kecil hingga sederhana, dengan muncung dan telinga runcing, dan ekor panjang. Mungkinkah orang Marquesas pada masa lalu telah melupakan rupa anjing ini atau pentingkah cara mereka menggambarkan anjing ini?[5]

Bukti arkeologi

Ukiran batu

Ahli arkeologi Jerman Karl von den Steinen ialah pengunjung Eropah pertama yang memerhatikan bukti anjing purba di Marquesas pada tahun 1897–1898. Dalam ekskavasi beliau bagi meʻae Iʻipona, iaitu sebuah kompleks kuil dekat dengan kampung Puamaʻu di pinggir laut timur laut pulau Hiva Oa, beliau menemukan beberapa tiki batu termasuk dua buah tiki dengan figura kuadruped zoomorfik (berbentuk haiwan) yang diukir pada tiki tersebut.[5] Semasa tempoh ini, harta tanah dan tapak kuil itu dimiliki oleh Reverend James Kekela, iaitu seorang mubaligh Protestan Hawaii, yang bersahabat dengan von den Steinen. Beliau juga bergantung pada seorang tua Marquesas bernama Pihua, yang merupakan satu-satunya orang hidup yang mengetahui nama tiki tersebut di tapak itu.[10]

Opferkopf Manuiotaa, kini di Muzium Etnologi Berlin
Tiki Makiʻi Tauʻa Pepe di Iʻipona

Dengan ukuran ketinggian 82 sentimeter (32 in) dan garis pusat 90 sentimeter (35 in), tiki pertama ialah kepala batu megalit yang mewakili seorang ʻupoko heʻaka "mangsa korban" yang tidak diketahui. Von den Steinen menamainya Opferkopf Manuiotaa ("Kepala Korban Manuiotaa"), sempena pengukir Marquesas masyhur abad ke-18 Manuiotaʻa daripada suku Nakiʻi, yang dipercayai telah mengukir kedua-dua patung dan banyak tiki lain di tapak itu. Kepala itu mempunyai motif totem kuadruped dan figura batang kayu kecil yang mewakili etua ("dewa", "tuhan") Marquesas yang ditatukan pada setiap sisi mulutnya.[10] Beliau dimaklumkan bahawa kuadruped tersebut dapat menggambarkan sama ada anjing, tikus, atau babi. Walau bagaimanapun, beliau berkesimpulan bahawa itu merupakan tikus kerana, pada masa itu, anjing dipercayai telah diperkenalkan oleh orang Eropah.[5] Beliau mengangkut kepala itu kembali ke Jerman yang kini dipamerkan di Muzium Etnologi Berlin.[10][11]

Patung kedua dinamai Tiki Makiʻi Tauʻa Pepe sempena nama isteri kepada Manuiotaʻa, yang dikenali sebagai Tauʻa Pepe ("Pendeta Kupu-kupu"); Tauʻa Pepe dilaporkan meninggal dunia semasa bersalin dengan Makiʻi yang memaksudkan "menggeliat dalam kesakitan". Terdapat perselisihan pendapat[note 1] jika patung itu patut ditetapkan dalam kedudukan bersandar baring seperti semasa penemuan atau kedudukan tiarap seperti paparan semasa. Patung itu dipercayai mewakili seorang wanita dalam kedudukan tiarap, dengan kepala dan lengan menjangkau langit, bersalin, walaupun ini juga telah ditafsirkan sebagai dewi yang membawa orang Marquesas di belakangnya. Imej kuadruped diukir sebagai bas-relief pada setiap sisi tapak segi empat sama patung ini.[10][11] Tiki ini kekal di tempat asalnya dan dapat dilihat kini di tapak Iʻipona.[13][14][15] Hanya satu ukiran anjing dapat dilihat sekarang; yang lagi satu telah meluluhawa.[10]

Pada tahun 1956, pengembara dan ahli etnografi Norway Thor Heyerdahl kemudiannya mendakwa bahawa relief pada Tiki Makiʻi Tauʻa Pepe merupakan llama atau puma sebaliknya untuk menyokong teori beliau bahawa Polinesia diterokai dari Amerika Selatan.[5][10][16][17] Kemudian, para penulis yang tidak dikenali dan khabar angin telah menyindir bahawa Heyerdahl sengaja mengubah dan merosakkan imej tersebut dalam proses untuk memulihkan imej tersebut.[10][14] Kata sepakat moden ialah bahawa ukiran tersebut mewakili anjing pupus; ukiran tersebut tidak mewakili llama, puma, atau tikus.[5][10][13][18]

Tulang dan persemadian

Pada tahun 1956, Robert Carl Suggs, dengan Muzium Sejarah Semula Jadi Amerika, memimpin ekskavasi stratigrafi pertama kepulauan itu dan menemukan banyak serpihan tulang anjing dan sebuah persemadian anjing di serata segelintir tapak di pulau Nuku Hiva. Pada antara tahun 1964 dengan tahun 1965, ahli arkeologi Amerika Yosihiko H. Sinoto, dengan Bishop Museum, menemukan taring anjing tergerudi yang digunakan sebagai azimat, sebatang geraham kecil, dan dua buah persemadian anjing di gumuk pasir di Hane di pulau Ua Huka. Pada tahun 1998, ahli arkeologi Amerika Barry Vladimir Rolett menemukan tulang anjing di semua peringkat petempatan di Hanamiai, di pulau Tahuata, yang menunjukkan bahawa baka ini mungkin telah terus wujud di pulau ini sehingga pertengahan abad ke-19. Sesetengah tulang ini mempunyai kesan potongan yang dapat dilihat. Pada tahun 2000, ahli arkeologi Perancis Pascal Sellier menemukan tiga rangka anjing bersama dengan beberapa persemadian manusia di Manihina, Ua Huka; seekor anjing dikebumikan di dalam keranda.[5][19]

Millerstrom meringkaskan penemuan-penemuan awal ini dan secara peribadi menganalisis banyak petroglif anjing yang ditinggalkan oleh orang Polinesia prasejarah dalam kertas tahun 2003 beliau "Facts and Fantasies: the Archaeology of the Marquesan Dog" ("Fakta dan Fantasi: Arkeologi Anjing Marquesas"). Beliau menyatakan bahawa penyelidikan lanjut perlu dilakukan ke atas bukti linguistik yang menyurih pergerakan anjing di dalam Oseania, peranan sosioekonomi anjing dalam budaya Marquesas dan budaya Oseania, dan kajian tentang morfologi tulang dan persemadian anjing yang ditemukan di tapak-tapak arkeologi Marquesas.[5]

Pengenalan semula anjing

Anjing daripada baka berlainan kemudiannya diperkenalkan semula oleh peneroka dan pelawat Eropah ke Marquesas.[5] Anjing Eropah pertama yang terlihat merupakan anjing yang mengiringi penjelajah Sepanyol Álvaro de Mendaña de Neira dan Pedro Fernandes de Queirós pada tahun 1595. Semasa mereka berada di Hiva Oa, orang Marquesas mencuba untuk mencuri salah seekor anjing kecil di atas kapal mereka. Ahli antropologi Katharine Luomala menyatakan bahawa tiada apa-apa yang mencadangkan bahawa anjing ini ditinggalkan oleh orang Sepanyol.[20][21] Anjing pertama yang diperkenalkan semula mungkin merupakan anjing yang ditinggalkan oleh kapal-kapal Amerika pada awal tahun 1800-an dalam jagaan kutu pantai, mubaligh, dan peneroka awal yang memelihara anjing sebagai haiwan peliharaan.[20] Salah satu kes terlapor pertama ialah seekor anjing New Haven bernama Pato, yang telah "didapati bersalah atas pencurian biri-biri pada sekitar tahun 1797 dan dibuang negeri kerana jenayah tersebut".[22] Pada sekitar tahun 1798, Kapten Edmund Fanning meninggalkannya di Nuku Hiva dalam jagaan mubaligh British William Pascoe Crook yang meninggalkannya dengan seorang pemerintah tempatan Keattonnue (iaitu Raja Cato), tetapi pada 8 Jun 1803, satu lagi orang Amerika Kapten Brinell membawa Pato pulang dan menggantikannya dengan dua ekor anjing lain.[2][22] Semasa Kempen Nuku Hiva 1813, Kapten Tentera Laut Amerika Syarikat David Porter melaporkan segelintir anjing di pulau itu dan memerhatikan bahawa penduduk pulau itu takut dengan dua ekor mastif di atas kapal beliau.[20][23]

Gambaran barang kali tahun 1902 oleh Paul Gauguin tentang ayam air Marquesas yang sedang dibunuh oleh seekor anjing

Menjelang tahun 1890-an, pengembara Inggeris Frederick William Christian memerhatikan konflik ideologi mengenai pemakanan daging anjing semakin populasi pulau meningkat. Beliau menyatakan cara orang Marquesas yang tinggal di lembah timur pulau Hiva Oa telah menyambung semula pemakanan daging anjing panggang "dengan gembira" sementara penghuni lembah barat "hampir tidak akan menyentuh [daging anjing] walaupun pada masa kebuluran". Christian juga memerhatikan bahawa anjing dimakan di Tahuata dan di Fatu Hiva.[2][4]:124, 127, 133, 142–144 Seniman Perancis Paul Gauguin menggambarkan adegan termasuk anjing di Marquesas dalam beberapa karya semasa beliau tinggal di Hiva Oa. Lukisan tahun 1902 beliau Le sorcier d'Hiva-Oa ou Le Marquisien à la cape rouge mungkin menggambarkan seekor anjing yang membunuh ayam air Marquesas (Porphyrio paepae) yang kini pupus.[24][25]

Dalam karya separa cereka tahun 1846 Herman Melville,[note 2] Typee: A Peep at Polynesian Life, pengisah Tommo memberikan keterangan tidak menyenangkan tentang anjing yang tinggal di lembah Tai Pī di Nuku Hiva:[27][28]

[Terjemahan]: Saya berfikir bahawa saya mesti menyedarkan pembaca sedikit tentang sejarah semula jadi lembah ini.

Dari mana, dengan nama Comte Buffon dan Baron Cuvier, datangnya anjing-anjing itu yang saya lihat di Typee? Anjing!—Lebih padan tikus botak besar; kesemuanya dengan kulit licin, bersinar, dan berbintik-bintik—sisi gemuk, dan muka sangat tidak menyenangkan. Dari mana telah dapat anjing-anjing itu datang? Bahawa anjing-anjing itu bukan keluaran peribumi rantau ini, saya yakin dengan teguh. Sememangnya anjing-anjing itu kelihatan sedar bahawa diri anjing itu merupakan penceroboh, kelihatan agak malu, dan sentiasa mencuba untuk menyembunyikan diri di suatu sudut gelap. Dengan cukup jelas anjing-anjing itu tidak berasa nyaman di lembah itu—bahawa anjing-anjing itu mendoakan kejayaan diri untuk keluar dari sana dan kembali ke negara hodoh asal pasti anjing-anjing itu.

Koyok hina! anjing-anjing itu merupakan kebencian saya; Saya patut tidak menyukai apa-apa yang lebih baik selain kematian setiap anjing itu. Malah, pada satu ketika, saya membayangkan kewajaran perang anjing ke Mehevi; tetapi raja baik hati itu pasti tidak memperkenankannya. Baginda mendengar saya dengan sangat sabar; tetapi apabila saya telah selesai, menggelengkan kepala baginda, dan memberitahu saya, dengan yakin, bahawa itu merupakan "tabu".[27]

Lihat juga

Catatan

  1. ^ Jawi: ‏انجيڠ مرکيسس, انجيڠ کڤولاوان مرکيسس‎‎; bahasa Inggeris: Marquesan dog, Marquesas Islands dog

Catatan penjelasan

  1. ^ Kedua-dua Karl von den Steinen dan ahli etnografi Jerman Arthur Baessler, yang melawat tapak itu sebelum von den Steinen, memerihalkan patung itu dalam kedudukan bersandar baring.[10][12] Thor Heyerdahl berhujah bahawa patung itu pada asalnya dalam kedudukan tiarap dan kemudian ditumbangkan pada masa pengenalan agama Kristian ke kepulauan itu.[10]
  2. ^ Leon Howard menyatakan bahawa Typee "pada hakikatnya, bukan autobiografi harfiah mahupun cereka tulen". Melville "mengolah bahannya daripada pengalamannya, daripada imaginasinya, dan daripada pelbagai buku perjalanan apabila memori pengalamannya tidak mencukupi".[26]

Rujukan

  1. ^ a b Cablitz, Gabriele H. (22 Ogos 2008). Marquesan: A Grammar of Space [Bahasa Marquesas: Tatabahasa Ruang] (dalam bahasa Inggeris). Berlin, Jerman: De Gruyter. m/s. 19, 41. doi:10.1515/9783110197754. ISBN 9783110197754. OCLC 1058860456.
  2. ^ a b c d Addison, David J. (Mei 2008). "Traditional Marquesan agriculture and subsistence: General ethnobotany, animal husbandry, the use of pork and European-introduced animals Part IV of IV" [Pertanian dan saraan diri tradisional Marquesas: Etnobotani umum, penternakan haiwan, penggunaan daging babi dan haiwan perkenalan Eropah Bahagian IV daripada IV]. Rapa Nui Journal (dalam bahasa Inggeris). University of Hawaiʻi Press. 22 (1): 30–39. hdl:10524/64784. ISSN 2576-5469. S2CID 204867290.
  3. ^ Crawfurd, John (1852). A Grammar and Dictionary of the Malay Language: With a Preliminary Dissertation [Tatabahasa dan Kamus Bahasa Melayu: Dengan Disertasi Permulaan] (dalam bahasa Inggeris). 1. London, United Kingdom: Smith, Elder & Co. m/s. 240. OCLC 3815985.
  4. ^ a b Christian, Frederick William (1910). Eastern Pacific Lands: Tahiti and the Marquesas Islands [Negeri Pasifik Timur: Tahiti dan Kepulauan Marquesas] (dalam bahasa Inggeris). London, United Kingdom: Robert Scott. OCLC 829921.
  5. ^ a b c d e f g h i j k l Millerstrom, Sidsel N. (Disember 2003). "Facts and Fantasies: the Archaeology of the Marquesan Dog" [Fakta dan Fantasi: Arkeologi Anjing Marquesas]. Dalam O'Day, Sharyn Jones; van Neer, Wim; Ervynck, Anton (penyunting). Behaviour Behind Bones: The Zooarchaeology of Ritual, Religion, Status and Identity [Tingkah Laku di Sebalik Tulang: Zooarkeologi Upacara, Agama, Status, dan Identiti] (dalam bahasa Inggeris). Oxford, United Kingdom: Oxbow Books. m/s. 144–152. ISBN 9781782979135. OCLC 891457752.
  6. ^ Luomala, Ellen Katharine (Julai 1960). "A History of the Binomial Classification of the Polynesian Native Dog" [Sejarah Pengelasan Binomial Anjing Asli Polinesia]. Pacific Science (dalam bahasa Inggeris). University of Hawaiʻi Press. 14 (3): 193–223. hdl:10125/8347. ISSN 1534-6188. S2CID 56055034.
  7. ^ Titcomb, Margaret; Wiggin Pukui, Mary Abigail Kawenaʻulaokalaniahiʻiakaikapoliopele Naleilehuaapele (1969). Dog and Man in the Ancient Pacific, with Special Attention to Hawaii [Anjing dan Manusia di Pasifik Purba, dengan Perhatian Khas kepada Hawaii] (dalam bahasa Inggeris). Honolulu, Hawaii, Amerika Syarikat: Bishop Museum. m/s. 32–33. ISBN 9780910240109. OCLC 62073.
  8. ^ Leach, Maria (1961). God Had a Dog: Folklore of the Dog [Tuhan Memiliki Anjing: Folklor Anjing] (dalam bahasa Inggeris). New Brunswick, New Jersey, Amerika Syarikat: Rutgers University Press. m/s. 122. OCLC 713138.
  9. ^ Bay-Petersen, Jan Lorna (1983). "Competition for resources : the role of pig and dog in the Polynesian agricultural economy" [Persaingan untuk sumber: peranan babi dan anjing dalam ekonomi pertanian Polinesia.]. Journal de la Société des Océanistes (dalam bahasa Inggeris). Société des Océanistes. 39 (77): 121–129. doi:10.3406/jso.1983.2793. ISSN 1760-7256. S2CID 153417106.
  10. ^ a b c d e f g h i j k Lichtenstein, Burgl; Suggs, Robert Carl (15 September 2001). Manuiotaʻa: Journal of a Voyage to the Marquesas Island [Manuiotaʻa: Jurnal Pelayaran ke Kepulauan Marquesas] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-2). Boise, Idaho, Amerika Syarikat: Paʻeke Press. m/s. 7–9, 121–136. ISBN 9781887747387. OCLC 49521848.
  11. ^ a b Lichtenstein, Burgl (28 Mac 2016). Die Welt der ʻEnana – Eine Reise durch Geschichte und Gegenwart der Marquesas-Inseln [Dunia ʻEnana: Perjalanan Melalui Sejarah dan Zaman Semasa Kepulauan Marquesas] (dalam bahasa Jerman). Norderstedt, Jerman: Books on Demand. m/s. 128–130. ISBN 9783739227726. OCLC 946132371.
  12. ^ Baessler, Arthur (1900). Neue Südsee-Bilder [Imej Baharu Laut Selatan] (dalam bahasa Jerman). Berlin, Jerman: Verlag Georg Reimer. m/s. 235–236. OCLC 254688157.
  13. ^ a b Brash, Celeste; Carillet, Jean-Bernard (1 Mei 2009). Tahiti & French Polynesia [Tahiti dan Polinesia Perancis] (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-8). Footscray, Victoria, Australia: Lonely Planet. m/s. 222. ISBN 9781741043167. OCLC 312626589.
  14. ^ a b Troost, Jan Maarten (20 Ogos 2013). Headhunters on My Doorstep: A True Treasure Island Ghost Story [Pengayau di Hadapan Pintuku: Sebuah Cerita Hantu Pulau Khazanah Benar] (dalam bahasa Inggeris). East Rutherford, New Jersey, Amerika Syarikat: Penguin Group. m/s. 63. ISBN 9781101621691. OCLC 859199273.
  15. ^ "The art of buying tikis" [Seni pembelian tiki] (dalam bahasa Inggeris). Wanderlust. 11 Ogos 2013. Diarkibkan daripada yang asal pada 18 Mac 2017. Dicapai pada 24 Mei 2025.
  16. ^ Heyerdahl, Thor; Ferdon, Edwin Nelson Jr., penyunting (1965). "The Statues of the Oipona Me'ae, with a Comparative Analysis of Possibly Related Stone Monuments" [Patung Oipona Me'ae, dengan Analisis Perbandingan bagi Tugu Batu yang Mungkin Berkaitan]. Reports of the Norwegian Archaeological Expedition to Easter Island and the East Pacific [Laporan Ekspedisi Arkeologi Norway ke Pulau Easter dan ke Lautan Pasifik Timur] (dalam bahasa Inggeris). Stockholm, Sweden: Forum Publishing House. m/s. 123–151. OCLC 6077547.
  17. ^ Heyerdahl, Thor (1975). The Art of Easter Island [Kesenian Pulau Easter] (dalam bahasa Inggeris). Garden City, New York, Amerika Syarikat: Doubleday. m/s. 141–142, 223, 234–235. ISBN 9780385047166. OCLC 2034616.
  18. ^ Chavaillon, Catherine; Olivier, Eric (2007). "Vallée de Puamau (B29)" [Lembah Puamau (B29)]. Le Patrimoine archéologique de l'île de Hiva Oa (archipel des Marquises) [Warisan Arkeologi Pulau Hiva Oa (Kepulauan Marquesas)] (dalam bahasa Perancis). Tahiti, Polinesia Perancis: Service de la Culture et du Patrimoine. m/s. 117–130. OCLC 192107569.
  19. ^ Greig, Karen Lee; Walter, Richard Knowles; Matisoo-Smith, Elizabeth Anne (19 November 2015). "21–Dogs and People in South East Asia and the Pacific" [21–Anjing dan Orang di Asia Tenggara dan di Pasifik]. Dalam Oxenham, Marc F.; Buckley, Hallie Ruth (penyunting). The Routledge Handbook of Bioarchaeology in Southeast Asia and the Pacific Islands [Buku Panduan Routledge tentang Bioarkeologi di Asia Tenggara dan di Kepulauan Pasifik] (dalam bahasa Inggeris). London, United Kingdom: Routledge. m/s. 462–482. ISBN 9781317534013.
  20. ^ a b c Luomala, Ellen Katharine (1960). The Native Dog in the Polynesian System of Values [Anjing Asli dalam Sistem Nilai Polinesia] (dalam bahasa Inggeris). New York, New York, Amerika Syarikat: Columbia University Press. m/s. 190–240. OCLC 16324448.
  21. ^ de Quirós, Pedro Fernandes (1904). "Narrative of the Second Voyage of the Adelantado Alvaro de Mendaña, by the Chief Pilot" [Naratif Pelayaran Kedua Adelantado Alvaro de Mendaña, oleh Ketua Pemandu]. The Voyages of Pedro Fernandez de Quiros, 1595 to 1606 [Pelayaran Pedro Fernandez de Quiros, 1595 hingga 1606] (dalam bahasa Inggeris). 1. Diterjemahkan oleh Markham, Clements Robert. London, United Kingdom: Hakluyt Society. m/s. 21, 24. OCLC 36772565.
  22. ^ a b Robarts, Edward (1974). Dening, Gregory Moore (penyunting). The Marquesan Journal of Edward Robarts, 1797–1824 [Jurnal Marquesas Edward Robarts, 1797–1824] (dalam bahasa Inggeris). Canberra, Wilayah Ibu Negara Australia, Australia: ANU Press. m/s. 69, 124–125. ISBN 9780708106358. OCLC 947620.
  23. ^ Porter, David (1815). Journal of a Cruise Made to the Pacific Ocean, by Captain David Porter, in the United States Frigate Essex, in the Years 1812, 1813, and 1814 [Jurnal Pelayaran yang Dilakukan ke Lautan Pasifik, oleh Kapten David Porter, di Atas Frigat Amerika Syarikat Essex, pada Tahun 1812, 1813, dan 1814] (dalam bahasa Inggeris). 1. Philadelphia, Pennsylvania, Amerika Syarikat: Bradford and Inskeep. m/s. 418. OCLC 62611110.
  24. ^ "Paul Gauguin: A Mythic Life in Painting" [Paul Gauguin: Kehidupan Mitos dalam Lukisan] (dalam bahasa Inggeris). The Bark. Diarkibkan daripada yang asal pada 23 Mac 2016. Dicapai pada 24 Mei 2025.
  25. ^ Turvey, Samuel T., penyunting (28 Mei 2009). Holocene Extinctions [Kepupusan Holosen] (dalam bahasa Inggeris). New York, New York, Amerika Syarikat: Oxford University Press. m/s. 208. ISBN 9780191579981.
  26. ^ Howard, Leon (1968). "Historical Notes" [Catatan Sejarah]. Dalam Melville, Herman (penyunting). Typee: A Peep at Polynesian Life [Typee: Kilasan Pandangan Kehidupan Polinesia] (dalam bahasa Inggeris). Evanston, Illinois, Amerika Syarikat: Northwestern University Press. m/s. 277–302. ISBN 9780810101593. OCLC 2579802.
  27. ^ a b Melville, Herman (1846). Typee: A Peep at Polynesian Life, During a Four Months' Residence in a Valley of the Marquesas [Typee: Kilasan Pandangan Kehidupan Polinesia, semasa Penginapan Empat Bulan di Lembah di Marquesas] (dalam bahasa Inggeris). 1. New York, New York, Amerika Syarikat: Wiley and Putnam. m/s. 268. OCLC 3212579.
  28. ^ Paliwoda, Daniel (17 November 2009). Melville and the Theme of Boredom [Melville dan Tema Kebosanan] (dalam bahasa Inggeris). Jefferson, Carolina Utara, Amerika Syarikat: McFarland & Company. m/s. 49–50. ISBN 9780786457021. OCLC 593239846.

Bacaan lanjut

Pusat Layanan

UNIVERSITAS TEKNOKRAT INDONESIA | ASEAN's Best Private University
Jl. ZA. Pagar Alam No.9 -11, Labuhan Ratu, Kec. Kedaton, Kota Bandar Lampung, Lampung 35132
Phone: (0721) 702022
Email: pmb@teknokrat.ac.id